Wymysły Shazziolka... - Shazz wierszokletą? Niee!

Berenika

No tak. W końcu mój temat. Na początek kilka szybkich i dość dziwnych wierszy, jeśli mogę to tak nazwać. Nie będą miały tytułu. Oto one:

Wiersz I

Czaszka człowieka,
Śmierć wielkiego człeka,
Zakopmy go w grobie,
Nikt się już nie dowie.

Wiersz II

Szlachetność wielu,
Dom na Wawelu,
Trzynaście wieków,
Niewielu człeków.

Wiersz III

Nikt się nie dowie,
Powiem to tobie,
Kocham faceta,
Będzie z tego feta.

Wiersz IV

Szlachetność niewielu,
Przeroby chmielu,
Stawiamy wszystkim,
Zagrajmy z Tyskim.

I jak? Pierwsze chyba moje sensowniejsze wiersze. Oceńcie sprawiedliwie.

Renna · Wysłany: Czw 19:19, 24 Mar 2011 Temat postu:

...

Sensowniejsze? Wystawiłaś to do oglądania, komentowania...Więc szczerze skomentuję.
Ile nad nimi myślałaś? Nad ich sensem? 10 sekund? Rymy wymyślone na szybko, wymuszone, a nad sensem wierszy nie myślałaś w ogóle?
1 wiersz - Mówi o ciele człowieka. Przynajmniej ma wybrany temat, ale i tak wersy nie pasują do siebie, o niczym ten wiersz nie opowiada. Więc - trzy razy nie.
2 wiersz - * Wykonuje charakterystyczny dla siebie gest * WTF? Wersy nie mają z sobą nic wspólnego. Są rymy znów wymuszone, wiersz o niczym nie opowiada, to tylko, delikatnie mówiąc, bezsensowne słowa, wersy, rymowanka która nic nie wnosi.
3 wiersz - ,, Kocham faceta
Będzie z tego feta" - Nie rozumiem tej twojej...przenośni. Bynajmniej tak to odbieram. Jak wyżej.
4 wiersz - * Ponownie wykonuje gest * Aha. Tak jak pierwszy i drugi wiersz. Zero sensu, rymy wymuszone...

Chcesz sprawiedliwych komentarzy. Proszę bardzo. Toleruję i akceptuję tylko wiersz... żaden. Czytaj wiersze, ćwicz. Wątpię, abyś miała jakąś specjalną ,,zdolność" czy talent do wierszy. Poetki z ciebie nie będzie, ale możesz ćwiczyć. Ćwiczyć!

Hexe · Wysłany: Czw 19:22, 24 Mar 2011 Temat postu:

Ekhem...

Przepraszam bardzo, ale to są wiersze wymuszone. Bezsensowne rymy... Wiersz pisz, gdy naprawdę masz wenę. To są tylko idiotyczne zdania, zupełnie do siebie niepasujące, usilnie zmuszane do przebywania razem. Jaka z tego całość, gdy każdy element pochodzi z innej układanki?

Berenika · Wysłany: Czw 19:34, 24 Mar 2011 Temat postu:

Tak, wiem. Chciałam tylko to dać na początek. Teraz kombinuję nad jakimś... Lepszym? Coś wykombinuję. I pisałam o to:

Wheat · Wysłany: Pią 17:21, 25 Mar 2011 Temat postu:

Droga Shazzo, chcesz powiedzieć, że założyłaś temat po to, by wstawiać do niego dziwne wymuszone i bezsensowne prace, by nabić posty, a potem żądasz, byśmy cię rozumieli, bo ,,nie mam aż takiej veny wieczorem''.

Po pierwsze, WENY, a nie VENY. Znasz w ogóle takie słowo, kochana?
Po drugie, jeśli chcesz miłych komentarzy, wstawiaj sensowne i w istocie udane prace. Nie takie, które tylko ośmieszają twoją osobę.

Dobrze?

Wilczur · Wysłany: Sob 8:34, 26 Mar 2011 Temat postu:

Dobre rymowanki. Ja nie mam weny do rymów.

