Karta Zdrowia - Wiersze

Brenda

Pochylone - Wczoraj, z najzwyklejszych nudów przeszukiwałam moje stare graty. Szczęśliwym trafem wpadłam na mój stary wiersz, który napisałam, gdy miałam 9 lub 10 lat. Już dawno przepadł mi w pamięci. Zupełnie zapomniałam o tym, iż kiedyś tak interesowałam się poezją. Usiadłam przy biurku i postarałam się coś nagryzmolić. Nie udało się. ;p Dziś rano jednak naskrobałam coś z nieco większym sensem.

Pogrubione - Zatem postanowiłam stworzyć coś na kształt mojego Kącika Poezji, choć to w pełni nie oddaje tego, co miałam na myśli. Na początek ukażę wam moje dzieło sprzed kilku laty, które jak powyżej wspomniałam, wczoraj znalazłam.

Podkreślone - Regularnie postaram się napisać coś nowego, żeby dawać wam powody do bezlitosnej krytyki. ;) Pamiętajcie, że artysta rozwija się poprzez krytykę. I choć nie uważam siebie za artystę w pełni się z tym zgadzam. Zatem, jeśli się na tym znasz, lub coś serio nie będzie grało w wierszu nie bój się powiedzieć, podziękuję. Jeśli w komentarzach będzie samo: "fajne" "ciekawe" "genialne" bez żadnych dopisków i uzasadnień to się obrazę. Nie mam oczywiście nic przeciwko dobrym (i szczerym!) opiniom.

Zatem na początek podaje wam wiersz, który napisałam w wieku 9 lub 10 lat. Dlatego pamiętajcie o tym, gdy będziecie go komentować...

Zamknięta

A z ciemności
rozdarł się krzyk
przeniknął ścianę
zardzewiałą od słonych
łez...
Opadła jak lalka
sznurki puszczone
uwięziona w wiecznych
koszmarach ciele.
Niegdyś lśniła jak
poranna jutrzenka
kwitła niczym jabłoni kwiat.
Teraz z głuchym
niemym krzykiem
Odeszła z rąk Życia.
A przecie to była
tylko jedna łza...

Tak, tak wiem. Teraz jakoś niezbyt mi się podoba, ale wystawiam go na waszą łaskę i robię to świadomie.

No a teraz moje dzieło, które napisałam dziś rano:

Raj

Na niebie zdobionym setką rdzawych róż
Ponad piekielą urodzaju pieczarą
Rozlane wstęgi zakrwawionych ksiąg
Pokrytych szatą nieumarłych słów
Zastukała kołatka zakrzywionych luster
Echo poruszyło prastary grunt
Zaśmiałam się cicho
Wciskając usta w suknię z jedwabistych
wód.

Na niebie zdobionym setką rdzawych róż
Ponad piekielną urodzaju pieczarą
Rozlane wstęgi zakrwawionych ksiąg
Pokrytych szatą nieumarłych słów
Znów echo spojrzało w przelęknione oczy
Znów los nie łaskawy dać szansy jedynej
Znów prochy rozsypane na światach dwóch skraju
Droga niewyraźna
Droga do raju

Richard

Podobają mi się oba wiersze i nie mów, że ci się nie podoba, bo jest świetny. Mi ciężko jest napisać opowiadanie na polski, a co dopiero wiersz... W każdym razie nie będę cię krytykować, a pochwalę i zachęcę do dalszego pisania. ;]

Sherry

Niezbyt przepadam za wierszami, ale twoje są SUPER! Podziwiam cię za talent, prawdziwy talet. Mam nadzieję, że niedługo znów coś się ukarze :)

Brenda

No nie! Spodziewałam się więcej komentarzy.
Specjalnie dla was napisałam jeszcze jeden wiersz xp

Szyba Kardiologii

Zakrzywione lustro tajemnicy
Odgradza Cię szyba od świata
Zewsząd nieuległe szepty
Zaschniętą krwią zamazane

Szyba Kardiologii
Gdyż jak w szpitalu
Na pustym obrazie
Jak łożu śmierci
Zaświergotał kanarek
Ostatnie cięcie zadał los

Los
Nazywano to różnie
Można nazwać darem, można tajemnicą
Można słowo pisać, słowo namalować
Można wyciągnąć z łona tajemnicy
Można, nie trzeba, umrzeć i poznać

Szyba Kardiologii
Pika aparatura
Zapach antybiotyków
Nie odchodź jeszcze, wyciągam rękę
'Chłodną szybę gładzę, chce poczuć twe ciepło
Czemu cie nie ma? To tylko szyba
A za nią cały świat

Oceniać i pamiętać o pozostałych dwóch wierszach ;p

Karenaj

Pierwszy wiersz jest zdecydowanie gorszy, ale i tak fajny, ciekawy. Nie będę go oceniała, bo skupić się teraz nie mogę. Ma jakieś 10 minut przed kompem*

Wiersz "Raj" jest cudowny, świetne przenośnie, ciekawe, takie inne. Pisz dalej w tym stylu, bo ci to wychodzi.

Co do "Szyby Kardiologii" to nie podoba mi się. Są przenośnie i porównania, ale nie przemawia do mnie. Wiem, co chciałaś przekazać, tak mi się przynajmniej wydaje, jednak, tak jak mówiła, takie porównanie "szpitalne" nie są mim zdaniem dobre.
Wiersz można odczytać też na dwa sposoby, pierwsza część jakby ukazuje szpital jako przenośnie, druga jako podmiot liryczny i trudno się zorientować, o co Ci, jako autorce, chodziło.

Brenda

Zapomniałam o jednej ważnej rzeczy.

Uprzejmie informuję, iż moje wiersze są pokazywane tylko i wyłącznie na tym forum i nigdzie indziej, dlatego, jeśli znaleźlibyście gdzieś w internecie jeden z moich wierszy i kogoś podszywającego się pod jego autora proszę o zawiadomienie mnie...

Aha, i wierszy na razie nie dodaje, bo brak weny, a i tak musiałam moje wykuć na szkolne "spotkanie z poezją" więc rozumiecie. ;p