Wodospad Viktorii i Shajena

Shajen

Jest to bardzo duża polana, nad którą znajduje się ogromny wodospad, spadająca woda wpada do koryta rzeki. O tak, woda jest naprawdę bardzo śliczna. Woda jest przezroczysta. Pod wodospadem znajduje się grota, której ściany wyłożone są jakimiś kamieniami szlachetnymi. Natomiast ogółem teren pokryty jest bujną, gęstą zieloną trawą. Nieopodal nie brakuje również zwierzyny łownej. Sarny przychodzą się najeść i napić wody, tak samo jak zające.
___________

Shajen przyszedł wraz z Viktorią na teren tego cudownego wodospadu. Usiadł z uśmiechem na świeżej, zielonej trawie, patrząc na Viki.
-I jak Ci się tu podoba?
Zapytał z szerokim uśmiechem i poruszył wesoło ogonem. Miał nadzieje, ze jej się tu spodoba.

Viktoria

Viktoria z zachwytem przyglądała się każdemu najmniejszemu szczególikowi otoczenia. Było tak pięknie.
- To jest śliczne miejsce... Wymarzone! - krzyknęła wciąż z tym samym zachwytem na pysku. Jednak teraz ma okazję żeby szczerze pogadać z Shajenem. - Shajen... Ech, powiedz mi proszę, ale szczerze, czy ty kiedykolwiek na prawdę się zakochałeś? Nie, nie chcę słuchać żadnych romantycznych tekstów i podrywów. Chcę tylko szczerą rozmowę, bo... bo to jakoś niemożliwe żeby tak podrywacz jak ty się kiedykolwiek zakochał. A chcę wiedzieć kogo wpierw zaatakować gdy będzie wojna... - Uśmiech spełzł z jej pyska, a na jego miejsce pojawił się smutek.

Shajen

No i tu się zastanowił, czy był zakochany? Był, aż dwa razy w swoim życiu. Kiedyś i.. Teraz.
- Prawda jest taka, że byłem zakochany tylko dwa razy. Kiedyś w Trinie, i teraz w Tobie.
Odpowiedział całkowicie szczerze, w końcu jak ma być szczera rozmowa, to będzie. Nie miał zamiaru łamać Viki serca, i powstrzymywał się jak tylko mógł, by nie podrywać żadnej wilczycy.
- Ostatnio, gdy spotkałem taka wilczycę, flirciarę. Chodzi o Enary, to... Jej zacząłem mówić, że zachowuje się jak dziwka i tak dalej. Że jest brzydka... I takim sposobem naraziłem na zagładę moje koleżeństwo z Samuelem, ponieważ on tam był, wszystko widział i słyszał. A co do miejsca, jak chcesz, może być nasze.
Dodał, z lekkim uśmiechem na pysku.

Viktoria

Viktoria uśmiechnęła się lekko.
- I mam nadzieję, że nie kłamiesz, bo spotkasz się z moim przyjacielem wodnym wężem, który lubi podtapiać wilki - powiedziała wesołym już tonem. -Uch, Sammy jest dżentelmenem, więc nie dziw się, że bronił Enary. Żebyś wiedział co Retes robił ze Stellą jak siedzieliśmy we trójkę za krzakami! Dopiero dorósł, a już to wykorzystuje. - Pokręciła głową z dezaprobatą.

Shajen

- Tak, co mnie strasznie w Sammym irytuje. Dla niego dziewczyna, to dziewczyna... Bez różnicy czy zwykła, czy normalna. Jak dla mnie takie panienki po prostu nie mają do siebie szacunku. A Enary jest brzydka.
Powiedział i wystawił język z obrzydzeniem, na myśl o Enary.
- A co do Retesa... Ja jestem ciekawy gdzie on z Triną poszedł. Bo tak zniknęli... Ale dobra, niech się chłopak wyszaleje. Skoro ma taką okazję i tyle wilczyc, no to... I widać, że we mnie poszedł.
Zaśmiał się w tym miejscu.
- Jak chcesz, to możemy iść do groty pod wodospadem, bardzo ładnie, no mówię ci.
Zaproponował, machając ogonem jak szczeniak.

Viktoria

- Już sobie wyobrażam co on wyprawia... A możę lepiej sobie tego nie wyobrażać. - Zaśmiała się i zaczęła kroczyć w stronę wodospadu. Stanęła przy nim. Nagle zaczęła się powoli oddalać, aż w końcu się zatrzymała i zaczęła biec. Gdy byłą przy wodospadzie skoczyła tym samym lądując w grocie. Znów z zachwytem przyglądała się tym wszystkim kamieniom szlachetnym, od których odbijały się promienie światła.

Shajen

-Masz rację, skarbie. Lepiej sobie tego nie wyobrażać.
Powiedział i podniósł się z miejsca, krocząc dumnie za Viktorią. Gdy ta się zatrzymała i zaczęła cofać, to Shajen patrzył na nią nieco zdziwiony. Co Ona znów wyprawia, ale się domyślił i dał przy tym partnerce więcej pola. Po chwili i on się rozpędził i zaraz za Viki wskoczył do groty.
- No, i co o tym wszystkim sądzisz?
Zapytał .Oczywiście, chodziło mu o to miejsce. Czy dobrze wybrał?

