Jaskinia Anabell

Ines

-Czemu to ja mam wybierać? Dziś wyjątkowo daje wybór tobie, więc pomyśl.- odpowiedziała i usiadła przed nim, czekając na jego decyzje. Znowu spojrzała w górę, ale tylko na chwilkę by później znowu wrócić wzrokiem do Jaela.

Samuerian

- Jeżeli wolisz zostać, to zostańmy. - powiedział. Nagle na niebie zauważył gwiazdkę. - Patrz! Pierwsza gwiazdka! - powiedział. - U mnie to znak, że czas na prezenty. Tylko Koku jeszcze nie ma. Więc ktoś będzie się musiał obejść bez.

Ines

Spojrzała w górę, rzeczywiście pojawiła się pierwsza gwiazdka.-Hmm... ano faktycznie, prezenty mówisz? No to.. chodźmy na te prezenty, ale no kurka wodna... Lea i ekipa śpi. A co do pierwszej gwiazdki to... dla mnie też oznacza pomyśl życzenie a się spełni, ciocia mi mówiła.- wypowiedziała się i znowu gapiła się w niebo, tak... czekała na kolejne gwiazdki.

Samuerian

- No więc: Dawaj życzenie! - Jael się zaśmiał i pomyślał co by chciał. Potem usiadł z zamkniętymi oczami i podniósł łeb do góry, aby chłodne płatki śniegu spadły mu prosto na twarz. - Faajnie. Lubię zimę. Chyba.

Ines

-Życzenie mówisz, niema sprawy, tylko ciekawe czy się spełni..- zamknęła oczy i pomyślała co by chciała i otworzyła oczy, spojrzała na Jaela. -Mówisz, że chyba lubisz zimę? Tym lepiej... bo jeszcze trochę czasu zajmie nim ona minie. -Czy ta wypowiedź ma w ogóle sens? Hmm.... można powiedzieć, że ma.

Samuerian

- Heh. No to może wrócimy do środka i zajmiemy się tymi prezentami, co? - spytał uśmiechnięty Jael. - Trzeba je wreszcie rozpakować. Bo jeszcze... się zepsują, o! - Wilk spojrzał na Anabell z rozbawieniem w oczach.

Ines

-No dobra chodź. A tak na marginesie, z tobą się nie da być poważnym. - uśmiechnęła się do niego i weszła do jaskini. Jeszcze nic się nie zepsuło, to dopiero szok. Dobra.. nic prócz niektórych humorów, dobra jednego, ale już jest naprawiony. Usiadła patrząc na zgromadzone osoby.

Samuerian

- Dobrze, zaczynajmy więc. - powiedział Jael. - Kto pierwszy chce wręczyć swój prezent? Albo dostać? - Wilk zaśmiał się i rozejrzał. - No! Ktoś musi iść na pierwszy ogień, czyż nie? Taka jest prawdziwa prawda.

Naomi

- Ja bym chciała dać prezent. - Rzekła Ada. Po czym podniosła różowe pudełko owinięte złotą wstążką. Podeszła do Anaebll i położyła go jej na łapkach.
- To jest bransoletka która świeci prawie tak jasno jak ściany twojego mieszkania.
Bransoletka jest magiczna. Potrafi zmieniać kolor zależnie od nastroju noszącej ją osoby. - rzekła odważnie Ada.

Ines

Wzięła od Ady pudełeczko i tworzyła, bransoletka jej się od razu spodobała..-Ada, dziękuję bardzo, ona jest śliczna!- powiedziała wesoło i przytuliła ją, po chwili podeszła do choinki. Wyjęła pudełeczko i dała Jaelowi. A co było w pudełeczku? Oczywiście dwa pudełka żelek i męski łańcuszek (bo nie damski przecież xd) -To ja jestem druga. Nie wiem czy Ci się podoba, no ale... nie wiedziałam co ci kupić.- uśmiechnęła się do niego niepewnie.

Samuerian

Jael uśmiechnął się do Anabell.
- Mam nadzieję, że ktoś mi pomoże z tymi żelkami! - zawołał wesoło. - Przecież nie będę takim samolubem i nie zjem wszystkiego na raz! - Jael otworzył pudełko ze słodyczami. - Chociaż bym bardzo chciał. Teraz ja dam prezent naszemu kochanemu Schattowi. - Powiedział Jael i podał koledze pudełko, w którym była czekolada, kilka batonów i mała, kolorowa myszka. - Możesz ją zjeść jak chcesz. Ale możesz się nią także zaopiekować. Lubi ser. - dodał.

Lea

- To teraz ja! - zawołała wesoło Lea. Wzięła swój prezent i postawiła go przed Viktorią. Zerwała papier. W środku była klatka, a w klatce siedział fioletowawy feniks.
- Tadam! - zawołała Lea dumna ze swojego prezentu.

Ines

Przyjrzała się dokładnie nowemu feniksowi Viki. -Lea.. on, on jest... bardzo ładny!- powiedziała z zachwytem, patrząc to na Viki to na Feniksa. Lea miała gust co do zwierzaków i to jaki. Wreszcie przestała się gapić na feniksa. -No dobra, może się czegoś napijecie?- zapytała w końcu, dziś to ona robiła za kelnerkę i barmankę, jeszcze jej stroju kelnerki tylko brakowało.

