Zapisy do Grona Smoków

Antithei

Imię : Antithei
Wiek : Dorosły

Historia :

Historia Antithei'ego jest kręta i bardzo zaskakująca.
Czytając tą opowieść uważnie wsłuchuj się w
poszczególne słowa, a bowiem zawierają wiele
tajemnic, które są odpowiedzią od groma pytać
dotyczące życia smoka.

Zanim Planetę Ziemia osiedli dwunożne istoty wśród ciemnych lasów i krwawych jezior spoczywała dolina. Pokrywała ją zieleń we wszelkich odcieniach, które istniały. Przez je środek przepływała spokojna rzeka o błękitnej barwie. Nikt nie miał tam wstępu prócz ogromnych i latających kreatur. Wielu mędrców sądziło, że właśnie one zawładną światem. Na początku było ich zaledwie dziesięciu, to oni zapoczątkowali rozwój owego gatunku stworzeń. Upłynęło sporo czasu, a z tak nielicznej grupy powstała nie do pokonanie armia smoków. Niestety nie każdy posiadał równych praw, ponieważ podzielono je na poszczególne grupy. Od najbiedniejszych po najbardziej uprzywilejowane. Jednak innego wyjścia nie było, bo nie można było dopuścić, aby nad krainą zapanował wielki chaos.

Władcą był najlepszy z najlepszych. Usłyszawszy jego głos wszyscy zamierali ze strachu. Mieszkańcy doliny nazywali go Panem Śmierci (Mr. Death). Wiedli życie bardzo ubogie, świętem było gdy zasiadali do "stołu" i nie zasypiali głodni. Zakazano im opuszczanie granic krainy. Kiedy naruszono jakiekolwiek zakazy Król stosował najgorsze kary cielesne, które doprowadzały nawet do śmierci. Dopuszczał się wielu zdrad, dlatego nie zaznał prawdziwej miłości. Tak mocno pragnął czułości, namiętności, że po ostatniej upojnej nocy z kochanicą został tatusiem. Kochanka Króla zwała się Amadea. Popadła w panikę, gdy dowiedziała się, iż zostanie matką. Ukrywała się wśród zwykłych smoków. Nie mogła pozwolić, aby Mr. Death dowiedział się o dziecku.

Nadszedł ten upragniony dzień przez smoczycę, na świat przyszedł malutki, bezbronny smoczek. Wyglądem przypominał walecznego wojownika bez jakiejkolwiek skazy. Nadano mu imię Antithei co oznaczało szatan. Dorastał u boku dorosłych oraz mężnych smoków, którzy uczyli do jak przetrwać w najtrudniejszych chwilach i za wszelką cenę nie tracić nadziei. Nie mógł mieć wszystkiego jak inni rówieśnicy. Przyrzekł sobie, kiedy dorośnie nie dopuści, aby jego pociechy musiały się ukrywać przed swoimi krewnym ze względu na ich poglądy i opinie. To spotkało Szatana. Odtrącano go, bo miał inny wygląd lub za to, że nie bał się powiedzieć czego co myśli. Zawdzięczał to swemu prawdziwemu ojcowi. Matka wyjawiła mu wszystkie sekrety, które łączyły go i Pana Śmierci. Wyrzekł się wszelkich cech rodziciela. Znienawidził za to, że istnieje. Chciał stanąć z nim do walki, dlatego próbował dostać się do szkoły dla juniorów, gdzie byli szkoleni na wielkich wojowników... Niestety przez swój odmienny wygląd nie pozwolono mu uczęszczać na lekcje.

