Oaza Sene'a

Seneprith

Tu mieszka Sene. Miejsce to jest dość osobliwe. Zupełnie takie, jakby kiedyś mieszkał w nim jakiś pustelnik. Oaza ta, jest zewsząd otoczona złocistym piaskiem lecz za płotem z bambusu, oddzielającym oazę od pustynii jest istny raj! Za płotem mieści się niewielki stawek z orzeźwiającą wodą, obok stoi drewniana chatka z dachem z bambusu. W środku jest łóżko, stolik, krzesła oraz szafka. Także wykonane z bambusu. Prawie wszystko jest tu wykonane z bambusu. Czemu? Bo za domkiem rośnie całe jego mnóstwo! Po prawej stronie domku jest miejsce na ognisko i kilka krzemieni. To tu Seneprith spędza swoje mozolne życie.

Sene z głową w chmurach zaczął zwiedzać okolice. Od kiedy Viktoria wyprosiła go ze swojego domu ten postanowił znaleźć swój własny. Nucąc pod nosem jakąś znaną sobie piosenkę, wędrował po gorącej pustynii. Dla niego nie była ona gorąca. Zdążył się przyzwyczaić do gorąca i nie pocił się tak szybko jak inni. Nagle Sene zauważył zieleń. W oddali prawdopodobnie była oaza! "To tylko fatamorgana..." pomyślał obojętnie lecz ciekawość kazała mu sprawdzić czy aby na pewno. Seneprith spokojnym krokiem dotarł do celu. Mylił się. To nie była fatamorgana, a prawdziwa oaza z domkiem i źródełkiem z wodą. Wilk wyczuł, że od dawna nikt tu nie mieszkał. Seneprith uśmiechnął się do siebie i przeszedł przez bambusowe drzwiczki od płotu. Pusto. Zupełnie pusto. "Chyba czas znaleźć swoje miejsce na ziemi..." pomyślał z radością i wlazł do domku. "Teraz to będzie mój dom. Moja własność" zamyślił się i padł plackiem na łóżko. Nie zasnął jednak. Może ktoś go odwiedzi? Nie, to wątpliwe. Kto by chciał przebywać bezkresną pustynię by zobaczyć się z Sene'm? Nikt. Wilk włączył muzykę w słuchawkach i zatopił się w kojącym rytmi radiostacji.