Dom Sharon

Sharon

Podeszła do niego i wtuliła się w jego futro. To co teraz czuła było nie do opisania. - Przepraszam...kocham cię. - wyszeptała mu do ucha.

Sasori

Jego ciało było ziemne.. Nie wiadoo dlaczego, ale wydawał się jakiś dziwny.. Nie patrzył na wilczyce. Zamknął tylko mocno slepia, zacisnął kły i wbił pazury w ziemię.
-Dlaczego.. - wyszeptał.. Za co wilczyca go przeprosiła? Dlaczego czuje do takiego "czegoś" jak on tak silne uczucie? Nie chciał żeby teraz od niego się odsunęła.

Sharon

- Nie powinnam tak na ciebie naskakiwać...rozumiem to...- przetarła swym pyskiem po jego boku pyska i wtuliła się w niego swym całym ciałem.

Sasori

Doznał prawdy kolejny raz od osoby, na której zaczeło "bestii" zależeć. Jak to się działo, że potrafiła trafić do jego skamieniałego serca? Przysunął pysk do jej pyska lecz nie zmienił pozycji i nie rozluźnił się.. Jakby trafiła w samo setno.

Sharon

- Daj już spokój...chodź...- pociągnęła go do środka. Zaczęła coś przyrządzać na kamiennym stole i po chwili był tam na soczysty jeleń ułożony na liściach. - Głodny? - spytała z nutką nadziei w głosie.

Sasori

Był nadal zętny ale nie dał się prosić. Patrzył w stół jakby zatopił się w myślach. Po chwili się otrząsnął.
-Co? Aa tak.. no.. pewnie.. - wydukał z lekkim uśiechem, na który się wysilił.

Sharon

- Do niczego cię nie zmuszam...jak chcesz to proszę bardzo idź i już tu możesz więcej się nie pojawiać. - mówiła łagodnie żeby go nie urazić, ale chcąc jakoś stęmperować tą jego obojętność. - Kochanie...- mówiła przekornie. Podeszła do niego i siadając obok przytuliła się do jego zimnego ciała.

Sasori

-Nie zależy Ci więc żebym został? - spojrzał na nią kontem oka nadal z potępioną miną. Czuł się jakby ktoś wbił mu kolec do serca.. Bo poznał kgoś kto go pokochał, a zaraze kto wie jaki jest naprawdę..
-Chyba.. no znaczy.. ja.. nie chce Cię opuścić. Ale jeśli uważasz , że tak może być lepiej to... - urwał nie wiedząc co mówić dalej. Uśmiechnął się przekornie..

Sharon

Przekrzywiła łeb na bok i uśmiechnęła się uwodzicielsko - Absolutnie nie chcę byś odchodził. - podeszła do niego i obejmując go łapkami pocałowała namiętnie cały czas patrząc mu w oczy.

Sasori

-H... to i lepiej... - ruknął i humor u powrócił. Był blisko wilczycy , patrzył jej w oczy tak jak ona jemu. Machnął ogonem i uśiechnął się tajemniczo. Popchnął lekko łapą Sharon i ugryzł ją w ucho zaczepnie.

Sharon

- Co mnie pchasz! - oburzyła się i z uśmiechem sama go popchnęła lecz na tyle mocno by upadł na jej legowisko. Z chytrą miną powoli podeszła do niego patrząc z góry.

Sasori

Leżał bezwładnie na legowisku patrząc na wilczyce z łobuzerską miną. Przednie łapy miał w górze jakby czekał na kolejny ruch Sharon, majac jednak w zanadrzu jakiś chytry plan.

Sharon

Zaśmiała się kiwając pyskiem na boki i machnęła ogonem energicznie przecinając powietrze tuż przed jego nosem. Uśmiechnęła sie szerzej i usiadła obok.

Sasori

Patrzył na nią bacznie pilnując jej myśli. Machnął ogonem..
-Na co masz ochotę? - mruknął zaczepnie jakby zachęcając ją do jakiegoś ciekawego pomysłu.

Sharon

- mhmm...- mruknęła bez odpowiedzi i położyła się kładąc łapy pod głowę. - Na wiele rzeczy. - dodała po chwili przekornie i zamachała ogonem. Wbiła swój wzrok w sufit. Końcówką ogona co jakiś czas przejeżdżała po jego barkach.

Sasori

-Może i zdradzisz? - uśiechnął się chytrze i obrucił się na brzuch skulając na nią. Leżał obok wilczycy, a głowę miał nad nią, patrzył jej w oczy jeżdżąc od czasu do czasu nosem po policzku aż do szyji..

Sharon

Pokiwała przecząco pyskiem i popchnęła go lekko nosem - Na co ty masz ochotę? - wymruczała mu do ucha lekko je przygryzając.

Sasori

-Hmmmm.. hcicałabyś wiedzieć.. - zamruczał ochoczo. Pacnął łapą Sharon w nos i podniusł się nieco.
-Będziemy tu tak siedzieć? - dodał patrzac wciaz na nia.

Sharon

- Możemy gdzieś iść, możemy no nie wiem...może najpierw rozwiniemy wątek " na co masz ochotę". - uśmiechnęła się i wskoczyła na niego przyduszając go do ziemi. - Postaram się 'dostosować' . No więc? - jedną łapą delikatnie jeździła po jego ramieniu, klatce piersiowej i brzuchu co jakiś czas wystawiając pazurki.

Sasori

Patrzył jej w oczy...
-Chcesz urozmaicić czas? -.. Hmm... - mruknął zastanawiając się nad szalony poysłem. Machnął ogonem jeżdżąc jej nim po grzbiecie.