Tunel do nieba, miejsce Karenajki

Star · Wysłany: Nie 20:23, 28 Mar 2010 Temat postu:

Star liznął Karenaj w nosek.
- Brave. Nasz syn będzie odważny...- powiedział pewnie. Spojrzał jednak na Kar. Czy miała jakieś obiekcje?
Był też wdzięczny Agresji. Był z niej dumny... Pomogła, gdy zaczął tracić głowę. Widok pierwszego malca zaszokował go.

Karenaj · Wysłany: Nie 20:28, 28 Mar 2010 Temat postu:

-To dobre imię.-|Powiedziała zmęczona i uśmiechnęła się.-A może Frivoli?-Powiedziała, patrząc na rudą wilczycę, która najgłośniej piszczała. Przeniosła wzrok na Agresję.-Zaproponuj trzecie imię, bardzo mi pomogłaś.-Powiedziała i spojrzała znów na małe.-I im także... .

Star · Wysłany: Pon 21:34, 29 Mar 2010 Temat postu:

Skinął głową, patrząc na najstarszą córkę. Uśmiechał się, a w oczach tańczyły mu ogniki. W końcu wstał, stanął na zdrętwiałych od stresu i nadmiaru wrażeń łapach i podszedł bliżej maluchów, by je powąchać, przytulić i liznąć w maleńkie noski.

Gość · Wysłany: Wto 15:29, 30 Mar 2010 Temat postu:

Sally usłyszała znajomy jej głos, zaczeła biec w strone z którego pochodził. Była sto procent pewna że to jest jej ojciec, jednak jak wbiegła go nie widźała. Sally która teraz była smutna nie wiedźała co robić, uśadła i czekała na dobrą chwile żeby sie odezwać.

Karenaj · Wysłany: Wto 15:46, 30 Mar 2010 Temat postu:

Karenaj nie zdążyła zareagować, gdy do legowiska wtargnęła obca wilczyca. Spojrzała na nią zaskoczona i spojrzała pytająco najpierw na Agresję, potem na Star'a.
-Kim jesteś?-Spytała młodej wilczycy.-I co Ci się stało? Czemu płaczesz? Ktoś Cię skrzywdził?-Spytała ostatkiem sił, jakie zachowała po porodzie.

Star · Wysłany: Wto 20:17, 30 Mar 2010 Temat postu:

A Star... Spojrzał na młodą wilczycę. Córkę, tę najmłodszą, tę, o którą tak bardzo się bał, czy w ogóle przeżyje. Stał w bezruchu, bojąc się odezwać, poruszyć... Nawet go nie poznała.
- Sally?- szepnął tylko cichutko. Jego głos, owszem, nie zmienił się.

Karenaj · Wysłany: Wto 20:20, 30 Mar 2010 Temat postu:

Karenaj momentalnie zwróciła głowę ku partnerowi.-Znasz ją?-Spytała słabo. Nie bała się tego, ufała mu. Jednak kim była nieznajoma wilczyca i dlaczego akurat teraz się tu zjawiła?

Star · Wysłany: Wto 20:34, 30 Mar 2010 Temat postu:

Ale teraz Karenaj dla niego na chwilkę zniknęła. Star poczuł się jakby porwał go wir wodny, zatopił w samym środku... Nie wiedział gdzie jest, kim jest... No właśnie, kim on jest?
- To... To ja, Ice- szepnął jeszcze ciszej. Spojrzał po chwili na Karenaj i szczenięta, które właśnie pierwszy raz poznawały świat, na którym przyjdzie im żyć. Łzy pojawiły się w jego oczach. Był już stary, a to dla niego stanowczo za dużo wrażeń. Zakręciło mu się w głowie, więc przysiadł na własnym ogonie. Nie wiedział na kogo patrzeć, co mówić. Czy w tym momencie nie zamieszał w zbyt wielu żywotach?

Gość · Wysłany: Wto 20:53, 30 Mar 2010 Temat postu:

Tata? - powiedziała Sally cichym głosem, była szczęśliwa że sie nie myliła, ale nie wiedziała co ma robić. Miała ochotę wstać ale czuła jakby nie miała na to sił. Odwróciła głowę w stronę Karenaj, i zaczęła tłumaczyć, tak jak jej sie wydawało że było dobrze - Dawno temu, Star, miał na imię Ice, był partnerem Sunset, i oni są moimi rodzicami. Teraz wydaje mi sie że jest twoim partnerem i że zmienił imie. - patrzała na Karenaj, potem na szczeniaki i szepnęła - Itellia - opuściła łeb, patrząc w ziemie.

