Test Xytheriana... Na Maga

Xythuel

Wszędzie wokół las... Ciemny, gęsty bór... Ciarki przechodzą... Można się przez niego przedzierać bezkońca... Ale jest jedno z tych niewielu miejsc, w których las się kończy... Nie, to tylko złudzenie... To polana. Rozległa, piękna polana porośnięta zielskiem różnej maści. Wygląd ma elipsy. Wokół las... Na środku polany stoi wysoki i dość stromy kamulec. Jeśli chcieć, można się na niego bez problemu wdrapać. Blask słoneczny nie dochodzi i do tego miejsca. Niebo jest przykryte wiecznie ciemnymi chmurami... Tu odbędzie się test Xytheriana...

***

Xytherian przyszedł tu spokojnie. Nigdzie się nie śpieszył. Zda czy nie zda? Najmniej go to teraz obchodziło. Pocieszał się tym, że i tak czy siak zabije Marę. Na pysk wilka wstąpił delikatny uśmieszek. Obejrzał polanę dokładnie. Idealna według niego na test. Podbiegł do kamienia i siadł po jego prawej stronie. Bursztynowe ślepia zalśniły. Wszędzie panował prawie pół-mrok. Czemu prawie? Bo jednak była to polana, i więcej dało się tu ujrzeć niźli w głębi lasu. Xytherian oczekiwał na egzaminatora.

Kaji Meyit

A przez niezbyt przyjazny las przedzierała się tymczasem skocznie błękitna wilczyca o szmaragdowych, jadowitych ślepiach. Nuciła pod nosem skoczną melodię, nie zważając na mroczny klimat całego tego miejsca. Wreszcie wyskoczyła niby torpeda spomiędzy dwóch konarów, wpadając błyskawicznie na polankę i potykając się na wstępie.
- Dzień dobry! - wykrzyknęła entuzjastycznie, machając łapą do Xythusia.

Xythuel

Xytherian rozejrzał się słysząc dzień dobry. Zapewne przyszedł egzaminator... A tu jego oczom ukazała się nie kto inny, jak Kaji Mejit. Xythowi wręcz opadłą szczęka. A więc ona miała go egzaminować? Tego się najmniej w chwili obecnej spodziewał.
- Kaji? Eem, hej?
Odpowiedział poprawiając szal, który powiewał na wsze strony.

Kaji Meyit

Zarechotała, doskakując do niego zgrabnym, długim susem i usilnie powstrzymując chęć poczochrania mu grzywy.
- A kogo się spodziewałeś? Mamy z Wami praktycznie sojusz, więc jako Mag będę sprawdzać, czy nadajesz się na Maga. - Mrugnęła do niego, wielce ukontentowana z zaskoczenia, jakie u niego wywołała. - Dobra, a teraz powiedz, dlaczego chcesz być Magiem.

Xythuel

Xyth otrząsnął się i z krzywym uśmiechem szykował odpowiedź. Spodziewał się każdego - nawet matki Koku, ale żeby Kaji?
- Czemu chcę być magiem? A więc w krainie jest mało magów, w mojej watasze żadnych. Chciałbym się jakoś przydać. Pomagać, wykazać... (pominięty został fragment: i zabijać) Ogółem chciałbym się pokazać, że i ja mogę rozwijać watathę na swój sposób.. Żeby uprzedzić pytanie od razu powiem - wybrałem tą rangę bo do innej się nie nadaję, zresztą szkolił mnie właśnie mag więc...
Rzekł pośpiesznie patrząc się na mentorkę. Czuł się trochę nieswojo będąc przez nią wypytywany. Jeśli popełni gafę, ta będzie zawsze obok żeby... Go poniżyć jak sądził.

Kaji Meyit

Mlasnęła głośno, przechylając śmiesznie głowę i nie zważając na łaskoczące policzki kosmyki grzywy. Jej jadowicie zielone ślepiska wpatrywały się w uczniaka, mając teraz w sobie nie tylko radosne iskierki, ale i coś innego.
- Więc chcesz pomagać Watasze, rozwijać ją i się wykazać, tak? - Uśmiechnęła się jeszcze szerzej, o ile to w ogóle możliwe. - Dobrze, a dlaczego sądzisz, że się nadajesz? Pomińmy mój trening, bo o tym wiem - dodała, rechocząc pod nosem.

