Polowanie Angel

Angel · Wysłany: Nie 14:54, 09 Mar 2014 Temat postu: Polowanie Angel

Duży to lasek nie był, mały też nie. Był idealny na polowanie dla Angel. Wszędzie były dzrzewa z gęstymi liśćmi, ak na wiosne oczywiście, a ściółka leśna zalatywała leśnym aromatem. Ach, jakie to było ładne miejsce. Zwierzęta lubiły tutaj przychodzić, a wilki jeszcze bardziej, bo miały co pochrupać.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Angel przytruchtała zgrabnym krokiem na teren swojego zamiaru. Wadera była lekko głodna, i był już czas a polowanie. Może Angel nie była bardzo doświadczona, ale zabić umiała. Liczyła na sarnę lub jelenia. Szczerze mówiąc nie chciała zabijać sarny, bo wiedziała, że obecnie jest czas rozmnażania, i gdyby taki mały jelonek bądź sarenka straciło matkę, nie wytrzymałoby za długo. Chciała zabić umięsnionego jelenia z wielkimi rogami, o! Zatrzymałaby sobie te rogi, jako ozdobę świąteczną. Skryła się za krzakami, żeby wypatrywać swojego zwierza.

Salome · Wysłany: Nie 19:28, 09 Mar 2014 Temat postu:

Wiatr wiał z północy. Było trochę zimno. Ptaki siedziały między gałęziami i swoim czujnym wzrokiem obserwowały wilczycę będącą na polowaniu.
Czyli samica chciała zapolować na króla lasu? Bardzo ciekawe. Nie była przecież dorosła, więc z takim okazem może sobie nie poradzić. Ale zawsze warto próbować, prawda? Nawet jeśli można stracić własne życie?
Gdzieś tam w oddali pasło się wielkie stado. Ale MG nie zdradzi z jakiej strony lasu...
Angel uda się na zachód, wschód czy południe? A może z podkulonym ogonem cofnie się na północ i zrezygnuje z polowania?

Angel · Wysłany: Nie 20:04, 09 Mar 2014 Temat postu:

Nic nie przychodziło samo, więc Angel spróbowała wyczuć gdzie znajduje się stado. Skradając się powoli samica próbowała poczuć stado łapami. Wbiła lekko pazury w glebę czuwała. Angel uważa, że poradzi sobie z jelonkiem. Ale kto wie? Nikt nie umie przewidzieć przyszłości. Czuła, że stado owego gatunku gdzieś się znajduje, ale nie umiała określić po jakiej stronie. Szła pochylona na zachód. Sprawdzi każde miejsce. Jaka ona była głodna! W brzuchu ją bolało coraz bardziej, lecz wciągała brzuch, żeby nic nie zaburczało. Gdyby znalazła wreszcie stado, i jakiś dźwięk wydostałby się z jej wychudzonego brzuszka, wszystko przepadłoby od razu.

Salome · Wysłany: Pon 6:44, 10 Mar 2014 Temat postu:

Wszystko przepadło by od razu? Może przepaść szybciej, bo samica udała się w stronę, gdzie po kilkunastu metrach można było ujrzeć wielki dół.
A w nim tylko jakieś kości i połamane krzaczki. Cudowny widok. Ech...
Wiatr wiał coraz mocniej.
Co zrobi samica? Zawróci? Pójdzie dalej? Zmieni kierunek? Nie wiem...
Robiło się coraz ciemniej i jakaś sowa zaczęła "układać" piosenkę o polowaniu Angel. Ciekawe.

