Śnieżny Wodospad

Brooke

Przybiegła tutaj prężnym krokiem już całkiem nie źle jej to wychodziło. Zwolniła tempo rozglądając się dookoła i zauważyła póki co jedno istotę. Wilczycę o czerwonym futrze w podobnym do niej wieku. Cała w błocie podeszła do brzegu jeziorka, do którego spływała swobodnie z przyjemnym szumem woda po skałach wodospadu. Naprężyła mięśnie uginając łapki i wskoczyła do wody z pluskiem nurkując głęboko przebierała płynnie i dość szybko łapami poruszając się pod wodą w dół. Pływające ryby, kolorowe skały, kry z lodu pod wodą to wszystko ją niesamowicie zafascynowało. Po długiej chwili poczuła, że brak jej powietrza i wypłynęła samoistnie wyniesiona przez silny prąd łapami dotykając skał, o które rozbijała się woda. Chrząknęła kilka razy i zaczerpnęła powietrza będąc już całkowicie czysta.

Hari

Zapach zaprowadził małego wilcza aż tutaj, nad ten wodospad. Zastrzygł uszami, zachwycając się tymi wszystkimi nowymi, jeszcze nie poznanymi rzeczami. Przez całą drogę tutaj obwąchiwał wszystko, co napotkał. Napawał ślepka tymi nowymi widokami i słuchał uważnie każdego dźwięku.
Zatrzymał się, dojrzawszy młodą wilczycę. Zastrzygł jednym uchem, przekrzywił łepek zabawnie i wpatrywał się nieustannie w Brooke.

Brooke

Odkaszlnęła jeszcze raz wodę, która lała jej się do pyszczka będąc na wprost pod wodospadem szybko się stamtąd wyniosła sprawnie płynąc do brzegu. Trochę się zmęczyła, ale na pewno zaraz jej niespożyta energia wróci. Wygrzebała się na brzeg i otrzepała z wody. Jej futro najpierw mocno się nastroszyło lecz po chwili opadł wilgotne ściśle podkreślając smukła sylwetkę szczeniaka. Błękitnymi ślepkami wypatrzyła szarego wilka, który musiał dopiero się tu zjawić. Jej uwadze nic nie umknie a więc na pewno dopiero przyszedł. Jego zapach dał jej do myślenia. Nie obejrzała za bardzo śpiącego w legowisku drugiego brata, ale kojarzyła tą woń.

MsBlackRose

Przyprowadziłą Ją tutaj dziwna woń. Woń czystej , głębokiej wody. Nie bez powodu tak ufa swojemu węchowi. Rozejrzała się, i dostrzegła piękny wodospad. Podeszła blisko wody i , czując się w miarę bezpiecznie położyła się probóbujać zasnąć. Jednak na próżno. Chęć wejścia do wody ogarnęła ją niesamowicie. Ale przecież Ona wie, że ma niezbyt miłe przyeżycia z wodą. Zaraz dotrzegła dwoje szczeniakówi ..
- Witajcie.
Po powitaniu znów poszła na brzeg i się połozyła. Zmrużyła oczy i postanowiła zasnąć.

Brooke

Skierowała wzrok na wilczyce, która po wypowiedzeniu słów leżała na brzegu. Przeszyła ją błękitnymi ślepkami i strzepnęła jeszcze grzywką krople wody na boki, które mogły ochlapać MsBlackRose leżącą obok. Przecięła powietrze ogonem ze świstem i podeszła do brata. Chyba brata.

MsBlackRose

Dostrzegła Brooke. ten miły gest wykonany od szczeniaczki dał jej dość dużo do myślenia. Bowiem jak była mała nie byłą tak przyjaźnie nastawiona , może dlatego iż wychowywała się sama. Niechęć do wszystkiego i ciągły strach powoli wracają do niej. Ale co tam .. Przecież żyjemy traźniejszością. Posłała miły uśmiech napotykając wzork Brooke na sobie.
Z lekką zawiścią spojrzała na dwoję młodych wilków , wydających się dość szczęśliwymi. I w myśli zadała sobie pytanie:
-Dlaczego ja tak nie miałam ?

