Bursztynowe Morze

Diamond

Również zaczęła jeść rozmyślając o tym i o tamtym. Spoglądała w zachmurzone niebo takie szare i bez wyrazu tak jak ona dzisiaj. Skończyła jeść i podeszła do morza, zamoczyła łapki i powoli przygładzała futerko, czesała grzywkę pazurami i ogon. Jednymi słowem poprawiała się...^^

Artemida

Biegła po kostki w morzu, patrząc zagubiona na niebo. Zatrzymała się, a wiatr zawiał jej prosto w pysk. Zmrużyła delikatnie ślepia. Niebo. Kiedy była mała żadko je widziała, 2 razy. I zawsze było takie piękne. A teraz? niebieskie pole o biało czarnych owieczkach. To straciło swoje piękno. Przyzwyczaiła się do tego od kiedy wyszła z podziem. Jednak wiedziała że musi się tym nacieszyć. Zamknęła oczy, gdy wiatr znów zawiał jej wprost w pysk.

Akio

Skończył i spojrzał na Diamond.
I bez tego jesteś piękna..- powiedział i odwrócił wzrok w inną stronę, jedynie kątem oka spoglądał na waderę. Uśmiechnął się.

Artemida

Jedna, słona łza spadła do morza. Tak, morza też nie widziała dużo. Zimno zaczęło jej doskwierać, a łapy drętwieć. Ogon ciągle muskał jednynie taflę wody nie mocząc sierści.

Diamond

Otrzepała się z kropli wody i ruszyła ku Akio. - Trzeba się czasem odświeżyć - zaśmiał się spoglądając na wilczycę, która tu przyszła. - Co robimy? - spytała Akio.

Akio

Odwrócił się do niej.
A co byś chciała robić?- spytał unosząc jedną z brwi do góry. Spojrzał na przybyłą waderę.

Artemida

Wyszła na brzeg. Jej futro od razu się wysuszyło od podmuchów zimnego powietrza. Usiadła, otulając łapy ogonem. Otworzyła oczy, patrząc na morze.

Diamond

- Muszę trochę wszystko ogarnąć i chętnie bym pobiegała. - spojrzała w niebo, ale przy obcej wilczycy nie mogła zdradzić swoich umiejętności i ogarnąć nieład, który panował na niebie.

Baks

Przybiegł bo mu się nudziło.
-Cześć Dia!-krzyknął do wilczycy ;d
-Co tam u Ciebie??-zapytał

Akio

W takim razie, niechaj tak się stanie.- powiedział i uśmiechnął się. Wstał i przeciągnął się raz jeszcze. Stanął tuż obok wilczycy.

Artemida

Uniosła łeb, patrząc znów na niebo. Tak, jej wzrok tęsknił. Serce tęskniło, każda jej cząstka tęskniła. Smutna świadomość żałosnego istnienia nie dawała jej żadnej pociechy. Rozpaczliwa wiadomość miała przecież dopiero nadejść. Taki był plan. Otarła łapą łzy, które samoistnie spadały na piach.

Diamond

- Hej Baksiu - uradowała się widząc Bunnyego, wstała i otrzepała się z piasku. - U mnie nic nowego. Co u ciebie? - spytała jak zwykle zainteresowana.

Artemida

Czuła. To było pewne. Odchyliła uszy do tyłu. Znów to uderzyło w nią. Ta myśl. Spojrzała przed siebie, za może, za ląd. Tam, gdzie się wychowała. A kiedy zaczęła się wojna.

Akio

Spojrzał na basiora, a potem na Diamond. Odszedł kawałek i położył się na piachu kładąc łeb na łapach.
To powiedz kiedy...- powiedział i wbił wzrok w morze.

Diamond

- Baksiu poznaj Akio. Akio Baks - przedstawiła ich sobie i spojrzała na obu z uśmiechem. Optymizm teraz zawitał w jej duszy. Podeszła do Akio - Coś się stało? -zmartwiło ją jego zachowanie.

Akio

Cześć- powiedział cicho i nie ruszył się w ogóle. Wzrok jedynie skierował na basiora, ale znów wrócił na morze.
Nie, nic- uśmiechnął się lekko.

Artemida

No tak. Wstała. Spojrzała po wilkach. Nikogo. Szarość. Jej oczy wcale już nie odróżniały kolorów. Ruszyła przed siebie. Dlaczego? Rozpłakała się.

Diamond

Zauważyła, że Akio chyba nie czuje się dobrze w towarzystwie Baksa. - Wiesz co Baks my musimy już lecieć. Do następnego - podciągnęła Akio do góry i ruszyła do wyjścia.

Artemida

Ruszyłą już biegiem do wyjścia, z rozpaczy potykając się o własne łapy i o to co było na drodze. Jej pysk był już całkowicie mokry od łez. Zniknęła za horyzontem.

Akio

W sumie to został podciągnięty. Zwinnym krokiem dobiegł do Diamond.
To gdzie?- spytał.