Obmyślił plan jak może uciec z doliny Cierpienia. Niezauważony przez strażników, wymknął się nocą. Wędrował od świtu do nocy. Na swej ścieżce napotkał mędrca, który posiadał niezliczone umiejętności. Poprosił, by przez cztery tygodnie wyszkolił go na walecznego smoka. Rozpoczęli pierw od teorii. Opowiedział mu legendy o herosach, którzy z pozoru byli groźni oraz przerażający, lecz w głębi duszy były to łagodne baranki. Wtedy pojął jaką myśl chciał przekazać mu nauczyciel. Nie liczy się siła, a rozum i błogi spokój, jaki posiadamy od dziecka. Po dwóch tygodniach przeszli do praktyki. Nie dano uczniowi ani chwili odpoczynku, ponieważ mógłby on zaszkodzić w dalszym kreowaniu postury. Przeszedł żmudną drogę, aby dojść na sam szczyt. W końcu dopiął swego, jest gotów podjąć się walki ze swoim wyrodnym ojcem. Na pożegnanie otrzymał od Vircassis'a (tak zwał się jego nauczyciel) amulet śmierci. Użyć go można tylko raz, w celu ożywienia kogoś bliskiego. Antithei oddał cześć mędrcu i ruszył w stronę rodzinnej krainy.

W dolinie nic wielkiego się nie zmieniło, tylko to iż zaostrzył się głód wśród małych smoków. Dzień jak co dzień. Spokojnie każdy wykonywał rutynowe czynności. Niespodziewanie na niebie pojawiła się wielka smuga cienia. Nikt nie spodziewał się, iż jest to potomek Amadey i Mr. Death'a. Im zbliżał się bardziej, tym jego rysy ciała były wyraźniejsze. W końcu opadł na pusty plac, który spoczywał przed siedzibą Króla. Szatan ryknął donoślę wyzywając władcę na pojedynek. Na śmierć i życie. Postawił pewne warunki, kiedy wygra, wszystkie tu obecne smoki będą miały prawo opuścić ową krainę i wieść godne życie, bez dalszego prześladowania. Reguły zostały przyjęte. Przeciwnik był wielce przekonany o swym zwycięstwie. Stanęli na przeciw siebie, każdy miał jeden ruch do wykonania w wyznaczonym czasie. Krew rozlewała się na wszelkie strony, Szatan nie miał już sił. Jego ciało bezwładnie leżało na ziemi nie oddające jakichkolwiek oznak życia.

Nagle do niego dotarł delikatny głos, który mówił:
- Synku mój, wstań. Odnajdź w sobie ducha walki, ból który przeszywa twe ciało obróć w niezwykłą siłę. Dasz radę! Liczymy na Ciebie.
Po tych słowach ból minął, bez problemów stanął na przeciw wroga. Spojrzeli sobie głęboko w oczy. Bez zawahania Antithei wykonał kilka uderzeń... Mocno poraniony nieprzyjaciel padł. Wokół niego pojawiła się plama krwi. Wszelki lęk opuścił to miejsce. Opuścił dolinę czym prędzej. Nie chciał ani chwili dłużej przebywać w tym miejscu. Doszły go słuchy, iż wybrano nowego władcę. On zaś trafił tutaj, licząc na dalszy ciąg jego przygód.

Charakter postaci : Waleczny smok o złotym sercu. Po przeczytaniu jego historii, możemy wywnioskować, iż jest to istota godna zaufania. Gotów oddania życia za miłość po każdym względem. Nienawidzi tych, którzy nie szanują czyjeś godności. Pomiatają nimi jak niewolnikami. Stanie w obronie słabszych, choć sam nie posiada wiele siły. Trudno mu jest nawiązać bliższy kontakt. Obawia się zranienia, odrzucenia. Każdą znajomość uważnie obserwuje, aby nie wykonać złego ruchu...

Karenaj

O, okej. Przyjęty...