Xythuel

Xytherian nie mógł rozczytaj tej "hapi fejs" Kaji. Nigdy nie zrozumie co ją tak naprawdę cieszy...
- Tak, tak właśnie.
Odpowiedział na jej prawdopodobnie retoryczne pytanie, po czym odpowiedział na drugie.
- A więc myślę iż się nadaję bo od zawsze było to moim marzeniem, ale to przecież nie oznacza, że tylko z tego powodu miałym się nadawać czyż nie? Jest jeszcze kilka powodów... Szybko się uczę, interesuje mnie szczególnie czarna magia... A o ile wiem kogoś na kształt czarnoksiężnika jeszcze nie było. Poza tym uwielbiam kombinować... Dobry pomysł wykonany choćby i bez pomocy magii zawsze jest przydatny czyż nie? Chociażby strategia... Chodzi o tę podczas walki... Dobrze dobranymi zaklęciami i obraną właśnie strategią mógłbym naprawdę dobrze wspomóc watahę w walce. Zresztą, wciąż będę się szkolił więc moich umiejęstności z pewnością jeszcze przybędzie.
Powiedział długo choć nie był dokońca pewien co sądzi o tym Kaji Mejit. A szczególnie jeśli chodzi o tę czarną magię... Ona taka wesoła optymistka... Mogłoby jej się to nie spodobać.

// ale długa wypowiedź o.o

Kaji Meyit

Na wieść o czarnej magii w jej szmaragdowych teraz ślepiach zabłysły inne, acz w dalszym ciągu wesołe iskierki. Nie, nie miała nic przeciwko tej dziedziny magii, która bazowała na energii cieni oraz odwrotnego życia. Ależ skąd! Sama czarna magia nie byłą zła, a jedynie osoby, które źle ją pojmowały i wykorzystywały do podłych uczynków. Przecież takie eliksiry czy transfiguracja, jej specjalności, również mogły przyczynić się do okropnych rzeczy. Nie, nie, nie miała zupełnie nic przeciwko temu.
- A jak sądzisz, czym musi charakteryzować się Mag? - zapytała ciekawie, przechylając śmiesznie łeb.

Xythuel

- Jak sądzę?
Mruknął zastanawiając się.
- Sądzę, że rozważny... Mądry, opanowany... Może sprytny? Nie powinien zaś się przechwalać swoimi umiejętnościami... I być roztargniony. Przecież najdrobniejszy błąd może zadecydować o na przykład działaniu eliksiru... Myślę, że powinien być też wręcz perfekcyjny i dokładny... Wiem, że są to cechy bardziej medyka, jednak co by się stało gdyby mag pomylił się wypowiadając zaklęcie? Wyszeł by zupełnie inny efekt niż by się tego spodziewał.
Rzekł po chwili. Starał się rozważać swoją wypowiedź, dodawać czemu tak a nie inaczej... Po co? Żeby Kajinka za chwilę nie zaczęła wypytywać "a dlaczego?". Wolał powiedzieć to za nim zada mu setki zbędnych w jego mniemaniu pytań. Wilk przeciągnął się w oczekiwaniu na następne pytanie.

Kaji Meyit

Podobały jej się odpowiedzi uczniaka, jednak przez swój wieczny uśmiechy nie można było tego stwierdzić.
- Dobrze, dobrze - pochwaliła go z entuzjazmem, niemal podskakując w miejscu. - A jakie cechy najbardziej przydałyby mu się w walce? - zadała kolejne pytanie zawiązujące do poprzedniego. Tutaj jednak będzie musiał dodać kilka rzeczy, gdyż nie wszystkie przystosowania do batalii podał w poprzedniej wypowiedzi.

