Mroczne Wzgórze

Volire

Oczy mignęły w pojawiającym się słońcu. Uskoczyłam w górę, znajdując się zaraz za bratem.
- Czyżbyś mnie nie pamiętał, braciszku? - mój głos świstnął Donnowi po uszach.
Wciąż się uśmiechałam. Machnęłam ogonem, stojąc dumnie. Ostatni członek rodzeństwa, który tu pozostał. Co za historia...

Donn

Westchnął na jej słowa. Aaaach...rodzina. Ta zapomniana. - Witaj Vol. - urwał strzepując uchem i obejrzał się przez bark lustrując uważnym wzrokiem siostrę. Całkowicie się zmieniła. - przeleciało mu przez łeb. - Więc nasza...- tu się ugryzł w język lekko powarkując -...rodzina jeszcze zamieszkuje ten teren? - zamiótł ogonem zaczepiając się wokół jej przedniej łapy i po chwili wlepiania ślepi w niebo pociągnął wilczycę przed siebie. Nie będzie tak patrzył przez bark...jeszcze się zeza nabawi.^^

Sune

Wyszła zza wielkiego głazu. Rzuciła wilkowi ostatnie spojrzenie - Jestem w stanie ci uwierzyć - powiedziała przyciszonym, trochę ochrypniętym głosem - Również... przepraszam - dodała, po czym opuściła to miejsce.

Donn

W końcu po długiej drodze przez różnorakie bagna, puszcze i inne chaszcze dotarł z Miyo na grzbiecie nad to ciemne wzgórze porośnięte jedynymi takimi czarnymi różami. Otoczone jak zwykle mgłą. Dookoła skały, wysokie, stare pnie drzew i wielka pieczara wilka. Opuścił dość niedelikatnie zieloną samice na miękką ściółkę i skóry w głębszej części swojej jaskini po czym bez słowa zaczął czegoś szukać w wiklinowych koszach. Było tutaj naturalnie chłodno a gromadka nietoperzy wyleciała z groty na zewnątrz ze skrzekiem.

Miyo

Rozejrzała się dookoła i przymrużyła jedno oko -Erm, Erm. To było dość brutalne nie sądzisz?- zaśmiała się i usiadła zakrywając swoje łapy ogonem. Westchnęła. Nie dość że słabo widzi to tutaj już całkiem musiała zdać się na inne zmysły -To sie tu urządziłeś... jak zwykle mroczno.- skomentowała i uśmiechnęła się delikatnie.

Donn

Teraz kiedy słońce było całkowicie nie zasłonięte okrywą chmur na niebie zrobiło się tu nawet jaśniej, ale tylko w nieznacznej części. Pochwycił w pysk podłużną gałąź aloesu i ziół obracając się w jej stronę zastrzygł uszyma i położył zielsko na skale rozcierając łapami, rozdzierając pazurami korzenie imbiru i zioła na maź. - Wybacz...przestałem się kontrolować. - mruknął ponuro a zarazem tajemniczo. Od dawna nie panował nad swoją siła i naturą. Zmienił się w bestię. Oczyma błądził po ziemi. - Jak to się stało, że straciłaś wzrok? - spytał przełykając ślinę.

Miyo

Zaczęła węszyć czując jakieś dziwne zapachy. Przez chwile siedziała jak nieprzytomna i rozmyślała -No bo mam słabe nerwy.- streściła krótko. To prawda, że nie potrafiła panować nad emocjami a wtedy działo się to na oczy. Zmarszczyła lekko nos wciągając większe pokłady zapachu -Eee, moge zapytać co to jest?- spytała i wskazała łapą na źródło zapachu.

Donn

...słabe nerwy, słabe...nerwy... - zamyślił się nad jej słowami starając się postawić diagnozę. Cóż będąc tak samotnym...na własne życzenie zresztą nauczył się sporo. Wstał i strzepując maź na dwa podłużne liście palmowe z plaży podszedł do niej.
- Więc uciskający nerw podczas stresu powoduje, że tracisz wzrok a później słabo widzisz, tak? - upewniał się jeszcze jednak gdy przyłożył zimne liście jeden na prawe oko, drugi na lewe był pewien, że to może tylko pomóc niżeli zaszkodzić. Następnie stanął z boku i ułożył jedną z łap na jej głowie między uszami a drugą przytrzymał jej pysk od dołu wyszukując opuszkami prawej łapy punktów przy jej czole i oczach, chciał zlokalizować ten konkretny nerw. - Mów kiedy będzie boleć, piec no cokolowiek. - dodał.

Miyo

Jej pysk miarowo otworzył się sam gdy ten przyłożył jakieś coś do jej oczu. Pozostałość po jej irokezie od razu zjeżył sie -Eee, co to ma być? To, to, to.. śmierdzi- stwierdziła wymachując łapami, lecz po chwili uspokoiła się -To nie jest tak, że boli. Sama tego nie rozumiem do końca. To jest tak, że emocje mój organizm wyładowuje na oczach powodując krwawienie. Potem tylko słabo widze..- wydusiła z siebie.

