Bursztynowe Morze

Amija

Przytaknęła łbem. - Rozumiem. - powiedziała patrząc w dal. Intensywnie nad czymś myślała, co można było rozpoznać po ogonie zamiatającym piasek. Po chwili wyrwała się z zamyśleń i spojrzała na wilka. - Zmieniłeś się od naszego ostatniego spotkania... - mruknęła przyglądając się uważnie basiorowi.

Marillion

- Mhm. Za to ty nie zmieniłaś się w ogóle, wyglądasz równie ładnie - odpowiedział, uprzednio omiótłszy Amiję krótkim spojrzeniem. Przestał machać ogonem, owijając nim łapy.

Amija

- Dzięki. - uśmiechnęła się do niego promiennie. Położyła się obok niego nadal mechanicznie machając puchatą kitą. Głęboką ciszę przerywały jedynie fale uderzające o brzeg.

Marillion

I nastała cisza, tak uwielbiana przez Marilliona. Jednak teraz nieco mu doskwierała. Miał nadzieję na jakąś ciekawszą i dłuższą rozmowę z Amiją. Zbyt długo nie otwierał do nikogo pyska.

Amija

Chłodny wiaterek rozwiewał przyjemnie jej grzywę. Cisza - od niedawna stała się przyjaciółką wilczycy. Teraz jednak przeszkadzała jej. Musiała wymyślić jakiś temat do rozmowy z Marillionem. - Hmm... - mruknęła zamyślona.

Marillion

Wyciągnął przed siebie przednie łapy i położył na nich pysk. Usłyszawszy mruknięcie Amiji, spojrzał na nią pytającym wzrokiem.

Amija

Spojrzała na Marilliona. - O czym porozmawiamy ? - spytała podkładając pod siebie łapy. Już sama nie wiedziała co myśleć, miała ostatnio dużo problemów...

Marillion

- Może o tym, dlaczego dzisiaj uśmiechasz się dużo rzadziej niż gdy spotkaliśmy się ostatnio? - zapytał. Tak... Amija sprawiała wrażenie jakiejś... przygaszonej?

Amija

- Sama niewiem... Dzisiaj po prostu nie mam takiego humoru jak miałam wtedy. I teraz mam dużo więcej spraw na głowie. - odpowiedziała uśmiechając się delikatnie i patrząc na basiora.

Marillion

- Rozumiem - powiedział tylko i na uśmiech wilczycy odpowiedział równie delikatnym uśmiechem. Miło było spędzić czas z tak sympatyczną osóbką jak ona.

Amija

- Hm, jak tak na ciebie patrzę, to widzę, że stałeś się bardziej pogodnym wilkiem... - mruknęła z lekkim, ledwie zauważalnym uśmiechem wymalowanym na twarzy.

Marillion

Zaśmiał się. - Czy ja wiem? Po prostu bardziej zadomowiłem się w tej krainie, czuję się tu pewniej, więc i lepszy humor mi dopisuje - odpowiedział.

Amija

Przytaknęła łbem i uśmiechnęła się mimo woli. Teraz dopisywał jej już lepszy humor. Dlaczego ? Sama tego niewie. Okryła się skrzydłami gdy zawiał silniejszy wiatr. Szkoda, że jeszcze nie mogła latać...

Marillion

Mocniej owinął się ogonem, gdy silny podmuch wiatru poczochrał mu sierść. Wiatr był coraz chłodniejszy, typowo wieczorny już. Marillion spojrzał na malującą się w oddali linię horyzontu. Słońce powoli zachodziło. Teraz było już połowicznie ukryte za horyzontem.

Taiko

Przyszedł z Aki nad morze.Nie puszczał jej nadal.-To jesteśmy.-powiedział z uśmiechem.

Akilini

ładnie tu - powiedziała i rozejrzała się wokoło

Taiko

-Wiem gdzie zaprowadzić!-powiedział przechwalając się.

Akilini

Widzę - rozglądała sie wszędzie byle nie na wilka, uśmiechnęła się tylko

Marillion

Taiko i Akillini!
Czytaliście regulamin? Post musi składać się z co najmniej 15 słów! Regulamin jest po to, by go przestrzegać, a nie łamać!

Spojrzał na szczeniaki i skrzywił się z wyraźnym niezadowoleniem. Nienawidził szczeniąt. Jedno jeszcze potrafił znieść, ale żeby dwa na raz? Szybko odwrócił wzrok od dzieciuchów i przeniósł go na linię horyzontu.

Amija

Popatrzała na przybyłe wilki. "Wieczne dzieciaki..." - pomyślała trochę się krzywiąc. Wprawdzie jej siostra też nim była, ale dlatego iż dawno jej nie widziała, nie była przyzwyczajona do młodych wilków, a zwłaszcza ich zachowania. - Mamy towarzystwo... - mruknęła do Marilliona owijając się puszystym ogonem i patrząc w dal.