Lochy

Getsu

Getsu znajdował się na dole i rozejrzał się. Na ziemi leżało pełno kości.. Samiec usiadł i zaczął doczepiać sobie jakieś do ogona. Nie chciał mieć go takiego krótkiego. Po chwili zauważył gąsienicę, a nawet dwie. Podniósł jedną i włożył sobie do czaszki, a drugą podał demonicy.
- Chcesz? Są bardzo dobre - zapytał uśmiechając się szaleńczo.

Alliance

- Hm - mruknela cicho, biorac w lape gasienice. Wlasciwie lekko zlapala ja pazurami, oblizujac sie przy tym z szalonym usmiechem. Zaraz robak opadl w kilku czesciach na ziemie. Ta zachichotala, zerkajac na Getsu. Trupek okazal sie zacnym towarzyszem.

Getsu

On uśmiechnął się szaleńczo, ponieważ znalazł kości pasujące do jego ogona, lecz wyglądało, to dziwnie.
- Smakowało - zapytał zaciekawiony. Jego glizda łaziła od oka do oka, a on uśmiechał się cały czas.
- Chcesz zjeść moją? - znów spytał i zamachał swoim kościstym ogonem. Patrzył cały czas na demonicę czekając na jej odpowiedzi.

Alliance

- Zylasta - odrzekla, zerkajac na szczatki robala. Nie miala zamiaru ich zjadac, ani tez glizdy Getsu. Usiadla, zerkajac na biegajace pod lapami szczury. Pochwycila jednego i podrzucila, rozchylajac szczeki. Kostek mogl uslyszec chrupniecie kosci gryzonia i mlaskanie demonicy.

Getsu

Getsu uśmiechnął się patrząc jak Yuki zjada szczura.
- Ja wolę glizdy, a i tak jeść nie umiem - oznajmił śmiejąc się jak jakiś psychopata. Zerknął na swoje brudne kości ogona. Przy najmniej miał nowe. Rozejrzał się po tym pięknym pomieszczeniu. Klatki były puste, lecz w nich było pełno krwi i robaków, takich małych i białych, które był na każdej czaszce czy części ciała.

Alliance

Ta oblizala sie ze smakiem, czyszczac dlugim, bialym jezykiem swoje ostre kly z krwi. Machnela ogonem zamaszyscie, mruzac slepia. Przeniosla teraz swoj wzrok na lancuchy wiszace i placzace sie na ziemi tu i tam. Miejsce niezwykle inspirujace.

Getsu

On rozglądał się cały czas, a jego piękne kości cały czas się brudziły. Trupek westchnął krótko. Zerknął na te łańcuchy.
- Piękne miejsce - oznajmił uśmiechając się, jednak na pewno nie było tego widać.
- Lubisz ryby/ - zapytał z zaciekawieniem. Getsu miał pewien pomysł, ale najpierw musiał się dowiedzieć czy demonica lubi ryby.

Alliance

- Ryby? - wlasciwie to Yuki nigdy sie nad tym nie zastanawiala. Chociaz.. chociaz nie krwawia, nie krzycza i zlapac je to czasami niezla sztuka. Ah! Nie krwawia! To juz je wyklucza. Jesli mieliby zabijac, demon nie mialby z tego jakiejkolwiek satysfakcji. - A bedziemy je zabijac czy jesc? - jej ogon uderzyl krotko o podloze.

Getsu

- Jeść - oznajmił uśmiechając się i bawiąc jakimś kawałkiem czyjegoś ucha. Wziął w końcu jakieś gluty, które tam był na podłodze i rzucił nimi o ścianę. Ta maź przykleiła się dosłownie. Trupek zaczął się piekielnie śmiać, ponieważ ta plama przypominała jakiś język. Kościotrup upadł na plecy i zerknął na Yuki. Ach, no tak on śmiał się praktycznie ze wszystkiego.

Alliance

Yuki zerknela na gluta i zmarszczyla nos z obrzydzeniem. Odwrocila wzrok na trupka ktoremu zniszczyla czaszke. Bez glowy wygladal nad wyraz rozkosznie. Zamiotla ogonem proch owej czaszki, patrzac na nia katem oka. Ta.

Getsu

On krzyknął jak jakaś baba gdy Yuki rozwaliła czaszkę trupa, który w klatce. (Dobrze że nie jego).
- Moja piękna wypolerowana głowa! A to tylko tamtego trupa - najpierw krzyknął, apotem dodał śmiejąc się. Nie lubił za bardzo tego dźwięku. Śmiał się cały czas, aż wstał i wszedł do jednej z klatek. Leżało tam coś dziwnego, a było to...lalka. Lalka? Tak lalka, ale taka zniszczona, bez jednego oka i była jeszcze brudne. Była lalka miś. Getsu pacnął na cztery litery i przyglądał się temu czemuś.

Alliance

Yuki uśmiechnęła się tylko. Skinęła łbem Getsu i przeciągnęła się po czym, kłapnęła kłami gdy zakończyła zaczęte wcześniej ziewanie. - Ja już lecę straszyć naiwne ludziki - mruknęła i machnęła ogonem, po czym rozpłynęła się w powietrzu.

z.t

Getsu

Getsu uśmiechnął się do Yuki, a następnie poprawił swoją czaszkę by ładnie leżała na jego kręgosłupie. Zamachał swoim ogonem, a następnie zaczął iść pomału po schodach na górę. Potem już tam był i biegiem wybiegł oczywiście. Kości tym razem był grzeczne!

zt.