Dante de Cossa · Wysłany: Nie 19:52, 27 Mar 2011 Temat postu:

Jakoś w tych Twoich wierszach nie widzę żadnego przesłania. Treść do mnie nie przemawia. Pisać żeby pisać? Nie uważasz, że to bez sensu? Na dodatek jest wiele wyrażeń potocznych. Są one wstawione ot tak sobie. Czasem autor wstawia owe wyrażenia dla podkreślenia pewnych rzeczy. Lecz na to tutaj nie wygląda. Trochę przesadziłaś. Jestem więc za większością moich poprzedników. Rymy wymuszone, wiersze bez sensu itp.

Tod

"To koniec"

To koniec świata.
Koniec świata...
To koniec miłości.
Koniec miłości...
To koniec życia.
Koniec życia...
To koniec wszystkiego.
Wszystkiego, co istnieje.

"Nieskończone myśli"

Nieskończone myśli...
Przepływają bez przerwy.
Nieskończone myśli...
Działają nam na nerwy.
Niszczą wszystko,
Wyżerają od środka.

"Wojna"

Wojna, nadeszła.
Wojna, nie mija.
Wojna, pogania.
Ona nas zabija.

"Pod oknem"

Pod oknem kwiaty,
Róże, fiołki.
Pod oknem kałuże,
Nieduże, mokre.
Dalej ścieżynka,
Wąska i długa.
Odejdę tam w dal.
Droga będzie długa.

"Ulica"

Ulica,
Długa, szeroka.
Ulica,
Mokra od deszczu.
Ulica,
Po niej pojadę w przyszłości.

Ech, to na tyle. Niestety, nieo dziwne wiersze. Muszę teraz kończyć. :d

Buffy

Renna

No, nieco lepsze niż te pierwsze, ale lepsze o ździebełko. Komentować nie mogę, nie znajdę odpowiednich słów, co mi się ciężko zdarza. No, tak, przynajmniej pisz z wybranym tematem, jak w tym drugim ,,wydaniu".

Berenika

No to może coś jeszcze... :3

"Wilk"

Czy widzisz tego wilka,
Co na skale wyje?
On woła o pomstę...
Za swych braci,
których zabiłeś.

"Popłynę w dal..."

Popłynę w dal...
Za siódmą rzekę,
Popłynę w dal...
Tam, gdzie najpiękniej,
Zabiorę Cię w podróż,
By poznać te światy...
Te dalsze, hen, dalekie.

Na razie dwa. Wieczorem postaram się złapać wenę.

Mystic

"Latać..."

Latać...
Cudowne uczucie.
Latać...
Wznieść się najwyżej.
Polecieć tam w świat.
I za pomocą skrzydeł latać.

"Zabić"

Poczuć smak krwi,
Zabić.
Przebić tętnicę,
Zabić.
Na wiele sposobów,
Zabić.
I zawsze mieć
Zabitych na sumieniu...

Uff, uff... Napadło mnie natchnienie, choć za szybko. Musiałam coś napisać. Oceniać wszystko!

Ach, i jak prosiła Farumy...

"Wojna"

Wojna, nadeszła.
Wojna, nie mija.
Wojna, pogania.
Ona nas zabija.
Zabija naszych dzielnych,
Odważnych rodaków.
Ściska nam serca,
Podnosi ciśnienie,
Wymiata wszystko,
Co tu istnieje.

Karenaj

Będę szczera. Wiersze to to nie są. Jeszcze. Masz potencjał - w pewnym sensie. Masz jakieś myśli, przemyślenia i zacięcie, chyba nawet olewasz komentarze, ale może to i dobrze.
Robisz jeden błąd. starasz się pisać nowocześnie. Spróbuj, np. 11-głoskowcem? Łatwiej zacząć, jak złapiesz rytm. No i zanim coś napiszesz - pomyśl co chcesz przez to powiedzieć i postaraj zrobić się to w sposób przenośny. Tak jak patrzę, to każdy kolejny wiersz jest lepszy. Wiec... czekajmy na ciąg dalszy. Może jednak coś Ci wyjdzie?

Buffy

Och ślicznie~! Kocham takie klimaty <3
Czekam na kolejny ;3

Mystic

Ech... Ostatnio odebrało mi wenę na wierszyki. Dopóki jej ie złapię, będę rysiać. Edytuję, jak coś wybazgram.