Xythuel

Xytherianowi istotnie trudno było stwierdzić co też myśli Kaji. Pocieszał się jednak w myślach, że idzie mu całkiem, całkiem.
- W walce? W walce magowie raczej bardziej wybierają walkę na dystans. Miotanie czarami, czy zaklęcia ochronne... Cechy przydatne do tego byłby refleks... Umiejętność doboru strategii wspominej przeze mnie kilka razy... W końcu nie każdy mag chciałby sterczeć w miejscu "odizolowanym" od rozlewu krwi. Refleks, ponieważ gdyby walczył z innym magiem musiałby sprawnie osłaniać się od jego ciosów, ale i gdyby walczył z przykładowym wojownikiem, refleks także by się przydał... Może umiejętność przewidywania? Oczywiście nie chodzi mi tu o czytanie w myślach, a o "czytanie" następnych ruchów przeciwnika poprzez jego zachowania...
Powiedział strzygąc uszyma. Każdą wypowiedź starał się dokładnie przemyśleć... Lecz czy były poprawne? Tego nie wiedział.

Kaji Meyit

Pokiwała głową tak energicznie, że aż przestraszyła się, czy aby jej z karku nie odskoczy. Chwyciła się zaraz za policzki z plaśnięciem, mrugając szmaragdowymi oczyma.
- Tak, tak, dobrze prawisz, mały uczniaku - powiedziała wreszcie, kiedy tylko świat przestał skakać jej przed oczkami. - Jednak dodałabym tutaj zwinność, szybkość oraz wytrzymałość. Niemniej słowa Twoje są dobre. - Wyprostowała się, opuszczając łapencje na ziemię. - A teraz, kogo najlepiej postawić obok Maga w bitwie? Jakiego kompana?

Xythuel

- Nie jestem mały...
Mruknął cicho, do siebie nie do Kaji... Mogła się obrazić za tę jego odzywkę... W końcu od zawsze nazywa go ,,małym".
- Obok maga? Hmmm... Najczęstszym wyborem są wojownicy, których mag może wspierać zaklęciami, a sami wojownicy bronili by tego maga przed atakiem ze srony wrogiej watahy. Coś w stylu "pomocy za pomoc". Ja oczywiście sądzę trochę inaczej. Czemu by obok maga nie postawić takiego przykładowego szpiega? Co prawda nie będzie on maga zbytnio bronił, ale dzięki nałożeniu na szpiega odpowiednich zaklęć łatwiej możnaby było odkryć słabe punkty wroga. Dobra według mnie parą jest jeszcze mag z magiem. Jeden broni innych zaklęciami drugi osłania obraniającego... Tak przynajmniej myślę ja.
Oświadczył poprawiając szalik i patrząc na Kaji Mejit z niepewnością. Tak... Jej "hepi fejs" był niedorozszyfrowania.

// Głupia grypa. >.<
Posty mogą być mniej składne itp. itd. //

Kaji Meyit

Pokiwała znów energicznie głową, szczerząc się jak sroka do sera.
- Dobry wybór, uczniaku - powiedziała, nie zwracając uwagi na pierwsze jego zdanie. - Dobry byłby też Tropiciel, który ostrzegałby Maga o ewentualnym wrogu, który zamierzał go napaść - dodała, lecz zaraz machnęła łapą. - A jeżeli chodzi o samą walkę, jakie opcje działania posiada Mag? Gdzie najlepiej go postawić? - zapytała jeszcze z tej tematyki, ciekawa odpowiedzi młodego.