Angel · Wysłany: Pon 17:01, 10 Mar 2014 Temat postu:

Angel mało co nie wpadła do owego dołu. Zatrzymała się gwałtownie, i cofnęła. Skoro już jest ten dół, Angel wychyliła się lekko do góry. Niestety, nic tam nie było widać. Zawróciła na wschód. Może tam coś będzie? Na nów uchylona szła powoli wąchając otoczenie. Och, ona czuła że te stado gdzieś tu jest! Ten zapach... Oblizała ze smakiem pyszczek. Niby powinna się skupić, ale rozmyślała, jak to byłoby, gdyby Angel była człowiekiem? Jak oni polują? Wiedziała tylko, że zjadają zwierzęta, rośliny... Tylko nie siebie nawzajem. Dobrze, czas się poważnie skupić. Wytężyła wzrok, bo było coraz ciemniej, i ciemniej. No ale nie aż tak jak w nocy. Miała nadzieję, że oczy jej się nie błyszczą. Wieczór to idealna pora na polowanie, przynajmniej dla niej. Jelenie jej dokładnie nie zauważą, a ona spokojnie zaspokoi głód.

Salome · Wysłany: Pią 20:03, 14 Mar 2014 Temat postu:

Tak! To dobry kierunek. Czyli w przypadku Aniołka do dwóch razy sztuka!
Po kilkudziesięciu metrach truchtu mogła ujrzeć niewyraźne jeszcze postacie ofiar.
Był tam jeden jeleń i trzy sarny. Niezłe "stado".
A sowa coraz głośniej dopingowała samicę. Czy mogła wystraszyć zwierzynę? Nie. Przecież zwierzaki był przyzwyczajone do takich czy innych dźwięków.
Więc nie martw się samico! Jeśli się postarasz dostaniesz jedzenie. Ale sama je upolujesz!

/Tablet./

Angel · Wysłany: Pią 21:54, 14 Mar 2014 Temat postu:

Angel schyliła się jeszcze bardziej, żeby w dość wysokim życie "stado" jej nie przyuważyło. O tej porze dnia ciężko było zauważyć cokolwiek przez zboże. Wpajała wzrok w żyto, aż w końcu zobaczyła te kopyta. Ślinka jej ciekła niesamowicie, lecz musiała się opanować. Nie mogła niczego zniszczyć. Zbliżała się niesłyszalnie w rytmie wiatru, by gwałtownie machające się żyto nie wzbudziło podejrzeń u zwierząt. Ten aromat! Samiczka nie mogła powstrzymać się od oblizania pyska. Była bliżej i bliżej, ale jeleń z sarnami przynajmniej jak narazie nie reagowali.

Salome · Wysłany: Czw 6:57, 20 Mar 2014 Temat postu:

Żyto? Dziwne. W pierwszym poście jest widocznie napisane, że jest to las. Mały lasek. Od kiedy w nim rośnie dziko żyto? Nie zaginaj miejsca, dobrze?
Umówmy się, że to była wysoka trawa. Nie żyto. Wysoka trawa.
Jeleń usłyszał szmer dobiegający zza trawy. Leniwie podniósł głowę. Może to tylko wiatr smagający źdźbła? Ale ostrożności nigdy za wiele.
Skinieniem łba rozkazał sarną iść naprzód. W przeciwną stronę od wilczycy.
Ojojoj! Co teraz zrobi Angel? Pobiegnie za nimi i nadal będzie się kryć? A może szybko zaatakuje? Chyba, że woli uciec z burczącym z głosu brzuchem?
Wilki. Ech. Nigdy nic nie wiadomo.

Angel · Wysłany: Czw 12:08, 20 Mar 2014 Temat postu:

Jezu głupia jestem, byłam pewna, że napisałaś, że stado pasie się na polu ;-; No nic... Angel zauważyła, że sarny odchodzą. Nie interesowała się w obecnej chwili sarnami tylko potężnym jeleniem. Wiedziała, że jeśli teraz nie zaatakuje, to nic z tego nie będzie. Podeszła trochę bliżej do jelenia (około 5 metrów od niego). Wyskoczyła z trawy ze swoimi (dość ostrymi jak na wilka) pazurami. Zapach jego sierści, czucie pulsujących żył... To jest coś dla Angel. Chciała już jeść spokojnie mięso, ale wiedziała, że nic tak łatwo. Musiała z nim trochę powalczyć.