Xythuel

Humm... Mi się te wiersze też nie podobają za przeproszeniem. Nie przypomina mi to białych wierszy, ani nawet tych rymowanych. Bo np. w wierszu "Zabić" wszystko jest prawie o.k. , ale coś zwaliłaś z tą końcówką i mi się już nie podoba. ;3

Zero

Berenika

>.< Przecież już czytałam post Karu. I Xyth'a. Wcale mi się nie podoba, że prawie wszyscy olewają mój nie za wysoki wiek[11 lat]. Ale dobra. Niedługo postaram się coś wymyślić. Jak nie, to poproszę o zamknięcie bo spotkam jeszcze więcej tak 'dramatycznych' postów. Ale już nie powrócę do wierszy, bo za dużo się naczytałam. :/

Feuer

Dobra, nudno mi. Napiszę opowiadanie, o!

Rozdział I
Narodziny Cudownej Piątki

Był wczesny ranek...
Do domku letniskowego wbiegł nagle Luckie, 23-letni doktor.
- Garo, wstawaj! Mam wspaniałą wiadomość! - Krzyknął do 26-letniego.
Garo z niechęcią przetarł oczy i spojrzał ospale na Luckie'go.
- O co Ci chodzi, człowieku? - Zapytał, pełen złego przeczucia.
- O-ona urodziła... Mill urodziła piątkę szczeniąt! Chodź! - Wytłumaczył się szybko, nie chcąc doprowadzić do utraty cierpliwości ze strony mężczyzny.
Garo zerwał się z łóżka. Szybko się ubrał i pobiegł za doktorem. Oboje wkroczyli do starej obory, gdzie leżała suka z pięcioma szczeniakami, zaś obok stał Lu i pilnował, by nikt szczeniaków nie tykał.
- No, trzeba im imiona wymyślić tylko, Luck. - Powiedział.
Nie chciał zwlekać z tą propozycją, gdyż wymyślił imiona już wcześniej.
- A masz jakieś pomysły? - Zapytał doktor, wpatrując się Garo'wi w oczy i podnosząc prawą brew.
Mill pisnęła, błagalnie patrząc na dwójkę ludzi.
- Tak. Ale powiem Ci to później, wieczorem... - Odpowiedział tajemniczo.
Lu nagle szczeknął ostrzegawczo. Oboje wyszli spiesznie, dając psom spokój. Doktor nie mógł się doczekać, kiedy nastanie wieczór. Oboje rozeszli się do swoich domków letniskowych.
Późny wieczór, godzina 22:00.
Luckie usłyszał pukanie do drzwi. Jego oczom ukazał się Garo. Doktor zaprosił go do środka. Oboje rozsiedli się na krzesłach. Siedzieli przy stole, nad którym wisiała żarówka. Nastała długa chwila milczenia. Luck nieco się skrzywił.
- To co z tymi imionami? - Zapytał, wiercąc się niespokojnie.
- Ach, pamiętam o tym dobrze. No więc... - Powiedział, urywając nagle.
- No więc?
- Tego rudego z białym nazwiemy Beret. Tego czarnego Rian, a tego białego, Nil. Brązowego nazwiemy Roopert, zaś tę białą samiczkę z czarnym nazwiemy Amy.
- Skąd wiesz, jakie są ich płci?
- Przewidywałem.
Nastało znów milczenie. Niespodziewanie doktor Luckie spojrzał na zegarek. Wstał szybko i podszedł do drzwi.
- Już późno, na mnie już pora. Żegnaj, brachu. - Pożegnał się z Gare'm.
- Żegnaj, doktorku. - Mruknął, machając mężczyźnie.
Garo nadal siedział na krześle, wpatrując się w okno. Przesiedział tak dziesięć minut. Po chwili również się uniósł i zgasił lampkę. Nastała ciemność, gdy Garo poszedł spać.

<center>CDN.</center>

Cóż, moje pierwsze opowiadanie. Mam nadzieję, że się podoba. Niedługo napiszę ciąg dalszy rozdziału. T.T Nawet jeśli się Wam nie spodoba. :cry:

Stille

Heh, Ciąg Dalszy Nastąpi xD ^.^. Dobre, dobre. Moim zdaniem piszesz Całkiem całkiem, lubię twoje opowiadanie. Pisz dalej!