Glaedr

Imię : Glaedr
Wiek : Dorosły
Historia :
Glaedr urodził się w listopadową noc. Na dworze panował chłód i lał deszcz. Nim wybiła północ, wykluł się ciemno niebieski samiec. Trudno było ukryć radość jego rodziców, Chuana i Keiry. Galedr nie był zwyczajnym smokiem, był synem przywódców, tamtejszego stada. Jego młode lata płynęły mu beztrosko, rodzice uczyli go najpierw latać, później walczyć i polować. Wszystko byłoby dobrze gdyby nie to, że Glaedr miał młodszą siostrę. Rodzice opiekowali się nią noc i dzień, prawie zapominając o synu, on więc był zazdrosny. Pewnego dnia o świcie uciekł. Wiele dni leciał, aż dotarł tu. Ze sobą miał nadzieję, nadzieję na to, że tu odnajdzie dom.
Charakter postaci : Charakter Glaedra, jest zmienny jak wiatr. Zazwyczaj jednak jest wesoły i miły. Choć potrafi być groźny. Jest dość cierpliwy, jednak jak u każdego czasami traci nerwy. Może być wiernym przyjacielem, jeśli komuś uda znaleźć z nim wspólny język. Zazwyczaj sądzi, że smoki dominują nad wszystkimi.

Karenaj

Okej. Witaj w Gronie!

KaruHan

Chciałbym dołączyć do grona smoka.
Imię: KaruHan
Ranga: brak
proponowana ranga: Może łowca?
Historia: KaruHan jest jednym ze smoków nocy. Pewnego dnia, bardzo wcześniej od mnarodzin KaruHana, smok Rico zapowiedział, że do ich krainy przyleci gość - Smok Natury, Ijamajk. Wszyscy przygotowywali się, na to, by powitać ważnego smoka. Ijamajk przybył ze swoją córką, Ouritajem, piękną smoczycą natury. Urliken od razu się w niej zakochał. Ijamajk postanowił zostać na kilka miesięcy. W tym czasie, kwitł romans, pięknej Ouritajem i Urlikena. Kiedy Ouritajem miała odlecieć, wraz z Urlikenem uciekli. Ojciec i inni ogłosili alarm, iż Urliken, porwał córkę Ijamajk. Urlikan i Ouritajem kochali się bardzo, toteż niedługo potem, kiedy Ijamajk pogodził się ze stratą najpiękniejszej córki, którą chciał wydać za mąż księciu, z miłości Ouritajem i Urlikena, powstał KaruHan i jego rodzeństwo - Ijankaj, Pinjarut, Wertyour. Kiedy smoki dorosły, wszyscy pożegnali się z rodzicami, i odlecieli an wszystkie strony świata. A kochający się Ouritajem i Urliken, razem odeszli z tego świata, kilka miesięcy później. KaruHan odleciał, w stronę wschodnią. I tak dotarł tu. Widział wiele zwierząt - gryfy, inne smoki, jelenie, ale i wilki. Postanowił zostać tu. Na stałe...
Charakter: Trochę nieśmiały i zamknięty w sobie. Potrafi jednak obudzić w sobie bestię.
Ekwipunek: NIC
Atrybut: Zwinność

Karenaj

Proszę skopiować i wypełnić formularz.

Ygrafor

Imię :Ygrafor
Wiek :Dorosły smoczak.
Historia :Ygrafor to smok który wiele przeżył. Być może dlatego, że urodził się na wyspie, gdzie są dwa wulkany, do tego aktywne. Akurat gdy się wykluł wulkan wybuchł. Mały smok nieumiejący latać wdrapał się na mamę i odleciał na jej grzbiecie. Smoczyca przy najbliższej wyspie wylądowała i położyła smoczątko na ziemi. Była to ładna wyspa z jednym wulkanem, na pół uśpionym. I zostawiła go. Jej słowa pożegnalne brzmiały: Nie ochronię cię, wulkan jest na mnie zły, na jednej wyspie która posiada dwa wulkany może być tylko jeden smok latający, żegnaj.... Młody smok wpadł w furie i wzleciał w powietrze. Na kilka sekund. Spadł na ziemię i połamał sobie skrzydło.
Po kilku latach smok urósł i postanowił się przenieść. Wybrał tą krainę, w której został... Już na zawsze.
Po kilku latach
Charakter postaci :Ygrafor jest spokojny i odważny, lubi wszystkie żywe istoty. Nie ma za złe do nikogo. Lubi pomagać.

