Chata Heliosa

Kyinra

Przytuliła Katsu i poruszyła ogonem.
-Zgoda. Wybaczam ci..- powiedziała i się uśmiechnęła do Katsu. -Oj.. Kapciu, Kapciu.. Bamboszu..- powiedziała po cichu i przestała tulić Katsume. Usiadła na przeciw niego i zerknęła na Heliosa. Czemuż on zamilkł?

Katsume

Katsume odzyskując wigor i dawną radość, podskoczył, machnął ogonem i krzyknął.
- No to może... Wypchamy przypadkowego przechodnia proszkiem do prania?
Spytał machając ogonem wte i we wte. Dla lepszego efektu podskakiwał i robił minkę w stylu emotikonek w jego podpisie...

Kyinra

-Mhm.. mam inny pomysł!- powiedziała i podeszła do plecaczka w którym był mocny towar- Marysia! Wyjęła jednego szluga i wsadziła Katsume do pyszczka, wyjęła zapalniczkę i podpaliła szluga Katsume.
-Jak ci zasmakuje to.. mogę ci dać więcej!
Pisnęła i podskoczyła wesoło.

Katsume

Katsume zaciągnął się. O czymś takim już słyszał ale sam nigdy ne próbował. Chwilę potem, z niewiadomych przyczyn dostał padaki. Trzęsąc się na podłodze wyglądał doprawdy dziwnie. Gdy przestał, krzyknął i podskoczył prawie, że do samego sufitu.
- Babciu, to jest zaje(18+ xD)!
To mówiąc, czy krzycząc jak wolicie zaczęło mu totalnie odwalać.

Kyinra

Ha! Ona ma dobry towar! Wskoczyła na Katsu i przycisnęła go do podłogi.
-No już, już. Nie rzucaj się tak.. bo usiądę ci na brzuchu! I będziesz tak leżał!- powiedziała, albo raczej ostrzegła Kapcia i spojrzała na Heliosa.
-Ty też sobie weź! Będziemy wręcz rządzić tą krainą!
dała pozwolenie Heliosowi i się zaśmiała jak czarny charakter.

Katsume

- Bfhbudbddgfab?
Spytał jąkając się. Nie dało się go zrozumieć, albowiem postanowił zacząć nauki języka katsumskiego. Tylko dla wtajemniczonych. Po jakimś upływie tego jakże szybkiego czasu, zjadł swojego szluga krztusąc się przy tym. Po krótkich oględzinach swego gardła od środka, wstał i zaczął tańczyć makarenę łamiąc sobie kręgosłup (jak zwykle) w 32 miejscach. Nic mu się jednak nie stało.
- Łooo makareeenaaa!
Zaczął się drzeć.

Kyinra

Kyin miała wyrzuty sumienia. Położyła się na ziemi patrząc na niego smętnym wzrokiem, Katsuma zepsuła. Schowała pysk w łapy. Oj.. kiedy jej Bóg wybaczy ten straszny czyn? Owinęła się ogonem, miała ciemno przed oczami, głównie z tego powodu, że podłoga miała dziwny kolor, taki ciemny.

Katsume

Oj Kyin miała czego żałować. Teraz Kaciumkowi poprzestawiało się we łbie. I to jak się poprzestawiało... Katsume wstał, otrzepał się i usiadł z bardzo poważną miną. Nie widać było w nim choćby szczypty szaleństwa, głupoty czy radości. Zaczął za to narzekać.
- Co ja tu robię hę? Kto mnie tu zaprowadził? I czemu boli mnie kręgosłup!? Kyinro, to Ty jak zwykle prawda? Nie umiesz spoważnieć?
Kaciumuś doznał wstrząsu mózgu? Stał się inteligentem... Tylko czy jest na to jakieś lekarstwo? Może walnąć mu w łeb doniczką?

Kyinra

Wilczyca podniosła się. Co mu odbiło? Wzięła pogrzebacz od grilla czy czegoś tam i trzepnęła w łeb Katsume.
-Wybacz..- szepnęła i się uśmiechnęła. Może to coś da? Oby mu się w łbie bardziej nie poprzestawiało, no cóż... gdyby mu odbiło i by mówił, że Kyin jest jego dziewczyną to by go nie odmieniała. Mogłaby robić wszystko co by chciała ha!