Salome · Wysłany: Czw 13:21, 20 Mar 2014 Temat postu:

Nic nie szkodzi, tylko na przyszłość pamiętaj o uważnym czytaniu postów. O jej! Gadam jak moja pani z angielskiego. O nie!
Tylko, że jak samica skoczyła, jeleń wyczuł jej żądzę mordu i uskoczył przed atakiem. Dlatego samica mogła dość mocno upaść na ziemię. Aniołku podnieś się! No dalej, dalej! Z prochu powstałeś, więc wstań i się otrzep!
Teraz zwierzyna pognała przed siebie w wielkim strachu.
Oj, nie będzie to zbyt łatwe polowanie. Oj nie. Nie ze mną, takie rzeczy. Trzeba było o tym pamiętać, gdy składało się "zamówienie" na polowanie. Hue hue hue.
Co zrobi Angel?

Angel · Wysłany: Czw 18:04, 20 Mar 2014 Temat postu:

Po upadku poczuła jak coś pękło w jej łapie. Bolało niesamowicie, lecz samiczka nie chciała odpuścić. Pognała za przerażonym jeleniem wiedząc, że prędzej czy później go dogoni. Widziała, że jeleń jest coraz dalej od niej, więc z wielkim wysiłkiem przyśpieszyła. Trudno było go złapać, lecz w końcu Angel miała okazje się odegrać. Będąc już blisko niego zaczęła otwierać powoli swój pysk. Gdy już miała otwartą swoją paszczę ugryzła za nogę jelenia zaciskając pysk. Uniemożliwiła ucieczkę dla jelenia, przynajmniej na razie.

Salome · Wysłany: Czw 20:20, 20 Mar 2014 Temat postu:

Po pierwsze. Nie napisałam, że coś jej pękło w łapie. A to MG o tym decyduje. Po drugie. Nawet jeśli by coś pękło to samica nie mogłaby za jeleniem nadal biec, prawda? Po trzecie to MG decyduje czy uniemożliwiła zwierzynie ucieczkę.
Przystosuj się do zasad polowania, dobrze? Tak będzie lepiej dla mnie i dla ciebie. I dla wszystkim MG w przyszłości prowadzących twoje polowania.
Dobrze. Umówmy się, że mocno wgryzła się w tylną nogę jelenia. Ale nie na długo. Tylko na kilka sekund.
Kończyna była mocno poraniona, ale jeleń biegł dalej. A samica mogła pod wpływem lekkiego kopnięcia odlecieć na pół metra od jelenia. A ten biegł dalej.

Angel · Wysłany: Czw 22:30, 20 Mar 2014 Temat postu:

Boże, przepraszam, ale nigdy nie miałam żadnego polowania. Naprawdę muszę się opanować. No cóż, uczy się na błędach... Obiecuję, że to więcej się nie powtórzy.
Samica biegła dalej. W brzuchu burczało jej coraz głośniej, lecz w tej chwili wręcz nie mogła się tym przejmować. Jeżeli nie uda jej się zabić jelonka, będzie musiała zaspokoić głód zającem czy czymś... Ale i tak wierzyła w siebie i wierzyła, że jej się to uda. Biegła dalej i zdaje się, że szybciej. Była coraz bliżej jelenia. Gdy była dość blisko samca skoczyła mu na plecy wbijając w jego ciało pazury. Mam nadzieję, że teraz nie będzie nic źle ;-;

Salome · Wysłany: Pią 6:52, 21 Mar 2014 Temat postu:

No! I tak ma być C:
Teraz samicy mogło się udać! Jeleń potknął się o bardzo wystający korzeń, od którego potem mogła się odbić samica.
Angel wylądowała na jego grzbiecie i wbiła się mocno pazurami, tak? Tak.
Ale to nie mogło potrwać długo. Jeleń zaczął wierzgać, jak dziki koń. Ale wilczyca nie spadła. Za mocno wczepiła się w niego pazurami. Takie życie, biedny rogaczu. Takie właśnie życie. Brutalne i nieprzewidywalne.
Czyli zwierzę wierzgało i próbowało zrzucić z siebie napastnika. I dalej biegło. Cudownie.

