Podziemne korytarze Ravena

Debra

Debra pogładziła swoją córkę po łebku, tęsknym wzrokiem co chwila spoglądając na drzwi. Kiedy Raven przyjdzie i zobaczy swoją nową pociechę?
-Deebie...-wyszeptała cicho do wilczycy, jakby chciała jej powiedzieć jej imię. Chciała, by je znała.

Deebie

Szczenie przestało ssać mleko i ponownie spojrzało na rodzicielkę. Uśmiechnęło się lekko, a wtem... Nos młodej samiczki zaatakował jej własny ogon. Młoda warknęła na niego i zaczęła delikatnie trącać łapkami. Ten jednak ciągle uciekał. Samiczka zaczęła kłapać buzią i gonić go, lecz dała w końcu za wygraną i przewróciła się na łoże. Nie, tego się nie da złapać.

Debra

Debra zaśmiała sie. Chyba Deebie zmęczyło już bieganie za własnym ogonem. Może jak Deebie powoli zacznie chodzić, to ją oprowadzi po krainie? Zależy, czy sama córka będzie chciała poznać coś nowego.

Deebie

Młoda spojrzała jeszcze raz na rodzicielkę, aby po chwili zwinąć się w kłębek i zasnąć. Jej ogon nie przestawał się poruszać, a uszy dokładnie nasłuchiwały każdy szmer. Tak, niech sobie szczeniaczek odpocznie. Musi mieć siłę żeby mówić i zwiedzać Krainę. Dobranoc.

Hiretsuna Shinigami

Raven przybył tu wcześniej nizeli sie ludziska spodziewacie!! Od razu wszedł do któegoś z pokoji za zapachem Debry. Szybko położył się za nią aby cmoknąć wadere w grzbiet.
- A więc mamy córke. - oznajmił z uśmiechem.
- Przepraszam że mnie nie było lecz zachaczyło o mnie stado młodych jeleni. Przytaszczyłem tutaj trzy dla nas. A szczególnie dla ciebie. - powiedział po czym spojrza ł spowrotem na swą córke.

Debra

Debra cmoknęła Raven'a w policzek.
-Oh, naprawdę dziękuje. Długo cię nie było. Przed chwilą się urodziła Deebie. Musi sie wyspać, jeśli chce pozwiedzać kraine.-powiedziała, uśmiechając się na widok śpiącej córeczki. Ciekawe co robi teraz Raksasi? Może niedługo tu przybędzie, y poznać swoją siostrzyczkę?

Deebie

Małe wilczątko otworzyło w końcu oczka. Rozejrzało się ostrożnie po pokoju i wtuliło w futerko rodzicielki. Z zainteresowaniem przypatrywało się samcowi. Czyli ona i Debra nie są jedynymi wilkami. Deebie wyszczerzyła kiełki i warknęła delikatnie na demona. Poczuła jednak znajomy zapach, więc uśmiechnęła się delikatnie.

Hiretsuna Shinigami

Wilk zaśmiał się na warknięcie swej córki.
- Taaa. Ma coś po nas. - oznajmił i cmoknął Debre w nos. Jego wzrok przeszedł na jego córke.
- Mahahah. Napewno będzie z ciebie silna i odważna wadera. W końcu masz coś po mamusi. - wyszeptał do niej ale tak aby usłyszała.

Deebie

Deebie przekrzywiła delikatnie pyszczek i tworzyła usta. Nie wydobył się z nich żaden dzień. Tupnęła łapką w łóżko. i Spróbowała jeszcze raz.
- Ta-ta? - szepnęła. Po chwili zaczęła się śmiać. Jej pierwsze słowo. Odwróciła się w stronę rodzicielki. - Ta-ta? - zapytała ponownie.

Debra

Debra również się zaśmiała i pokazała dziecku łapą Ravena.
-To jest tata. Ja jestem ma-ma.-powiedziała spokojnie, głaszcząc malutką po łebku. Była naprawdę urocza. Jeszcze trochę i oprowadzi ją po krainie.

Deebie

//Zapytam się którejś z Adminek, czy mogę wprowadzić w życie Demona Deebie//

- Ma-ma! - krzyknęła uradowana wilczyca. Uśmiechnęła się delikatnie i zamrugała oczkami. - Ci... Ci teń pokój tio wsistko? Chcię ziobaczyć cio się kryje po zia ziemią - powiedziała spokojnie.

Debra

//Dobrze.//

Debra spojrzała na Ravena.
-To jest dom tatusia. Jest bardzo duży. Ale jeśli chcesz, to mogę cie oprowadzić po krainie. Wskakuj!-powiedziała, kładąc się, tak by mała Deebie mogła wejść jej na plecy.

Deebie

Młoda pisnęła z radości i wskoczyła na plecy rodzicielki.
- A... ta-ta idzie zi nami? - zapytała nie pewnie. Owinęła swoim ogonem ogon rodzicielki żeby się lepiej trzymać i nie spaść podczas podróży.Już była gotowa do wyjścia.

Debra

-Tak, tata pójdzie za nami.-powiedziała, mrugając do Ravena. Powoli wstała i tak samo powoli wyszła z ogromnego domu Ravena. Pokaże córce wodospad. Raksasi'emu też go pokazywała.

zt. obie.

Hiretsuna Shinigami

I Raven wyskoczył za nimi a raczej spłonął w czerwonych ogniach piekła. A mówiąc inaczej, wyszedł z tąd czym prędzej. Jego córeczka była taka wspaniała!! z.t.

Debra

Debra znów przyszła do legowiska swojego partnera, Raven'a. Tutaj właśnie urodziła swoją córkę, więc to miejsce było dla niej ważne. Zeszła niżej i usiadła w jednym z pokoi, czekając na wilka.

Hiretsuna Shinigami

Basior pojawił się chwileczkę po Debrze. Usiadł obok niej i znowu złożył pocałunek na jej szyji.
- Jestem moja pani. - mruknął jej znowu do ucha i uśmiechnął się. Płomienie zelżały i był naprawdę małe. Na wysokośc płonęły do 20 cm nie więcej. Wilk cmoknął ją jeszcze delikatnie w policzek.

Debra

Debra uśmiechnęła się do wilka, zarzucając mu łapy na szyję.
-Nie martw się o nic, Severus ma oko na dzieciaki.-powiedziała spokojnie. Zlecić wężowi opiekę nad dziećmi... A to ci dopiero zacny pomysł, by mieć więcej wolnego czasu.

Hiretsuna Shinigami

Raven jednak zniknął i pojawił się metr dalej.
- Przepraszam Debro ale... Musze wszystko przzemyśleć. Znajde cię jak coś. - mruknął i zniknął ze swojego legowiska aby udać się w nieznane miejsce.

Debra

Debra otwarła jedynie usta, wpatrując się w drzwi. Czy już nadeszła ta chwila, gdy Demon przejmuje Raven'a, a zostawia ją samą z dwójką dzieci? Nie, ona tak łatwo się nie podda. Pobiegła za nim.

zt.