Xythuel

- Najlepiej... Najlepiej... W miejscu bardziej osłoniętym. Dajmy na to wzgórze. Mag mógłby sobie spokojnie z niego rzucać czary, nie musząc się zbytnio martwić o zostanie zaatakowanym. Równie dobrze mógłby siedzieć w miejscu w, którym osłaniała by go grupka walczących. On by pomagał im zaklęciami a oni by go osłaniali. Oczywiście co do wzgórza... Istnieje możliwość, że wróg pośle na owe wzgórze jednego ze swoich by maga zabił, należy wtedy zawsze nieopodal i najlepiej w ukryciu mieć jakiegoś "informatora", który by informował maga o zbliżającym się niebezpieczeństwie. W najgorszym wypadku by go obronił.
Rzekł dreptając sobie wkoło pogwizdując. Był ciekaw ile procent testu już ukończył, i ile procent odpowiedzi było poprawnych. Xyth zamachnął się ogonem i wlepił w Kaji bursztynowe ślepia. Jednak tylko na chwilę, ponieważ zaraz potem przystanął i oczy przymrużył czekając na werdykt.

Kaji Meyit

Mlasnęła ukontentowana, jednak jak zwykle nie można było tego dostrzec przez fasadę wiecznej radości. W połowie wypowiedzi Xythusia, Kajinka przewróciła się na ziemię i legła na plecach, gdyż siedzenie już jej się znudziło. Z tej nowej perspektywy wpatrywała się szmaragdowymi ślepiskami w uczniaka, szczerząc się wciąż i wciąż.
- Dobrze, dobrze! - Zaklaskała łapami. - A co, jeśli znajdzie się w samym środku bitwy? Jakie czary? Jakie umiejętności? Jakie cechy? - zalała go nowymi pytaniami.

Xythuel

- A więc tak... Czary? Czary... Czary defensywne oczywiście. Jeśli mag, ma w sobie nutkę wojowniczości, może wdać się w wir bitwy i miotać czarami na wsze strony. Oczywiście te, musiałyby być ofensywne i wystarczająco mocne aby obronić maga przed wrogami jak i ich pokonać. Umiejętności... Z całą pewnością szybkość i zręczność. Wspominałaś już o tym czyż nie? Musiałby też być dobrze przygotowany do walki. W końcu nie tak łatwo jest wyjść cało ze środka bitwy. Zaś cechy... Cechy takie jakie już wymieniłęm wcześniej, jednak w takiej sytuacji mógł by się w szczególności przydać spryt i opanowanie... Ale powtarzam się... Myślę, że wszystko już uprzednio uwzględniłem.
Oświadczył głowiąc się. To pytanie sprawiło mu najwięcej trudności, wydawało mu się bowiem, że wszystko to już wymienił. Widocznie sie mylił.

Kaji Meyit

- Wymieniłeś, wymieniłeś - przytaknęła mu zadowolona. - Chodziło mi własnie o wyizolowanie z wcześniejszych wypowiedzi odpowiednich rzeczy i podanie ich jako przystosowanie do prowadzenia czynnego udziału w bitwie. - Pokiwał głową ukontentowana. - Zrobiłeś to nad wyraz dobrze - pochwaliła go, machając przednimi łapami i swoim puchatym ogonem. W dalszym ciągu leżała na plecach, patrząc z tej perspektywy na uczniaka. - Przejmy dalej! Skąd Mag czerpie energię?

Xythuel

- Magowie czerpią energię z siebie, co ich wyczerpuje i może doprowadzić do zgonu przy zbyt mocnym zaklęciu, bądź z otoczenia czy innych istot żywych... Może też czerpać ją z różnorakich przedmiotów magicznych... O, których mi zresztą opowiadałaś.
Rzekł ukazując rząd kłów w xythowym uśmieszku. Jakie będzie następne pytanie? Wilk przestał się stresować, a "hepi fejs" i nastrój Kaji i mu się udzielił.

Kaji Meyit

- Ach, jak dobrze mieć pamiętnego uczniaka! - wykrzyknęła ukontentowana, machając chaotycznie łapami. Podobało jej się leżenie na ziemi i oglądanie wszystkiego z dołu, nie miała też zamiaru w najbliższej przyszłości wstać. Ale chyba nadejdzie taki czas i to już niedługo.
- Dobra! Przejdźmy teraz do części teoretyczno-praktycznej! - Zaśmiała się, nim powiedziała: - Wymień mi tak po dwa zaklęcia ofensywne i defensywne. Możesz też rzec mi wpierw, czym się różnią.