Dom Niki

Niki

Co tu dużo mówić zapraszam!
W środku:
[link widoczny dla zalogowanych]
Na zewnątrz:
[link widoczny dla zalogowanych]

Kristal · Gość

Weszła
-Witaj-powiedziała.

Niki

Hej nazywam się Niki-rzekła i wyszła przed grotę-Jak cię zwą?-zapytała i zmierzyła ją wzrokiem.Skądś ją znała, ale nie pamiętała skąd.

Kristal · Gość

-Sheena jestem adoptowaną córką Lajry i Arona...

Niki

- Ach tak widziałam cię już. Miło mi moją mamą jest Diamond a taty nie znam - rzekła i wróciła do urządzania swojej groty. Przyniosła gałązki jemioły i zawieszała je na ściankach groty. Kwiaty układała w bukiety i kładła na skalnych półkach...

Decaying

Zwiedzając nowe tereny trafiła tutaj. Spostrzegła wilczyce - Witam. Jestem Iskierka - rzekła kłaniając się waderom.

Niki

Obejrzała się za siebie słysząc głos i zeskoczyła ze skalnej półki pozostawiając pęk kwiatów do ułożenia na górze. Podeszła do nieznajomej - Witaj...Nike właścicielka tego terenu. Mów mi Niki...- przedstawiła sie i skinęła łbem do niej.

Decaying

- Jestem nowa w tej Krainie - powiedziała patrząc na starszą waderę. Przechyliła lekko łeb w prawo.

Niki

- Więc witam cię w wilczej krainie przyłączyłaś się już do jednej z watah? - spytała i usiadła przed jaskinią. - Coś do picia? Mam zieloną herbatę wyciskaną z naturalnych ziół - dodała.

Decaying

- Nie, dziękuję - powiedziała - Pragnę dołączyć do watahy Nocy - rzekła oblizując kły. Przeciągnęła się i znów spojrzała na waderę.

Niki

Ja jak widzisz należę do watahy Ognia...Noc tak, to silna wataha. Lecz czy jesteś tak mroczna by się tam przyłączyć. Każdy wilk jest inny, ale tak pytam z ciekawości? - wstała i przeglądając sie w kałuży zaczęła układać grzywkę.

Decaying

- Czy jestem dość mroczna? To dość dziwne pytanie. Otóż, ja żyję z mroku. Mrok jest mym sojusznikiem bez, którego bym dziś tu nie była. On daje mi siłę i pewność siebie. Me imię to Iskierka. Iskierka Mroku zasiana w sercach wrogów... - ostatnie zdanie ledwo dosłyszalnie warknęła.

Niki

- Ja żyję z ognia. On daje mi siłę, jest mym ojcem, matką, przyjacielem i doradcą. Nie lękam sie i czuję jak przepełnia całe moje ciało - uśmiechnęła się nikle i odeszła od kałuży.

Decaying

Uśmiechnęła się nikle - Ogień... - obeszła waderę dokoła - Ogień to silny żywioł... Nawet bardzo silny... - tu urwała. Przypomniały jej się chwile z dzieciństwa.

Sarcastic

Przyszedł z Niki na barkach. Delikatnie położył ją na zielonej trawie - Hej... Mała... - powiedział i spojrzał w jej błękitne oczy.

Niki

Uniosła łeb i spojrzała na niego lekko skrzywiona - Nie jestem mała. - przyciągnęła go do siebie - Dziękuję mój wybawco...jak ci się mogę odwdzięczyć? - uśmiechnęła się obejmując go łapkami wokół łba tak, że spoczywały na jego silnych barkach.

Sarcastic

Uśmiechnął się do niej. Przytulił ją. Zamknął swe lekko czerwone ślepka. Gwiazda zaświeciła na ciepły, żółty kolor.

Niki

Teraz zrobiło jej się przyjemnie ciepło gdy się do niej przytulił, zazwyczaj ona do nikogo się nie przytulała a teraz taka zmiana? - Może zostaniesz u mnie na noc Sarcastic? Bo chyba nie masz jeszcze legowiska a ja nie lubię być sama...- zrobiła słodkie oczka do niego.

Sarcastic

- Spóźniłaś się... Mam gdzie nocować, ale... No cóż... Jesteś jeszcze osłabiona i muszę Cię obronić - powiedział i uśmiechnął się słodko.

Niki

- Obronić a przed czym?! - zdziwiła się przecież jako perfekcjonistka nigdy nie uważała się za słabą choć teraz naprawdę była osłabiona. - No skoro tak mój obrońco to będzie mi miło - dodała i położyła łeb na łapach patrząc na wyjście z jaskini. Zaczął lać deszcz.