Brooke

- Dalek? - bardziej stwierdziła niż spytała obchodząc go dookoła aż w końcu stając przed nim. - Na to wygląda, że jesteśmy rodzeństwem. Brooke. Twoja siostra. - uśmiechnęła się kątem pyska lekko rozbawiona samą sytuacją, ale kiedy Ona wymknęła się z terenów matki Dalek spał więc nic dziwnego, że nie mieli okazji się poznać. Obróciła się spoglądając przez bark na wilczycę na brzegu. - Coś się stało? - spytała poważnie stłumionym głosem.

MsBlackRose

Patrząc się na Brooke, odpowedziała dość ironicznym tonem.
-Nie
Chcąc ukryć całą prawdę. Przecież to jeszcze dziecko. Co Ona może wiedzieć o życiu .. Nie chcąc się zalić, podeszła do rodzeństwa i spytała:
-Czy czegoś Wam potrzeba ?

Brooke

Słysząc odpowiedź zastrzygła uchem i puściła by to płazem gdyby nie ta ironia w jej głosie. Kto jak kto, ale Brooke była wyjątkowo drażliwa na takie zagrania. Nie musi się żalić. Ona chciała tylko pomóc. Czasem lepiej się wygadać, ale cóż. Stłumiła lekki napływ złości warknięciem. Obróciła się i zacisnęła pazurki na ziemi kiedy zaburczało jej w brzuchu. Akurat teraz?! - przeszło jej przez myśl, ale na jej pytanie otrząsnęła się szybko i z szyderczym uśmiechem odpowiedziała twardo. - Nie. - odchyliła uszy nasłuchując, zaciągała się powietrzem. Szukała zwierzyny dla siebie brata. Instynkt. Nikt jej niczego nie uczył. Matka matkowała tylko swojego ukochanego synka Jake a ją zostawiła zresztą i Jake jej się znudzi szybko.

MsBlackRose

Trochę zażenowana całą sytuacją chciała odejść. Widziała złość w oczach Brooke. Ale jednak wiedziała, że nie zrobi błędu jak jej rodzice. Wolała zostać przy maluchach. Nie zważając na odpowiedź Brooke, powiedziała
-Nie musicie mnie lubić. Jednak jestem tutaj, spotkałam was. Teraz sumienie nie pozwoli mi odejść, i was zostawić samych .
Oczywiście najpierw powiedziała, potem pomyślała. Nie zważając na konsekwencje czekała na dalszy przebieg wydarzeń . Posłała ciepły uśmiech do Brooke, próbując załagodzić sytuację.

Brooke

Prychnęła skupiając się teraz tylko na swoim celu. Wysoko w powietrzu słyszała minimalny trzepot skrzydeł. Niczym radar namierzyła cel, który sądząc po wyraźności tego nikłego szelestu skrzydeł był coraz bliżej. Jej źrenicę zabłyszczały, ugięła łapy i wyskoczyła z impetem do góry dość wysoko odbijając się jeszcze od gałęzi nad sobą na, której na moment zagościła i ugięła przednie łapy znajdując się w powietrzu jakieś kilka metrów nad ziemią. Pochwyciła szybko i brutalnie jak na szczenię jastrzębie, który beztrosko lecąc padł jej ofiarą. Pierwsze co upolowała. Opadła na ziemie wznosząc tumany kurzu na moment a może raczej śniegu. Ptak drasnął ją kilka razy pazurem kiedy byli ponad ziemią jednak ciężar kłów Brooke zmiażdżył z kretesem jego dorodne i tak ciało. Teraz zwisał martwy w jej pysku. Zadrżała lekko gdyż upadek na łapy z takiej wysokości wywołał u niej przez moment dziwne uczucie osłabienia i jakby miała zaraz stracić kończyny jednak i to minęło. Opuściła martwe stworzenie na śnieg i spojrzała na MsBlackRose. - Nie potrzebujemy fatygi. - odrzekła patrząc jej w oczy. Na młody wiek była bardzo dojrzała jednak czasem młode ciało ją ograniczało.