Viktoria

- Wspaniałe - odpowiedziała i dała partnerowi buziaka w policzek. - Ech, nie mogę się doczekać obrady! Pierwszy raz siedzę na kamieniu, po prawej stronie Alfy. A mamy tyle spraw do omówienia i załatwienia, tyle roboty spoczywa na barkach dwóch wader - westchnęła cicho i wyciągnęła fioletowo-białe łapy na kamiennej posadzce, a później na nich łeb.

Shajen

No a Shajen się uśmiechnął i położył obok partnerki poruszając ogonem.
- Oj, a co takiego macie do omówienia? Wiem, że w watasze wody jest mało szpiegów, no i w ogóle mało osób...
Zapytał, patrząc na Viki. Ciekawiło go to, o czym będzie zebranie. A chyba się sam dowiedzieć nie mógł, bo co miał niby zrobić? Otrzeć się o Viki i tak dalej, by zacząć pachnieć wodą, a później wtargnąć jako jeden z nich na zebranie? No chyba nie...
- Ach Viki, dumny z Ciebie jestem.
Dodał, skradając Viki buziaka.

Viktoria

- Ważne sprawy. Niestety nie mogę Ci powiedzieć. Chcesz być Szpiegiem i jesteś w Nocy, więc wybacz, ale nie. Jako Beta muszę zachować te informacje - powiedziała i odwzajemniła pocałunek. Trudne to jest, gdy nie możesz opowiadać o sprawach Watahy własnemu partnerowi...

Shajen

-Dobra, rozumiem. Dobrze, że nie powiedziałaś... Zresztą, i tak bym Cię nie wydał.
Powiedział, kładąc łeb na łapach. Widać, Viki podchodzi poważnie do swojej roli. Więc chcąc, czy nie chcąc i tak od Niej tych informacji nie wyciągnie, Trina też nie powie. No to... Da sobie z tym spokój, po prostu. Nie będzie wyciągał tych informacji od Viki. A jeśli dojdzie do wojny... To co on zrobi? Miałby niby walczyć ze swoją partnerką? No cóż, związki z osobami z innych watach muszą mieć swoją ciemną stronę mocy.

Viktoria

Tak, ciemną stronę mocy. Viktoria westchnęła.
- Wiem, że byś mnie nie wydał, ale to dla bezpieczeństwa. Nie chcę stracić posady oraz nie chcę żeby Noc torturowała ciebie w celu uzyskania otrzymanych informacji. - Sama dziwiła się, że mówi takim językiem. Opanowany, spokojny, dostojny, szlachecki...?

Shajen

Wilk uśmiechnął się tylko i przytulił Viktorię.
- Kochanie, rozumiem... Naprawdę. Tak tylko zapytałem.. Rozumiesz, czysta ciekawość.
Powiedział i się zaśmiał, nie wypuszczając Viki ze swoich objęć. Musiał się nią nacieszyć. A jakże inaczej.

Viktoria

- Wiem, wiem... - Zaśmiała się i liznęła partnera w policzek. Było jej tak dobrze: cisza, spokój i nikt im nie przeszkodzi. Ich własne miejsce. A jeśli ktoś je odnajdzie zawsze pozostają czary i za ich pomocą ukrycie tego miejsca przed wszystkimi.

Shajen

No oczywiście, dał się polizać partnerce. Lecz Shajen wolał dać jej buziaka, i tak też zrobił. Złożył na ustach wilczycy namiętny i dłuugi pocałunek, uśmiechając się do niej i znów ją zaczął tulić. Na takie przytulanki mu się zebrało, naprawdę nic wielkiego. Każdy czasami tak ma, czyż nie? Chyba... Nie musiał pytać Viktorii o pozwolenie, dotyczące tulenia. A może jednak...?

Viktoria

Nie, nie musiał. Viktorii się to podobało. Cieszyła się, że ma takiego partnera jak Shajen. Dobrze się z nim czuła i przy nim zapominała o wszystkich troskach. Mogłaby tak leniuchować cały czas... Ale nie. Teraz ma obowiązki jako Beta. Jednak cieszy się, że po tylu próbach w końcu dopięła swego.

Shajen

-A jak to jest być Betą?
Zapytał. Wilka bardzo to interesowało. Wiedział, że jest dużo obowiązków w związku z tym, ale tak poza tym? Zapewne jest się szanowanym w watasze, ale to chyba jest mało ważne. no i wraz z Viki cieszył się z tego, że w końcu udało jej się spełnić swoje marzenie.

Viktoria

- Bywa ciężko. Jednak wszyscy są dal Ciebie tacy mili i uczynni. Msuszi dobrze zarządzać Watahą oraz odciążać Alfę od mniej ważnych zadań. Trzeba też przeprowadzać testy, ale tego się nie boję. Wręcz przeciwnie: nie mogę doczekać się pierwszych testów - powiedziała wesoło, delikatnie przejeżdżając końcówką ogona po plecach Shajena.

Shajen

A Shajen słuchał z zaciekawieniem słów partnerki. Lecz gdy ta przejechała mu końcówką ogona to przeszedł go dreszcz, przyjemny dreszcz.
- No cóż... To w ładną posadę się wpakowałaś.
Powiedział i się uśmiechnął, poruszając ogonem. Viki miała chcice, czy jemu się wydawało?

Viktoria

- Mnie tam to nie przeszkadza. Cieszę się z każdego wydanego polecenia, które wydam. - Zaśmiała się i ciągnęła dalej. - Miło by było gdybyś i ty został Betą w swojej Watasze. Ale z tego co wiem to Xtyherian jest Betą Nocy. Władza Magików. - Uśmiechnęła się delikatnie.