Star · Wysłany: Wto 21:55, 30 Mar 2010 Temat postu:

Zapadła długa cisza. W końcu Star skinął głową, potakując.
- A to jest moja, nasza rodzina, Sally. To Karenaj, a to Twoje przyrodnie rodzeństwo. - słowa te padły z jego pyska po dłuuuugich minutach ciszy. Zerknął na Karenaj. Na Agresję. A potem liznął malucha, który przyturlał mu się do łapy w sam nosek. Uśmiechnął się wtedy blado.
- Dobrze, że jesteś, Sally- powiedział wciąż cichym głosem.

Gość · Wysłany: Wto 22:00, 30 Mar 2010 Temat postu:

Sally nie wiedziała co powiedźeć, wstała i bardzo wolnym krokiem zaczeła sie zbliżać do 'rodzinki'. Nie mogła w to uwierzyć. Podniosła troche głowe, i sie zatrzymała, w następnej chwili sie obróciła i wybiegła.

Star · Wysłany: Śro 15:23, 31 Mar 2010 Temat postu:

Popatrzył za nią. Nie wiedział co robić. W końcu jednak został tu, gdzie był. Karenaj i maluchy go potrzebowały bardziej. Partnerka była wykończona po porodzie. Spodziewał się też wielu pytań...

Karenaj

Karenaj w pierwszej chwili była zdezorientowana, lecz po chwili na jej wycieńczony pysk wpełzł delikatny uśmiech.-Wiedziałam, że masz przeszłość. Tyle, że nie spodziewałam się jej tak poznać.-Skończyła swoją wypowiedź cichym, tak jak wcześniej i wyczerpanym głosem. Spojrzała, jak przyjmie to Agresja.

Agresja

Agresja zaś spojrzała na matkę. Ją samą niewiele to obchodziło, skąd się wzięła ta wilczyca, jednak matka jest w takim stanie. Gdy usłyszała jej słowa, spojrzała na ową wilczycę. Zmierzyła ją wzrokiem od stóp do głów.
-Jestem Agresja. Jak mniemam twoja młodsza siostra przyrodnia.-Obrzuciła ją niezbyt przyjemnym spojrzeniem.-Mogłabyś być bardziej taktowna. W takiej chwili... .-Te słowa powinny podziałać jak kubeł zimnej wody na siostrę.

Star

Uśmiechnął się szerzej. No, Agresja wyrośnie mu na nie lada pannę :)
Spojrzał jeszcze chwilę za Sally, po czym położył się obok Karenaj, podsuwając jej Brave'a pod brzuch, żeby ssał. Liznął ją w kufę i powiedział:
- Jeśli chcesz, pytaj teraz, a jeśli nie, odpoczywaj. Zajmę się Wami- szerszy uśmiech pojawił się na jego pysku.

Karenaj

-Porozmawiamy później.-Szepnęła Karenaj i już za chwilę jej oczy były zamknięte, gdyż zmorzył ją kojący sen. Ufała mu, tak, to to, co sprawiło, że nie przeraziła się... .

Star

A on położył delikatnie łeb na jej szyi, kojąco ją grzejąc. Wiosna dopiero się zaczynała, było jeszcze chłodno. Patrzył na maluchy. Jakież one były pocieszne!

Agresja

Wilczyca patrzyła na ojca.-Dobrze, ze podjął taką decyzje. Echh, ta wataha mnie wykańcza, jest taka... wesoła-Miała rację. Wataha do niej nie pasowała, albo ona do watahy, zresztą to nie miało znaczenie, bo wkrótce Agresja miała przynieść kolejne zmartwienie rodziców.
Spojrzała na Sally bardzo jednoznacznym wzrokiem i wyszeptała. Zaczęła wychodzić z drugiej komory, a gdy minęła kuzynkę, powiedziała cicho.-Chodź za mną, jeśli ci życie miłe.-I nie czekając na reakcję wyszła do pierwszej, większej komory, pełnej hulającego wiatru.

Karenaj

Po kilku godzinach snu Karenaj obudziła się, czując jak małe poruszają się, nadal w nią wtulone. Uśmiechnęła się, widząc ich małe pyszczki i słysząc popiskiwania. Spojrzał na swojego partnera, który nadal spał... .

Brave

Popatrzył na siostrę (agresję) z wieeelką miłością. Pierwszą ją zobaczył na świecie. Co się dziwić, że gdy zaczęła odchodzić, podniósł łebek znad sutka matki i jękliwie zaczął zawodzić, wołając ją.