Dolina Nosiles - Tu żyje Savar

Savar

Po instynkcie wilczyca dotknęła łapą twarz Menfisa. - Jesteś słodki - szepnęła z uśmiechem, wytarła sobie resztki łez. Zastanowiła się nad "słowami" Wrednego.
Wiesz... może wcale nie jest tak źle, moja przeszłość była okropna, ale nauczyła mnie wiele, może dzięki niej nie poddałam się i żyję niewidoma do dziś, może ktoś tak chciał aby taki był mój los, ale nie obwiniam go za to... a moje życie - zastanowiła się nad końcówką. - powoli się zmienia na lepsze... a może pojawił się ktoś kto je dopiero zmieni...

Blacky

Przyszedłem

Menfis

liznął Savar po nosie jak to miał w zwyczaju

Savar

Uśmiechnęła się, usłyszała kroki, odwróciła tam łeb.
Witaj... - powiedziała rozpoznając Blacka ^^

Blacky

- Witaj :) - poraz pierwszy w życiu prawdziwie się uśmiechnąłem

Menfis

- To ja wyjde, cześc - pożegnał się i wyszedł, miał minę jak na avku

Savar

Szkoda... - mruknęła cicho. - Idę się przejść - powiedziała i poszła do lasu obok chodząc smętnie między drzewami.

Blacky

Wiedziałem, że to i tak nic nie da więc zostałem :(

Savar

Przyszła spokojnym krokiem, usiadła obok napotkanego drzewa, westchnęła i oparła się o nie, zamyśliła się przez dłuższy czas stojąc w bezruchu.
Co się dzieje? - zapytała w myślach samą siebie, nie mogła ułożyć sobie życia. Podniosła się i podeszła do swojej jaskini, położyła się najwyraźniej przed wejściem, wzięła powietrze i złapała się za gardło, po chwili puściła zrezygnowana, uderzyła się w pysk.
Przestań Savar o tym myśleć! nie odbierzesz sobie życia... - powiedziała do siebie cicho, ułożyła łeb na łapach i wsłuchiwała się w otoczenie.

Menfis

Przyszedł, było mu strasznie smutno, usiadł przed wejściem do jaskini

Savar

Podniosła łeb kierując go w stronę Menfisa.
Co tutaj robisz? - zapytała szeptem.

lola

podeszłam uśmiechając się niewyrażnie. -Witajcie, jestem lola- powiedziałam nieśmiało

Savar

Odwróciła łeb w kierunku nieznanego wilczycy głosu.
Witaj... - szepnęła nieufnym głosem, zastanowiła się. - Savar.. - dodała uznając, że szczenie jest niegroźne.

lola

-Ładnie tu u ciebie- powiedziałam. -Mogę tu chwilę zostac? Czy nie będe wam przeszkadzac?- spytałam niewyrażnie

Savar

Dziękuję - odpowiedziała uprzejmie. - nie przeszkadzasz... możesz zostać - uśmiechnęła się lekko, zastanowiła się.
- Nie musisz się bać, nic ci nie zrobię - zapewniła słysząc niewyraźne słowa wilczycy.

lola

-Dzięki-odparłam, siadając przy jaskini

Savar

Może jesteś głodna? - zapytała po chwili ciszy.

Gość

Weszła do jaskini
- witaj Savar, to ja Dorcas

lola

-Nie nie jestem-odpowiedziałam po czym zwróciłam się w kierunku nieznajomej wilczycy. -Witaj jestem Lola-rzekłam, podając łapę.

Gość

- Dorcas, - wyciągnęła łapę w jej strone
- miło mi. Ładnie się tu urządziląś Savar i te widoki... - rozmarzyłą się