Góra przeznaczenia

Chris

Weszła na teren wolnym krokiem i o dziwo z dobrym humorem. Na jej pysku widniał wielki uśmiech i szczęście. Dlaczego ? Sama tego nie wiedziała po prostu była szczęśliwa.
- Mhm ... pusto tu -. mruknęła pod nosem i wskoczyła na płaski, duży kamień. Musiała mieć jeszcze opatrunek na grzbiecie. Strasznie wielka jest ta rana od karku aż po ogon. Ale na szczęście zaszyli jej to i wszystko jest w porządku. Rana goi się w spokoju. Diana uśmiechnęła się pod nosem ukazując kły. Spod jej czarnej i długiej grzywki można było dostrzec dwa czerwone ślepia.

Wasp

Kroczył powoli na szczyt góry. Doskonale pamiętał, jak niegdyś Renna zaprowadziła go w to magiczne miejsce. A potem spotkał się tu z Shade... wtedy nie widział w chmurach swej przyszłości. Jednak teraz bardzo pragnął zobaczenia jej, być może mu się uda? Musiał się dowiedzieć, czy zobaczy siebie i Carly. I szczenięta.

Chris

Diana powoli wstała, aby się rozejrzeć. Gdy nagle potknęła się o własną łapę, spadła z kamienia i wryła pyskiem w ziemię. Zmarszczyła brwi.
- Kur** ! -. warknęła pod nosem. Dla innych mogło się to wydawać śmieszne jak w komedii, ale jej do śmiechu raczej nie było po tym zdarzeniu, chyba, że znów zacznie się śmiać jak głupia do sera. Podniosła się powoli z ziemi i otrzepała. Dmuchnęła w grzywkę i weszła na kamień. Teraz nie miała zamiaru się podnosić. Usiadła i zamknęła oczy by pomyśleć.

Wasp

Gdy usłyszał znajomy głos głośno używający wulgaryzmów, spojrzał gwałtownie w miejsce, z którego ten dobiegał. Niedaleko niego znajdowała się... Diana?!?

Chris

Otworzyła oczy i rozejrzała się. Dostrzegła w oddali jakiegoś wilka o czerwonych ślepiach.
- Wasp ... -. powiedziała cicho. Nie to nie mógł być on, przecież Wasp ma czarną sierść tak jak ona, a może zmienił się ? Przecież znów się tak długo nie widzieli. Podniosła się i powoli zeskoczyła z kamienia. Czemu powoli ? Bo bała się że znów wryje pyskiem w ziemię. Patrzyła na wilka i przyglądała mu się.
" Czy to Wasp ? ... " Zadaje sobie to pytanie w myślach.

Wasp

Uśmiechnął się delikatnie kątem pyska. - We własnej osobie - odrzekł, przyglądając się Dianie. Z wyglądu nic się nie zmieniła.

Chris

Gdy tylko usłyszała, że to on od razu ruszyła się z miejsca i pobiegła do niego. Gdy już była dość blisko zatrzymała się i skoczyła na niego.
- Wasp ! -. powiedziała głośno z uśmiechem. Uśmiechnęła się kątem pyska i leżąc na nim przytuliła go.
- Zmieniłeś się ... ale tylko wyglądem -. stwierdziła i pomachała ogonem ze szczęścia.

Wasp

- Ijaaaaa!!! - wykrzyknął zaskoczony, gdy jego rodzona siostra postanowiła rzucić się na niego i go zagnieść. Roześmiał się. Tak długo nie widział Diany, bał się, że coś się z nią stało...

Chris

Zaśmiała się gdy tylko krzyknął z zaskoczenia.
- I jak tam z życiem u mojego braciszka ? -. spytała. Po chwili postanowiła zejść z Wasp'a by mógł odetchnąć. Diana była dość ciężka i mogłaby go przygnieść. Usiadła na przeciw brata i uśmiechnęła się ukazując kiełki zarazem oczekując odpowiedzi.

Wasp

- Wspaniaaale... - odpowiedział, ociężale podnosząc się do pozycji siedzącej. Popatrzył na siostrę. Wyglądała na zadowoloną po raz pierwszy od dawna, więc zapytał. - A co u Ciebie?