Karenaj

Witaj w smoczej rodzinie! - przyjęty

KaruHan

Imię : KaruHan
Wiek : Młody
Historia :KaruHan jest jednym ze smoków nocy. Pewnego dnia, bardzo wcześniej od mnarodzin KaruHana, smok Rico zapowiedział, że do ich krainy przyleci gość - Smok Natury, Ijamajk. Wszyscy przygotowywali się, na to, by powitać ważnego smoka. Ijamajk przybył ze swoją córką, Ouritajem, piękną smoczycą natury. Urliken od razu się w niej zakochał. Ijamajk postanowił zostać na kilka miesięcy. W tym czasie, kwitł romans, pięknej Ouritajem i Urlikena. Kiedy Ouritajem miała odlecieć, wraz z Urlikenem uciekli. Ojciec i inni ogłosili alarm, iż Urliken, porwał córkę Ijamajk. Urlikan i Ouritajem kochali się bardzo, toteż niedługo potem, kiedy Ijamajk pogodził się ze stratą najpiękniejszej córki, którą chciał wydać za mąż księciu, z miłości Ouritajem i Urlikena, powstał KaruHan i jego rodzeństwo - Ijankaj, Pinjarut, Wertyour. Kiedy smoki dorosły, wszyscy pożegnali się z rodzicami, i odlecieli an wszystkie strony świata. A kochający się Ouritajem i Urliken, razem odeszli z tego świata, kilka miesięcy później. KaruHan odleciał, w stronę wschodnią. I tak dotarł tu. Widział wiele zwierząt - gryfy, inne smoki, jelenie, ale i wilki. Postanowił zostać tu. Na stałe...

Charakter postaci : Nieśmiały i skryty potrafi jednak pokazac pazur i dzikie kły!

Atrita

Popraw błędy.

KaruHan

Imię : KaruHan
Wiek : 2 lata
Historia :KaruHan jest jednym ze smoków nocy. Pewnego dnia, bardzo wcześniej, od narodzin KaruHana, smok Rico zapowiedział, że do ich krainy przyleci gość - Smok Natury, Ijamajk. Wszyscy przygotowywali się, na to, by powitać ważnego smoka. Ijamajk przybył, ze swoją córką, Ouritajem, piękną smoczycą natury. Urliken od razu się w niej zakochał. Ijamajk postanowił zostać, na kilka miesięcy. W tym czasie, kwitł romans, pięknej Ouritajem i Urlikena. Kiedy Ouritajem miała odlecieć, wraz z Urlikenem uciekli. Ojciec i inni ogłosili alarm, iż Urliken, porwał córkę Ijamajk. Urlikan i Ouritajem kochali się bardzo, toteż niedługo potem, kiedy Ijamajk pogodził się ze stratą najpiękniejszej córki, którą chciał wydać za mąż, księciu Kirtinowi II, z miłości Ouritajem i Urlikena, powstał KaruHan i jego rodzeństwo - Ijankaj, Pinjarut, Wertyour. Kiedy smoki dorosły, wszyscy pożegnali się z rodzicami, i odlecieli an wszystkie strony świata. A kochający się Ouritajem i Urliken, razem odeszli z tego świata, kilka miesięcy później. KaruHan odleciał, w stronę wschodnią. I tak dotarł tu. Widział wiele zwierząt - gryfy, inne smoki, jelenie, ale i wilki. Postanowił zostać tu. Na stałe...
Charakter postaci : Nieśmiały i skryty potrafi jednak pokazać pazur i dzikie kły!

Atrita

W dalszym ciągu masz błędy - popraw.

NightKill

NIC NIE POPRAWIĘ DO CHOLERY!!!!!!!!!!!!!!