Angel · Wysłany: Sob 12:50, 22 Mar 2014 Temat postu:

Angel nie dawała się. Wbiła pazury jeszcze głębiej i się schyliła, żeby jakimś cudem nie spaść. Jeleń biegł dość szybko oraz próbował ją zwalić, więc takie coś mogło się zdarzyć. Wyciągnęła łeb bliżej szyi samca i wgryzła się głęboko. Ten smak jego krwi... Miała już taką ochotę, żeby to wszystko się skończyło. Brzuch ją bolał i czuła się lekko osłabiona, ale na pewno sobie poradzi z tym 'problemem'. Gryzła go w każdym miejscu, z każdej strony szyi, w miejscach, gdzie zaczynają się jego silne nogi, dosłownie wszędzie, gdzie jej łeb dosięgnął.

Kakashi · Wysłany: Nie 19:41, 23 Mar 2014 Temat postu:

I tak ma być!
Samica nie mogła się poddać, czyż nie?
Jeleń zaryczał ponownie wściekle i z bólu. Bolało, piekło, zęby kłuły.
Tym razem ofiara ponownie kopnęła tylnymi nogami powietrze. Mało brakowałoby a Angel by spadła. Tylko teraz... Będzie bolało, bo król lasy przypadkowo się przewrócił i upadł. Prosto na jedną z nóg wilczycy. Kość na pewno nie była złamana, ale stłuczona na pewno. Przez kilka dni wadera musiałabym kuleć.
Szybko! Atakuj póki jeszcze leży!
~Salome

Angel · Wysłany: Nie 19:47, 23 Mar 2014 Temat postu:

Wyciągnęła ledwo nogę z pod ciężkiego jelenia łapę i skoczyła znów na króla. Wierzyła w siebie całym sercem. Oczywiście nie tylko z powodu zapełnienia żołądka młodej samicy, ale też poprawy umiejętności i pokazania przewagi. Przez tą krótką chwilę gdy nie wariował z paniki przejechała mu po twarzy wystawionymi pazurami, po czym natychmiast, nie czekając ani chwili dłużej wgryzła się w jego żylastą szyję. Samica myślała, że już po nim, ale o tym decyduje Salome. :)

Kakashi · Wysłany: Nie 19:56, 23 Mar 2014 Temat postu:

Nie po twarzy tylko po pysku. Przepraszam, ale takie błędy kują mnie w oczy. Przykro mi.
Po kilku minutach zaciętej walki zwierzę padło martwe. Samica mogła poczuć metaliczny, ciepły smak krwi.
Czy samica jest z siebie zadowolona?
Będzie kontynuowała polowanie, czy może zakończy na zabiciu króla lasu?
Na pewno mogła być z siebie dumna. Na sto procent.
Ja także jestem dumna. Pomimo kilku błędów, było bardzo dobrze. Jak na pierwszy raz, bardzo dobrze!
~ Salome

Angel · Wysłany: Nie 20:34, 23 Mar 2014 Temat postu:

Spoko. Z przyzwyczajenia do ludzi xd
I tak właśnie było. Samica była z siebie bardzo dumna i nie potrzebowała niczego więcej. Chciała tylko się najeść i zanieść to do swojego mieszkanka. Zabrała się za wcinanie mięska. Zjadła prawie trzy nogi jelenia. Więcej nie dała rady. Ciągnęła jelenia za jego potężne rogi, aż w końcu zniknęła za drzewami lasu.
z.t.

Alastair · Wysłany: Czw 23:09, 27 Mar 2014 Temat postu:

Salome: za przeprowadzenie polowania otrzymujesz 25 kości.
Podaj link do tego postu w Banku. ;)

Od dzisiaj każda działalność MG będzie nagradzana.
Może zachęcę Was do aktywności? ; D