KokuRai

Koku przybiegła zdyszana. - Już jestem - rzekła i rozejrzała się. Weszła pomału, a za nią było duże pudło. Koku otworzyła je, a następnie wyciągnęła z niego same smakołyki. - Pomoże ktoś? - zapytała wesoło, a po chwili na ziemie posypała małe kryształki, które zaczęły świecić, a po chwili zmieniały kolory. Koku uśmiechnęła się szeroko i spojrzała na Adę, a potem podeszła do niej. W prawej łapię trzymała przepiękne pudełko. Koku otworzyła je, a tam był piękny naszyjnik na, którym było serce w którym był złoty klucz. - To dla ciebie Ada, a dowiesz się we właściwym czasie co otwiera ten klucz - rzekła, a ostatnie słowa były dość tajemnicze. Koku rozejrzała się i spojrzała na Anabell.

Naomi

Ada spojrzała na Koku z uśmiechem. Po czym podbiegła i przytuliła ją mocno.
- Dziękuję, Dziękuję. To jest śliczne. Marzyłam o tym.! - krzyczała Ada. Prezent był wręcz stworzony dla niej. Wzięła w łapki naszyjnik i starała się go założyć. Jednak nie szło jej najlepiej. - Kokuś, pomożesz mi - rzekła i rzuciła błagalne spojrzenie w kierunku Koku. Ten prezent pozwolił jej niemal zapomnieć o Kartelu. Adzie od razu poprawił się nastrój.

KokuRai

- No pewnie - powiedziała i założyła naszyjnik Adzie. - Już gotowe - rzekła z uśmiechem, a po chwili jej uśmiech się rozszerzył. - Cieszę się że ci się podoba - powiedziała zadowolona. Wadera zamachała kilka razy ogonem, a kryształki zaczęły zmieniać kolory i przepięknie świecić.

Samuerian

- Ada! Pięknie wyglądasz! - zawołał wesoło Jael. I jemu udzielił się nastrój świąteczny. - A co z naszą Leą kochaną? Kto ma dla niej jakiś piękny prezencik? - spytał z uśmiechem. Nie mógł pozwolić, by przyjaciółka została bez prezentu! - A Koku? No już! Wyskakiwać z prezentów! - Wilk był bardzo radosny, nawet jak na niego.

Naomi

Ada słysząc słowa Jaela zarumieniła się zupełnie. Było jej wyjątkowo miło.
- Dziękuję, Jael. Miło mi, że Ci się podoba. - Rzekła Ada. Po czym spojrzała na Lee. Właśnie, jej jeszcze nikt nie dał prezentu. Kto ją ma? Schatt? Viki?
Ciekawe co Lea dostanie. Jednak Ada była pewna, że nikt nie dostanie lepszego prezentu od Ady.. No jeszcze prezent Anabell był niezły. Była z niego bardzo zadowolona.

Ines

Machnęła ogonem i usiadła. Bardzo się cieszyła, że wszyscy są zadowoleni. Uśmiechnęła się pod nosem i usiadła w kącie. Ona tu w ogóle była potrzebna? Wszyscy się świetnie bawią i są zajęci sobą, widać, że są bardzo ze sobą zżyci, tylko ona tak odstawała.

Viktoria

- Ja... Lea... Ja, nie wiem co powiedzieć... Ten feniks jest... Wspaniały! - i to krzycząc skoczyła na przyjaciółkę obściskując ją i dając jest od groma buziaków.
- Dzięki, dzięki, dzięki! - krzyczała radośnie.odeszła do feniksa, który wskoczył jej na plecy i zaskrzeczał wesoło.
- Nazwę Cię Lo! Tak, Lo! - a feniks ponownie wesoło zaskrzeczał. Viki zauważyła, że przyszła Koku, więc poprosiła feniksa, aby poleciał po czerwono-zielone pudełko. Tak też uczynił. Viki wskazała ręką dla kogo i i feniks tam poleciał. Stanął przy Koku i wręczył jej prezent.
- To jest czerwony szalik w zielone choinki. Jest bardzo cieplutki, w sam raz na zimowe wieczory - powiedziała z uśmiechem.

*Teraz jako Kartel*

Kar poczuł kłucie w sercu. Ten wilk po prostu nie umiał się obrażać i kłócić. Podszedł do Ady i ją przytulił.
- Wybacz mi moja najdroższa. Sam nie wiem co we mnie wstąpiło. Nigdy taki nie byłem i być nie chcę. Czy mi wybaczysz? - mówił cicho i z żalem w głosie. Podszedł do choinki i wziął starą księgę. Podszedł do Seth'a i mu ją wręczył.
- To dla Ciebie. Lubisz rycerzy, księżniczki i średniowiecze? Jeśli tak to w tej księdze to wszystko znajdziesz - i to mówiąc ponownie przysiadł przy Adzie mocno ją ściskając na przeproszenie.