Grugaloragan

Imię: Grugaloragan
Wiek: Dorosły - Jak na razie żyje 532 lata
Historia:
Grugal urodził się wieki temu, na pewnej wysokiej górze. Rosły na niej przepiękne drzewa. Roiło się tam od smoków. Byli zwartą grupą. W razie niebezpieczeństwa, bronili wszyscy razem, tego co kochali. Mały skrzydlaty chodził na krótkie wędrówki, wokół legowiska. Jego matka często wyruszała na polowania, a ojciec gdzieś tam odlatywał, więc prawie zawsze przesiadywał sam. Czasami bawił się z kolegami, ale przez pewne zdarzenie przestali. Dokładnie, przez ojca naszego bohatera. Nie będę o nim opowiadać. Nawet nie wart!
Grugaloragan nie miał ciekawego życie. Gdy miał już 56 lat, odszedł od swego domu. Zaczął żyć w wędrówce. Umiał już wystarczająco dużo. Polował, latał, itp. Nie spotykał tylu smoków, ile mieszkało w jego rodzinnym mieście. Oddalił się znacznie. Tak jakby tam gdzie szedł, jego gatunek wymarł. Dziwne to było, ale niezbyt się tym przejmował. Naglę znalazł się na jakieś dużej polanie. Miał widok na piękne góry, w których było pełno jam. Może tam są legowiska smoków? Nie chciał tam podlatywać. Położył się na trawie i zasnął. Rankiem obudził go ryk. Pan tamtych smoków z gór, które zauważył, przyleciał do niego. Chciał go zaprosić do siebie. By zamieszkał z nimi. Powiedział, że znał jego ojca. Grugal oczywiście się zgodził. Poznał gryfy, wilki. Tam wszyscy żyli razem. Nawet miał tam kilka swoich miłości. Ale niedaleko nich mieszkała inna grupa. Tamci byli do tych źle nastawieni. Dużo istot ginęło na pojedynkach. Po kilku latach Grugal objął dowodzenie. I tak spędził tam wiele lat.
Mając 530 lat te dwa "klany" całkiem się pozabijały. Został chyba tylko oni ktoś jeszcze. No nic! Takie już jest życie. Pożegnał się z jednym małym skrzydlatym stworzonkiem. Musiał go zostawić, jednak zanim to zrobił, poleciał trzymając go w łapach. Wylądował tam gdzie się narodził. Wciąż było tam pełno istot. Zadowolony położył malca na skale. Żałował, że odszedł. Mógł tam zostać. Nagle smoki zauważyły go. Podleciały złe. Krzyczały coś typu: "Zostawiłeś nas! Odjedź! To przez ciebie! Przez ciebie nasz przywódca nie żyje! Twój ojciec! Jesteś taki sam jak on!". Nic nie mógł zrobić. Został wrobiony? A może przyleciał tutaj, gdy był w jakimś szoku? Lunatykował? Szybko stamtąd odleciał i przyfrunął tutaj.
Charakter postaci: Charakter Grugala jest najzwyczajniejszy. Bardzo odważny, z nutką smutku w oczach. Często gdzieś leży i nie lubi jak mu ktoś durny przeszkadza. Skryty nie lubi rozmawiać o sobie. Woli poznawać innych, słuchać ich historii. Dla tych, których już pozna, jest bardzo miły. Nie dziwnie się, że nie lubi się śmiać. On już taki jest. Lubi walczyć, więc nie zaprzeczy, jak ktoś taką zaproponuje. Ma swój honor i zasady. Niestety taki dobry smok, a ma swoją złą stronę, która nawet często się odzywa (Takie rozdwojenie jaźni). W tedy jest psychiczny, zły, z rządzą śmierci w oczach. Nie obchodzą go uczucia innych. Lepiej traw na dobrą stronę! Zdenerwujesz go, a ktoś inny Ci odpowie.

Samuerian

Po dziesięciu minutach spędzonych na próbie przeczytania smoczego nicku, Samuelowa stwierdziła, że nie umie ani czytać, ani mówić i rzekła:

Da, przyjęty. c:

Sekirn

Imię : Sek'Irerin tur Kahhnadi'el Asatra powszechnie znany jako Sekirn
Wiek : Ledwie dorosły - 60 lat
Historia : Co można powiedzieć o sześćdziesięcioletnim spiżowym smoku? To za dużo czasu by nie powiedzieć nic, i zbyt mało by mówić o konkretach.
Dwadzieścia pierwszych lat życia smoka to okres szczęśliwy, pozbawiony kłopotów, gdy rodzice chronią dziecię i otaczają je miłością. Lecz potem trzeba zacząć dorastać, zacząć spotykać się z rówieśnikami i wywalczyć sobie, nierzadko przy użyciu pazurów, miejsce w smoczej hierarchii. Tego jednak Młody Sekirn nie umiał. Owszem zawsze chętnie podejmował wyzwania, lubił uczciwą walkę, lecz brak w nim było bezwzględności która zapewniła by mu posłuch. W dodatku lubił samotność, co automatycznie spychało go na skraj smoczej społeczności. Przez to stał się celem dla większości rówieśników. Samotny, pozbawiony znaczenia smok, nawet mimo niezaprzeczalnej siły niejednokrotnie został sponiewierany i poraniony. W końcu miał tego dość i opuścił kraj swych narodzin.
Pierwszym przystankiem na jego drodze była kraina w której smoki wiodły spokojny i beztroski żywot, unikając jakichkolwiek zatargów. Szybko okazało się, że Sekirn ze swoim uwielbieniem dla potyczek pasuje tam "jak pięść do nosa". Nie mógł się dostosować. Tym bardziej, że wraz z dojrzewaniem do głosu dochodził najstraszniejszy z darów czy może przekleństw spiżowych smoków, szał bojowy. Kiedy smok walczył nie umiał się zatrzymać i uderzał tak by zadać jak najgłębsze rany. Nie trwało długo nim został wygnany ze spokojnej krainy.
Kilka lat później Sekirn, ciągle jeszcze nie dojrzały, trafił do smoczej koloni mieszczącej się na wyspie pośrodku wielkiego jeziora. Jako, że większość z tamtejszych smoków należała do tej samej rasy co Sekirn szybko uporano się z jego darem i nauczono kontroli. Znalazł tam też wielu partnerów do sparingów i potyczek. Nim skończył lat pięćdziesiąt zdobył nawet jako taką pozycję w smoczej społeczności. Niestety ani wyspa ani jezioro nie były w stanie utrzymać dużej smoczej populacji i w pewnym wieku młode smoki musiały opuszczać to szczęśliwe miejsce. Nikt nie żądał by Sekirn dostosował się do tego zwyczaju, lecz ten czuł, że tak po prostu należy i pewnego dnia pożegnał się z przyjaciółmi i opiekunami mówiąc że czas by odleciał. Niektórzy przyznali mu racje, inni chcieli go zatrzymać, lecz jeden stary smok zrobił coś co wydało się Sekirnowi bardzo dziwne, przyniósł młodzikowi bransoletę z brązu kutą na miarę smoczego palca. Starzec milczał z godnością gdy zapinał bransoletę niby pierścień na palcu lewej dłoni młodego smoka, a następnie spojrzał mu w oczy z lekkim uśmiechem słuchając pytań Sekirna, ale nie raczył na nie odpowiedzieć. Kiedy wiekowy smok opuścił plaże na której młodzik szykował się do odlotu Sekirn jeszcze kilka długich chwil patrzył w ślad za nim, po czym wzbił się w powietrze i zatoczywszy ostatnią pętle nad wyspa odleciał ku nieznanemu.
Od tamtej pory minęło już 5 lat, lecz dopiero dotarłszy do tej krainy Sekirn postanowił osiąść, przynajmniej na jakiś czas.
Charakter postaci : Sekirn jest stosunkowo spokojny. Bardzo ostrożnie podchodzi do zawierania przyjaźni i nigdy, ale to nigdy, nie przyjmuje na wiarę opinii innych o jakieś osobie czy miejscu. Lubi walczyć, zwłaszcza z równymi sobie przeciwnikami. Czasami, gdy nie radzi sobie z nagromadzonymi emocjami dostaje szału. Nic nie jest w stanie go w tedy powstrzymać przed niszczeniem i ramieniem, aż do totalnego opadnięcia z sił.