Hari

- Siostra? Dlatego czułem, że coś nas łączy - powiedział Dalek, szczerząc małe kiełki. Oglądając wyczyny siostry, sam nie chciał pozostać dłużnym. Zastrzygł uszami, rozglądając się dookoła. Nachylił się nad ziemią, węsząc zawzięcie. Wtem wypatrzył małego króliczka, mógł być nieco większy od łapy dorosłego wilka. Młody rzucił się energicznie w jego stronę, wyciągając przednie łapki przed siebie. Chybił, lecz zaledwie o milimetry. Prychnął głośno, rzucając się w pogoń za zwierzyną. Długo mu to szło, gdyż malec był szybszy i bardziej zwrotny. Nim zagonił królika w pułapkę i tam przygniótł go do ziemi, kilka razy wpadł na kamień czy drzewo.
- Jestem Dalek! - zawołał do siostry, triumfalnie podnosząc jedną łapię i spoglądając na nieprzytomnego zwierzaka.

Bridget · Gość

W momęcie pojawiła się ty bialo fioletowa wilczyca.Do jej nozdrzy doleciała znajoma woń... ale inna?Spojrzała na dwa szczeniaki ostro i prychnęla.Podeszła do nich i spytała:
-Czemu pachniecie znajomo?-spytała.

Hari

Nastroszył futerko, szczerząc małe, ostre kiełki. Również wyczuł, iż wadera znajomo pachnie. Mimo wszystko zasłonił sobą zaduszonego już królika, marszcząc groźnie nosek.

Bridget · Gość

Wpatrywała się w ,,buntownika" i nagle coś rozjaśniło jej umysł.
-Waszą matką jest Lajra!-stwierdziła i dodała-Pewnie się o was martwi co robicie tu sami?-teraz spytala.

Hari

Zamrugał, usłyszawszy imię rodzicielki. Jednak dalej pozostał w bojowej pozie. Zastrzygł jednym uchem, zamachnął puszystym ogonkiem.
- Pierwsze polowanie - odezwał się z nieukrywaną dumą, podejrzliwie spoglądając na wilczycę.

MsBlackRose

Stojąc z boku przygląała się uważnie wyczynom dwuch malców. Mało obchodziła ją treść wypowiadanych słow, ale czuła zagrożenie. Czając się otrożnie podeszła do brzegu i zamoczyła głowę w wodzie. Po wyciągnięciu miała dużą rybę przewracającą się w jej pyszczku.
- Czy ktoś jest głodny ? - odparła.
Mając wrażenie nahalnej i tak się zpaytała. Ciało jej zaczęło drżeć ze zmęczenia, na rybę sppojrzeć nie mogła. Byłą dziwnie osłabiona.
Odparła sama do siebie :
-Tak MsBlackRose. Ty głupia, jesteś w ciąży.
Niewiedząc co począć dalej, położyła się, i zaczęła konsumować rybę z welkim niesmakiem.

Brooke

Obserwując wszystko ukazała kły warcząc groźnie i głośno tak jak w tej chwili umiała. Niebieskie oczy wbiły się w biało fioletową wilczycę. - Nie znam Cię i nie ufam Ci w żadnym stopniu więc tylko dotknij mnie lub mojego brata a pożałujesz! - warknęła a całe futro zjeżyło jej się przeszła obok niej bokiem nie spuszczając z niej wzroku osłoniła swoim ciałem Daleka stojąc bokiem do wilczycy jednak pysk miała skierowany w jej stronę i dalej warczała a jej szczęka tylko rozszerzała się i zwężała ukazując mniej lub więcej białe kły.

Hari

Wyskoczył zza siostry energicznym skokiem, zapominając całkiem o swojej pierwszej zdobyczy. Nadal obnażał białe ząbki, sierść w dalszym ciągu była zjeżona. Jego niebieskie ślepia zerknęły w tył na Brooke.
- Nie będę stał za tobą.

Brooke

Spojrzała na niego bez zdziwienia spodziewała się tego. Czyżby urażona męska 'duma'? Ależ nawet nie śmiała w niego wątpić. Przewróciła oczami stając u boku brata i zawarczała głośniej niż wcześniej. - Dalek idziemy. - odrzekła stanowczo patrząc dalej obronnym dzikim wzrokiem na Bridget. Nie zamierzała stać tu i negocjować z wilczycą. Może i obaj byli młodzi, ale nawet takie szczeniaki mają ostre kły i pazury i potrafią narobić szkody.