Donn

Odsunął się z grymasem na pysku. Teraz dopiero zrozumiał o co jej dokładnie chodziło.
- Więc odziedziczyłaś to po ojcu. - mruknął i po chwili z ciągnął płaty liści. - Teraz powinno być lepiej a ty jeżeli nie będziesz strzępić sobie nerwów powinnaś mieć nadzwyczaj rozwinięty wzrok...jak twój tata. Kosztem tego jednak przy natłoku emocji gorzej widzisz i krwawisz tak jak mówiłaś. - spuścił pusty wzrok i zamilkł pogrążony w rozmyślaniach. Taki pusty. Bez życia.

Miyo

Zaczesała pazurami swojego irokeza. Zamknęła oczy i wciągnęła głęboko powietrze następnie powoli je wypuszczając -Znasz mojego ojca?- spytała. Ślina jakoś dziwnie nie mogła przejść przez gardło. W głębi serca nie chciała znać odpowiedzi. Jej ojciec zniknął gdzieś bez śladu i nadal go pewnie nie ma, wiec po co w ogóle zapytała... -Ciesze sie że cie spotkałam- dodała po chwili a jej łapa powędrowała na jego łeb. Może trzeba było jej spotkać kogoś znajomego.

Donn

Wilk charknął głośno wypluwając gdzieś daleko krew ze swoich płuc. Był potępiony. Oblizał długie kły po czym skierował dwukolorowe ślepia na wilczyce. - Znam...walczył ze mną a z tego co wiem to włóczy się po krainie jako potępiona dusza. - skąd On to znał? Warknął lekko opuszczając wzrok gdy jej łap wylądowała na jego łbie przeszły go ciarki a On momentalnie wbił migoczące ślepia w jej oczy. - Ja również. - odrzekł z tęsknotą w głosie.

Miyo

Uśmiechnęła sie dość błogo jak na chwilę. Ale nie lubiła zbyt sługo przebywać w takich dłuuugich chwilach. Po chwili na jej kufie zaczaił się tajemniczy uśmieszek a jej łapa zsunęła się na jego nos -Więc co teraz porabiasz, ponuraku?- zaśmiała się i przycisnęła w dół jego pysk.

Donn

Z początku był poddenerwowany tą "zabawą" a mianowicie łapą wilczycy na swoim nosie jednak zaraz po fuknięciu na jego pysk wpełzł chytry uśmiech. Oblizał kły po czym naprężył mięśnie i wbił wilczycę grzbietem w miękką ściółkę układając przednie łapy po obu stronach jej pyska. - Niech pomyślę...błąkam się po tym ziemskim padole, zabijam, ranie i krzywdzę w sumie szara codzienność. A ty? - patrzył na nią tajemniczym dość zaczepnym wzrokiem.

Miyo

Roześmiała się i wywaliła język z pyska -Mniej więcej to samo, tyle że nie zabijam każdego- powiedziała nadal rozbawiona nie wiadomo z czego -A tak na marginesie to może ja też powinnam się bać?- spytała symulując wystraszony głosik.

Donn

Zmrużył ślepia w kpiącej minie i wbił pazury przednich łap z trzaskiem w twarde skały podłoża. - Możeee...- syknął do jej ucha po czym kłapnął długimi kłami złowieszczo. Niewykluczone. Był niebezpieczny nawet dla siebie.

Miyo

Momentalnie zerwała się stając jakby na tylnych łapach -Znam karate i judo!- prychnęła robiąc poważną minę -Więc uważaj- roześmiała się i znów stanęła na czterech łapach nie mogąc powstrzymać napływającej fali euforii.

Donn

Roześmiał się co było do niego niepodobne. Zmierzył ją cwanym wzrokiem po czym zamachnął się długim, masywnym ogonem i podciął jej łapy przy tych jej wygibasach.
- Obawiam się, że Ci niewiele pomoże kotku. - prychnął siadając i obserwując dalej jej poczynania.

Miyo

Zebrała się i znowu wstała -Śmiesz porównywać mnie do kota? Humpf- wyburczała zuchwale i napięcie odwróciła się do niego tyłem. Usiadła z hukiem by podkreślić jej niezadowolenie. Jej tak zwany irokez zjeżył sie. Humorki..

Donn

Wilczyca w tej chwili go niezwykle bawiła. Uniósł jedną brew obserwując ją po czym obrzucił badawczym wzrokiem całą jaskinie jakby szukając jakiegoś punktu zaczepienia aż znalazł. Garstka pokruszonych przez niego kamyczków. Swobodnie podbierał je końcówką ogona po czym zamaszyście celował w jej grzbiet jednak nie mogło być to bolesne jedynie denerwujące. - Co to foch? Może ty jesteś w ciąży? Takie huśtawki nastrojów. - zakpił mlaskając jęzorem.