Atrita

Przyjęty. W KP jednak popraw te kilka błędów, które zauważyłam x)

Thalasja

Imię : Thalasja

Wiek : Dorosła, czyli jakieś 5lat

Historia : Jak to każdy smok, wykluła się gdzieś w lesie. Było to dość piękne i jedno w swoim rodzaju miejsce. Był to powiedzmy koniec lasu, łączący się zaraz z górami. W ścianie gór znajdowała się duża oblodzona jaskinia, gdzie się wykluła. Przy jaskini znajdowało się piękne jeziorko w którym odbijało się światło księżyca, ale mniejsza. Małe pisklątko dorastało w przyjacielskim gronie. Oczywiście mówimy tu jak na razie o rodzinie, bo nie miała jak poznać innych, bo musiała jeszcze zostać przy matce. Po czterech latach została uznana za dorosłą smoczycę. W swoim stadzie odgrywała ważną rolę, jednak w nowym miejscu to nie ma znaczenia. Pewnego dnia las zaczął płonąć a góry się topić. Smoki uznały, że to sprawka natury, jednak rolę w tym pożarze odegrały dwunożne istoty. Tak czy tak smoki nie miały po co tu zostać, bo nie było już żadnych jaskiń pożywienia. A za nim, by to wszystko się odrodziło na nowo... Za dużo czasu. Niektóre smoki zostały połapane i przerobione na różne eliksiry i na skóry. Niektórym udało się uciec. Niektórym bez szwanku niektórym z szwankiem. Thai została blizna na przedniej prawej dłoni w kształcie pentagramu. Po długiej tułaczce nie chcący trafiła tutaj. Szukała jedynie jakiejś jaskini a przy okazji zadomowiła się tutaj. Jednak odczuła małą ilość smoków.

Charakter postaci : Miła i sympatyczna smoczyca. Zazwyczaj troszczy się o innych i im nawet pomaga. Czasami wpada w wściekłość, której czasem nie potrafi opanować. I lepiej bez metalowej rury nie podchodź. Jeśli nie zostanie sprowokowana to jest spokojna jak ten aniołek. Jest bardzo ciekawska i lubi wtykać nos w nie swoje sprawy. Czasami z tych powodów pcha się w tarapaty. Jednak lepiej jej nie drażnić. Czasem lubi się jednak poznęcać nad młodszymi, lub nad starszymi. Obojętnie. Uwielbia krwawe zabawy i smak krwi. Nawet diabeł przy niej to aniołek. Jest ona słodko kwaśna. Nie wiadomo kiedy pokaże pazurki i kiedy instynkt mordercy nad nią zapanuje. Spokojnie rzadko ją widać w takim stanie.

Linda Richelieu

"Niektóre"; "niektórym" - te słowa piszemy razem - przy KP budziet poprawione.

Przyjęta.

~Samuel

Nikola · Wysłany: Pon 13:58, 12 Mar 2012 Temat postu:

Imię : Nikola

Wiek : Dorosła

Historia : Jej historia jest nudna, jednak jeżeli Cię to obchodzi to ją opowiem. Ta smoczyca urodziła się w burzliwą i deszczową noc w jaskini położonej wysoko w górach, jej rodzice wyczuli w niej nie pokój i ją porzucili. A co miała zrobić? Przecież nie umiała jeszcze latać. Przeżyła tam długie lata aż w końcu nauczyła się latać. Wyruszyła w podróż tłumiąc w sobie złość do rodziny, która ją porzuciła. Na swej drodze spotkała demona, który chciał ją opętać lecz mu się to nie udało. Jednakże w niej wciąż była cząstka demona... I tak kończy się jej historia.

Charakter postaci : Co by tu powiedzieć... Otóż ta smoczyca nie jest zbyt miła. Żadnej zaczepki nie puści po mimo uszu. Nie obchodzi ją nic po za sobą, jednakże jest ktoś taki kogo się słucha mianowicie Alf. Jednakże gdy ma dobry dzień zachowuje się całkowicie inaczej. Prawie nigdy nie okazuje swoich emocji, czasem może się wydawać że jest to bezduszną istotą ale to nie prawda, nigdy nie okazywała emocji i do teraz jej to zostało. Uważa że należy do smoków uzdolnionych umysłowo. Jak na swój charakter jest dość spokojna.