Katsume

No to masz Kyinro placek! Kacium dostał dosłownej utraty mózgu...
- A Ty to kto!?
Krzyknął wskazując na Kyinrę w oskarżycielskim geście. Chwilę później spojrzał na Heliosa złowrogo i powiedział.
- A Ty? Gadać albo każę strzelać moim jednostkom specjalnym!

Kyinra

Jeszcze jedna próba? Oczywiście, że tak. Już go chciała uderzyć lecz... coś jej zaświtało!
-Jestem Kyinra i jestem twoją dziewczyną.- strzeliła patrząc na Katsume. Później spojrzała na Heliosa. -To jest mój brat, Helios.- przedstawiła go i znowu przeniosła wzrok na Katsu, no i ciekawe co on teraz powie.

Katsume

- Hmpf...
Mruknął coś niezrozumianego i usiadł gładząc sobie obolałe plecy. Widniał na nich siniak ciągnący się wzdłuż całego, katsiumowego kręgosłupa. A więc Katsium miał dziewczynę? No ale nic niepamiętał, więc skąd mógł wiedzieć, że Kyinra go wrabia?
-[i] Emmm, a tak dokładnie, gdzie my jesteśmy?/[i]
Spytał dokładnie oglądając chatkę Heliosa jakby widział ją po raz pierwszy.

Kyinra

-Jesteśmy w domu mojego brata.- wyjaśniła swojemu "chłopakowi" i machnęła ogonem. Oł taak! Ona ma wspaniałe pomysły, może to nie fai że go wrabiała? No ale cóż... jej też się coś należy. Oj, ona już się z Katsume pobawi. I to jak... Kyin się troszkę zabawi i mu wszystko wyjaśni, ale później.

Katsume

- Aha, a po co tu przyszliśmy?
Spytał znów. Chciał wiedzieć wszystko. Był jak dopiero co narodzony, rządny poznawania świata wilk. Oczywiście porozumiewać się umiał więc jakaś tam różnica była...

Kyinra

-No na imprezę, wiesz... dziś mija rocznica od kiedy jesteśmy razem.
Powiedziała dumna. Owinęła ogon wokół łap. Modliła się tylko i wyłącznie o to, żeby teraz Yuki nie przylazła i nie zepsuła jej tej wspaniałej chwili. Zaśmiała się pod nosem i spojrzała w stronę wejścia, po chwili znowu jej spojrzenie powędrowało na Katsu.

Katsume

// FUK! Niedługo idę na realną imprezę. Ależ ten czas szybko mija... ( i nie, nie mogę nie iść, bo to ja zarządzam działem muzyki >.<)

Spojrzał na Kyin lekko zdziwiony. Rocznicę? Oczywiście Kacium nie odzyskał pamięci a jedynie powiedział.
-[i] Czyli, że on (tu wskazał na Heliosa) ma nam ofiarować prezenty tak?/[i]
Spytał szyderczo i spojrzał na "brata" Kyinry złowieszczo. Miał wobec niego pewne zamiary.

Kyinra

No ja pierdziele...

Złapała się za głowę. Ona z takim Katsume nie wytrzyma! Może i będzie tego żałowała ale.... jednak. Uderzyła Katsume w głowę łapą. Teraz chciała tylko aby Katsu odzyskał pamięć. Zaczęła go tykać. -Niech się uda, proszę, proszę, proszę...- pomyślała i uderzyła ogonem o ziemię.

Katsume

- Blufdsfsd?
Wyjąkał Katsume gdy "muzk" wypłynął mu uszyma O.o. Oczy zazezowały a Kaciu zastygł w bezruchu. Wyglądał jak roślinko-wilk o bardzo jaskrawych kolorach. Kyinruś powinna zacząć się bać ponieważ mózg Katsume'a został pożarty... Przez Sławka.

Kyinra

Pisnęła gdy mózg Katsu wypłynął. Złapała Sławka i dała mu marychy. Ten padł.. ale nie trupem.. zapadł w śpiączkę. Rozkroiła brzuch Sławkowi nożykiem i wyjęła mózg Katsu, ale brzydki! Wywaliła Katsume i wepchnęła mu mózg z powrotem do ucha, powinien się włączyć. Nie, nie powinien.. musiał. Zaszyła Sławka nitką i kotek był jak nowy! No cóż... był chudszy..

Katsume

Jednak Kacium nadal nie odpowiadał. Można go było użyć jedynie jako rzeźbę w ogrodzie. Za to Sławek... Sławek miał się dobrze. Wlazł Katsumowi na łeb i siedział, jaby nierozumiał powagi sytuacji.

// Brak weny i może czasu