Chris

Słysząc odpowiedź zamachała wesoło ogonem.
- U mnie ? Fantastycznie ! -. odparła pełna szczęścia. Może Wasp się domyśli, że Diana jest trochę ten teges ... Uśmiechnęła się znów ukazując kiełki. Już dawno tak się nie cieszyła. Ale dlaczego była aż tak szczęśliwa ? Nie wiedziała ... A może dlatego że uda jej się poznać kogoś nowego ? Mhm ... może.

Wasp

Przyglądał się Dianie z niedowierzaniem wymalowanym na chudym pysku. Co jej się stało? Zawsze była niezadowolona z życia, przygnębiona... a tu nagle taka odmiana. Wasp postanowił spytać. - A co takiego się stało?

Chris

I tu chwilę się zastanowiła.
- Co się takiego stało ? Sama nie wiem, wewnątrz mnie doszło do wielkiej zmiany. Jestem szczęśliwa od niedawna -. odparła. No i chyba się nie kapnie że ona jest ten teges. No cóż może później ... choć mógł się domyślić słysząc te głośne wulgaryzmy, Diana nigdy się tak nie zachowywała i tak nie reagowała. Przesunęła powoli łapą po ziemi robiąc kurz, który wzniósł się w powietrze. Zaśmiała się cicho. Mogłaby mu to sama powiedzieć ale to było takie krępujące, więc wolała zatrzymać to tylko dla siebie. Spojrzała na niego z tym uśmiechem co wcześniej.
- Wiesz, że ostatnio widziałam się z twoją partnerką ? Carly, jest bardzo miła ... -. powiedziała do niego zmieniając temat.

Wasp

Zmarszczył lekko brwi, lustrując Dianę swym przenikliwym wzrokiem. Zachowywała się bynajmniej dziwnie, lecz mówiła z sensem... Co jej się stało? Uśmiechnął się i odrzekł. - Miło mi, że ją polubiłaś.

Chris

- Tak ... -. odparła i zaśmiała się pod nosem.
- Bardzo dobrze się z nią rozumie ... Przy naszym pierwszym spotkaniu poszłyśmy polować i fajnie było ... -. powiedziała do niego z uśmiechem. Wstała.
- No cóż czas goni ... Muszę się zbierać. -. powiedziała do niego.
- No to do zobaczyska ! Na pewno się jeszcze spotkamy -. powiedziała do niego i uśmiechnęła się znów ukazując kły. Zaczęła biec w stronę wyjścia, po chwili znikła gdzieś za mgłą.

Wasp

Patrzył na odbiegającą Dianę z lekkim zdziwienie. Coś się z nią stało, to było pewne. Zupełnie zmieniła swoje usposobienie. Ale co takiego się wydarzyło? - "Pewnie udzieliło jej się od braciszka i trochę poprzestawiało w głowie" - pomyślał. Spojrzał w niebo. Znów pomiędzy chmurami nie było widać zupełnie nic. Wasp westchnął.

Karenaj

Wilczyca wleciała na górę, lekko się przy tym uśmiechając, jak zawsze. Wiatr rozwiewał jej sierść i huczał w uszach. Nie wiedziała, że można tu czytać przeznaczenie z chmur, ale gdy tylko wylądowała, jakoś tak spojrzała w niebo, lecz nie znalazła na nad sobą ani jednej chmurki.

Krik

Wilk wszedł na górę, nie szybko, ale ni ociągał się, ze względu na Hekate. Była noc i niebo, które zasnuwały gęste chmury. Ponoć w tym miejscu można z nich czytać, ale co te mogły oznaczać?

Idalia

Czarna wilczyca wkroczyła za Krikiem na szczyt góry. Zmarszczyła lekko nos, gdy przeszył ją mocny podmuch lodowatego wiatru. - Co to za miejsce? - spytała.

Krik

-O ile się orientuję, to Góra Przeznaczenia.-Stwierdził tylko, wzruszajac ramionami. Jeszcze raz spojrzał w chmury. Ujrzał samotnego wilka, za którym stoi rodzina.-Musimy porozmawiać.