Bliźniacza Przełęcz

Sheala

- O nas. - ujęła znów nadzwyczaj krótko dmuchając mu w jego gwiazdkę na czole. Wysiliła się na przeuroczy uśmiech, by tylko wydawać się przekonywującą. Pędzelkiem ogona jeździła zachęcająco po jego sierści na karku.
Zawsze wiedziała, że nie powinna być nachalna. Tym samym wszystko zawsze psuła. Nie zależało jej na tym. Czas żyć tak, jakby wydarzenia z przeszłości nigdy nie miały miejsca.

Sasori

-Co znaczy my? - nadal dociekał co wilczyca chciała powiedzieć. Chciał zmusić ją by wprost powiedziała co leży jej na sercu. Patrzył jej w oczy. Skupił się na jej delikatnym wyrazie i smukłych gestach. Hipnotyzowała go.

Sheala

- Wiem, że to głupio zabrzmi ale chciałabym być tą, która byłaby przy twoim boku. Tą, którą byś kochał, chociaż nie wiem czy potrafiłbyś. - odparła jak najlepiej potrafiła. To powinno naprowadzić go na właściwy trop. Nie przerywała 'łaskotania' pędzelkiem ogona o jego sierść na karku. Przymrużyła swoje miedziane ślepia.

Sasori

W momencie kiedy w słowach wilczycy pojawiło się "kochał" wilk zerwał się i zniżając do ziemi niespokojnie patrzył na wilczycę, jego mina zpoważniała, a w oczach działo się coś dziwnego.
-Ja?.. Ja.. - mruknął przez zęby.Nie wiedział co ma odpowiedzieć, a do tego wyglądał jakby zaraz miał uciec.

Sheala

- Wiedziałam że tak zareagujesz. To słowo zakazane. - powiedziała przyglądając się jego gwałtownej reakcji. Wiatr przerzucił jej grzywkę na oczy, a ta znów zabrała głos - Możesz mnie zabić, Sasori. Mnie nie zależy. Rób co chcesz. - odsłoniła swój kark. Po raz wtóry czekała na jego reakcję.

Sasori

Otworzył szeroko oczy, przez nie przeleciały mu jakieś dziwne obrazki, znaki.. Nie wiedział co się dzieje. Wydawał się totalnie przerażony gdy obdarowywał speszonym wzrokiem wilczycę. "Zabić" - pomyślał.

Sheala

- Więc? Co wybierasz, Sas? - zmierzyła go swoim przenikliwym spojrzeniem od łap po sam nos. Wstała, obeszła go go dookoła śmiejąc się szyderczo pod nosem. Ugh.

Sasori

Była jakaś dziwna.. A on? A on nadal był przerażony. Minę miał jak młodzik w walce, co nie pasowało ani trochę do jego potężnej budowy i wyglądu czy siły. Teraz skulił się nieco, łapy miał rozstawione i trwał zniżony do ziei przekręcając tylko głowę za waderą. Nagle dał się słyszeć trzask twardej ziemi. Znów jego pazury wbiły się w glebę jakby była tylko ciałem jakiejś kruchej ofiary. Wilk nie zwrócił na to uwagi. Czekał bez słowa.

Sheala

Otarła się o jego bok. - Czyż to nie jest.. przyjemne? - zapytała półszeptem, widząc jego niezdecydowanie. - Rozumiem Cię. - dodała patrząc na jego łapy wgniatające się w podłoże.

Sasori

Niestety.. nie rozumiała go. Słowo "kocha Cię" zapadło w jego głowie jako słowo kluczowe do nienawiści dawnych czasów. Okoliczności były bolesne. Wilk stał jak wcześniej obserwując wilczycę, pazury coraz mocniej rozgniatały z łatwością glebe, a on stał jak wryty. Wyglądał teraz zupełnie jak.. jak nie Sasori. Nie wiedział jak ma wyjść z transu. Każdy dotyk Sheal przyprawiał go teraz o dreszcze.

Aderwana

Aderwana przybiegła i na wszystkich szczerzyła kły. Myślała że w tym miejscu będzie sama. Idąc do tyłu potknęła się o kamień i upadła. Zaczęła wyć z bólu łapki. Jednak nie płakała ponieważ, łzy umie powstrzymać, ale wycia nie.

Omega

Omega usłyszała czyjeś wycie, kiedy przyszła zobaczył, że to Aderwana. Podeszła bliżej, ale nie zbyt blisko, żeby znowu wilczyca jej coś nie zrobiła.
- Co się stało? Czemu tak wyjesz? - zapytała.

Aderwana

Aderwana trochę warczała, ale chwilkę później zobaczyła w oczach Omegi dobroć. Powiedziała, że się potknęła i że to nic poważnego. Wstała i przeprosiła za to ugryzienie. Powiedziała też, że dla tego ją ugryzła, ponieważ przez, że jej rodzice zaufali jednemu wilkowi, a on ich zabił i właśnie dla tego ona teraz gryzie i warczy. - Będziemy koleżankami - spytała, po czym jeszcze dodała; - Będę cię chronić własnym ciałem i krwią. - Aderwana nie mogła pozwolić, żeby ktoś zrobił coś złego Omedze.

Omega

Omega przyjęła przeprosiny. Podeszła do Aderwany.
- Tak możemy być koleżankami. Ja także będę cie chroniła. Przykro mi z powodu twoich rodziców, ale ja nigdy tak nie zrobię.- powiedziała wilczyca z współczuciem.
Wyjęła buteleczkę z wodą.
- Chcesz się napić? - zapytała.

Aderwana

- Nie - odmówiła. Aderwana zaczęła iść w stronę Polanki i myślała, czy rodzice ufali by jej. Po chwili uśmiechnęła się i biegła, nagle zauważyła jelenia, więc skoczyła na niego i wbiła mu pazury w kark w ten sposób zdobyła 50 kości. Wilczyca bez chwili namysłu pobiegła na plac handlowy.

Omega

Omega pobiegła za Aderwaną. Już ją tak nie bolała noga. Usłyszała jakiś głos. Odwróciła się do tyły, ale nie widziała nikogo, więc pobiegła dalej.

Sheala

Sasori

-Jesteś drobniutką waderą.. śmieciem.. ha? - mruknał patrząc jej w oczy. Wstał, a jego oczy zabłysnęły. I znów jego charakter i stan znacznie się zmienił. W mgnieniu oka stał się pewnym siebie, wielkim dominującym basiorem. Powolnymi krokami podchodził do niej z szyderczym usiechem na pysku. Jego oczy zaczynały wręcz płonąć. A przy łapach pojawiła się czarna mgła.. Zniżył pysk i jak szaleniec gapił się na bezbronną.

Sheala

Zamknęła ślepia, wzięła głęboki oddech. Uspokoiła się wewnętrze, by w razie czego być gotową na przyjęcie jakiegokolwiek ataku. Ogon położony nisko, uszy nastawione na sztorc. Czekała czując jak wiatr przyjemnie 'dyryguje' jej sierścią.

Sasori

Mruknął coś do siebie po czym zaczął dziwnie się śmiać.. jakby sam do siebie. Wysuwał wielkie pazury jeszcze bardziej z każdym krokiem. W szyderczym usmiechu obnażył mocne, nienaturalne kły. Jego sierść jeszcze bardziej zaczęła przebarwiać się na kolor ciemno-czerwony z czarnego. Ogon wachał się swobodnie na boki. ślepia zmieniły barwę na ciemniejszą, a krztałt na bardziej dziki. Był już prawie przy niej, pysk w pysk.