Wioska

Alliance

Yuki nie odpowiedziała, gdyż wciąż chichrała się. Gdy skończyła, nie dość, że się popłakała, to jeszcze dostała czkawki. Czknęła, podskakując przy tym, próbując odpowiedzieć spokojnie Deinie - Zdaje mi się że... CZK~! ...tak... - czkała. Machała ogonem na boki, czkając raz po raz.

Deina

Deina błyskawicznie znalazła się za Yuki, zatykając jej czkający pysk łapą.
-Cicho. Pobudzisz tych pacanów. - wysyczała, wskazując pyskiem w górę, w stronę kilku bliższych okien, w których zapaliło się światło. Zaraz pewnie zaczęłyby latać buty, butelki i tym podobne.

Alliance

Tą błyskawicznością Deina nieco zestrachała Yukiś, więc czkać przestała. Odepchnęła delikatnie łapę jej dorosłej towarzyszki, po czym kiwnęła łebkiem na znak, że zrozumiała. Jej ogon przejechał po ziemi, od czasu do czasu właściwie zamiatając podłoże.

Torak

Szłem drogą nie zważając na to czy ludzie mnie dosłyszą czy nie.Właściwie robiłem chałas idąc na dwóch łapach.Znalazłem się przy dwóch wilczycach,ukłoniłem się im i usiadłem na ławce naprzeciwko.

Brenda

Brenda biegiem leciała przez las, co było wręcz absurdalne. Niczym zwykła służka, pokojówka niosącą pranie, biegła przed siebie, aby w końcu stanąć na skraju wioski. Przez całe życie szła bez strachu o siebie, o własne zycie, o innych, nie zwracała najmniejszej uwagi na wszelkie "leprzości".
I znów Torak. Czemu on musiał się jej zawsze gdzieś napatoszyć? Skrzywiła się i opadła na ławkę nieco dalej od wilkołaka. Nie zdradzała swych zamiarów.

Torak

Spojżałem na Brendę która usiadła niedaleko,skinołem jej głową na powitanie lecz z poważną miną.Wstałem,przeciągnołem się i znów usiadłem.Spoglądałem na kłótnie dwóch ludzi których było widać w oknieTe ludzkie problemy-powiedziałem cicho i dalej wpatrywałem sie w kłótnię.

Brenda

Ludzie. Byli tak słabi i krusi, iż Brenda mogłaby ich wszystkich powybijać, tylko po co brudzić sobie niepotrzebnie ręce?
Zarzuciła sobie wcześniej trzymany w dłoniach ciężki miecz na ramię. Niestety, wyszło jej to dośc niezgrabnie, przez co klinga wbila się lekko w ramię. Opuściła ostrze, dotknęła reka rany i spojrzała na własną krew. Jej wyraz twarzy był smutny, lecz natychmiast wyszczerzyła zęby w uśmiechu. Lubiła widok własnej krwi. Dawał jej większa siłę i wole walki. Lecz teraz nie walczyła, jedynie siedziała i gapiła się na spływającą, czerwoną substancję.

Deina

Przyjrzała się dwójce wilków z zaciekawieniem godnym kłębka kurzu. Potem dotknęła łapą oka. Farba brudziła. Cóż... chyba powinna to zmyć.
- Pójdę to zmyć, zanim się wsiąknie na dobre. Ty... a właściwie rób, co chcesz. - machnęła łapą ze zrezygnowaniem. Wstała. Przemknęła między blokami, wpadła w gąszcz, po czym zniknęła wśród zarośli.

Alliance

Yuki tylko pomachała jej łapą na pożegnanie, szczerząc się jak głupia. Cóż. :3 Odwróciła się do wilków i podbiegła do Brendy, wciąż się szczerząc. Uniosła się lekko, gdyż Brenda, z tym że stała na dwóch łapach, wydawała się dość spora. Stanęła na tylnych łapach i zadarła pyszczek. - Dzień dorby~ - chrypnęła, jak to ona.

Brenda

Brenda znudzona ową przybitą atmosferą co to się nawet duch uśpi spróbowała wgramolić się na feniksa, tak, aby nie uronić choćby jednej kropli swej krwi.
A i Brenda i Slaughter myśleli o tym samym, zatem wzbili się znikając gdzieś ponad ludzkimi budowlami. *NMMT*

Alliance

Zignorowana Yuki rozdziawiła i zasyczała. Niedługo potem także ona zniknęła w ciemnych krzakach lasu, idąc dręczyć następne ludki~

z.t

Ines

Wpadła Anabell do Wioski. Rozejrzała się. Co my tu mamy? Jakieś chaty i .. choinka? Hmmmm... to dobrze, wie gdzie będzie musiała po nią przyjść. Rozejrzała się uważnie i weszła do pobliskiej chatki, napoje, gary, lampi. Cóż... można wszystko zachomikować. Znalazła w kuchni kubeczki, napoje, i słodycze. Chyba cukierki na choinkę. Popakowała wszystko w garnki, no nie wszystko. Tylko napoje, kubki i słodycze. Zapakowała w jakiś worek i zaczęła to wywlekać na zewnątrz, dobrze, że ludzie w Kościele (xd).

z/t

Księżyc

*Przyszła, no ale już było po wszystkim... a szkoda ;))

Retes

Retes pojawił się w wiosce. Szedł powoli, nie chcąc zgubić Stelli. Kto by pomyślał, że z tego rozpuszczonego szczeniaka wyrośnie taka fajna wilczyca? No cóż, pan R. zawsze daje szansę na poprawę, w końcu kto na to nie zasługuje? Przysiadł sobie w jednym miejscu, oczekując na koleżankę.

Stella

Stella truchcikiem przybiegła do wioski i z uśmiechem na pyszczku przewróciła delikatnie Retesa, obejmując go ogonem.
-Już jestem.-powiedziała, uśmiechając się.

Retes

Retes uśmiechnął się do Stelli i zaraz też ponownie złożył na jej wargach długi, zachłanny pocałunek. Objął ją jedną łapą, a ogonem rozpoczął delikatne pieszczoty na plecach wilczycy. Łapą odgarnął jej jeden niesforny kosmyk rudych włosów, nie chcąc by ten przeszkadzał im w czymkolwiek.

Stella

Stella uśmiechnęła się do Retesa, delikatnie muskając ogonem jego futro. Łapami objęła Wojownika. Tak, czuła się teraz wspaniale. Fioletowe gwiazdki namalowane na jej twarzy zaczęła delikatnie błyszczeć.

Retes

Retes przewrócił się tak, aby to on był na górze, nie ustając w namiętnych pocałunkach, które teraz przeniosły się na pyszczek i szyję wilczycy. Czekał na jej pozwolenie, nie chciał w końcu robić niczego wbrew woli Stelli. Jego puszysty ogon na razie pozostał w bezruchu.

Stella

Stella uśmiechnęła się delikatnie do wilka i pogłaskała go po głowie.
-Retes, a w jakiej watasze jesteś?-spytała cicho. Nawet tego nie wiedziała. Jej ogon delikatnie muskał jego sierść.

Retes

- W Nocy. - powiedział Retes niezadowolony, że sytuacja obróciła się w rozmowę. Nie okazywał tego, jednak rozmowy jakoś nigdy nie przynosiły nic dobrego. No cóż... Kobiecie nie odmawia się takich rzeczy. - A ty? - spytał dla zasady, chociaż szczerze mówiąc niewiele go to interesowało.