Przezroczyste jezioro

Sasha

spojrzała na Macka, potem znowu powróciła do tematu - coś się stało?

Krik

Wilk przyszedł na jezioro razem ze ślepą wilczycą, Hekate. Wolnym krokiem skierował się ku brzegowi i postawił łapy na krawędzi.-Nie dziwie się, że lubisz to miejsce-szepnął do wilczycy, tak, aby tylko one go usłyszała.

Idalia

Zatrzymała się obok Krika i usiadła.
- Wspaniałe miejsce, prawda? - odpowiedziała. - Uwielbiam panujący tu spokój.

Krik

-Tak, masz rację.-Powiedział wilk siadając tuż obok wilczycy, tak, że ich boki lekko się stykały.-A zapach który się tu unosi jest kojący.

Idalia

- Mhm - mruknęła w odpowiedzi. - Idealne miejsce na spokojne spędzanie wolnego czasu.
Nie zauważając nawet kiedy, oparła łeb o bok basiora.

Krik

Wilk drgną niezauważalnie, gdy poczuł łeb wadery na własnym boku. Spojrzał w zachodzące słońce.

Idalia

Ziewnęła przeciągle i owinęła łapy ogonem. Spokój i monotonia panujące na terenach tego jeziora działały na nią usypiająco.

Krik

Wilk zamknął oczy, gdyby był tu sam na pewno czułby co innego, ale z tą wilczycą...
Wilk lekko przytulił swój pysk do jej, który opierała na jego boku. Lekki uśmieszek zagościł na jego twarzy... .

Idalia

Hekate mocniej oparła łebek o bok Krika.
- Zrobiło się trochę chłodniej... już zapadła noc? - spytała trochę sennym tonem.

Krik

-Tak.-Odpowiedział basior i westchnął.-Wiesz, przy tobie dziwnie się czuje, jak przy nikim inny. To niesamowite, ale i miłe... .

Idalia

Na dźwięk tych słów serce Hekate zabiło szybciej. Podniosła łeb i spytała:
- Inaczej... to znaczy jak?

Krik

-Dobrze, przyjemnie. Nie umiem tego nazwac... .-Wilk zamyślił sie nad swoimi uczuciami do wadry. Spojrzał w niebo prostując kark.

Idalia

- Mhm - mruknęła w odpowiedzi. Nagle ta rozmowa wydała jej się strasznie dziwna. Położyła się i oparła pysk na przednich łapach.

Krik

Wilk spojrzał na waderę. Po chwili jego spojrzenie znów powędrowało ku niebu. Ksieżyc o te poże był piękny. Taaaaak.

Idalia

Jeszcze raz ziewnęła przeciągle. Była trochę zmęczona dzisiejszym dniem, Po kilku chwilach milczenia, spytała:
- Jak wyglądasz?

Krik

Hymm?-Basior drgną zaskoczony tak naglym pytaniem.-Dośc szczupły, czarno-brązowy basior. Na prawej, przedniej łapie mam czerwone znamię. W kształcie x<czyt. iksa>, dośc rzadka, niezbyt gęst sierśc. Dużo brzydszy od Ciebie.-Powiedział wilk i uśmiechnął się lekko.

Idalia

- Mhm... - przez chwilę Hekate próbowała go sobie wyobrazić, po czym zaśmiała się i odparła. - Nie sądzę. Z tymi wszystkimi bliznami na pewno nie należę do piękności.

Chris

Przyszłam,rozejrzałam się i zobaczyłam dwoje wilków jednego znałam to była Hekate poznałam ją wczoraj drugiego nie znałam,usiadłam w cieniu drzewa i przyglądałam się im,w cieniu było tylko widać czerwone oczy....

Idalia

Usłyszawszy kroki w oddali, odwróciła łeb o basiora i przez chwilę węszyła. Poczuła znajomy zapach, ale nie od razu skojarzyła jego właścicielkę.
- "Ach tak... Diana" - pomyślała po chwili zastanowienia.

Chris

Podeszłam do Hekate i powiedziałam.
-Cześć,znowu się widzimy....