Przezroczyste jezioro

Wredny

Szedłem powoli. Pomimo, że rany, które sobie zadałem, powstały dawno, miały swoje skutki do tej pory. Wciąż musiałem wspomagać swoje mięśnie psychokinetycznymi zdolnościami. Podszedłem do jeziora nie zwracając uwagi na resztę wilków. Tak czystej wody dawno nie widziałem...

Kira

Zmrużyła nieznacznie czerwone ślepia.
Na jej pysku zawitał obojętny bezwyraz, jednak w oczach błysnęła nuta dziwnego rozbawienia.
Łypnęła po wilkach. Przekrzywiła głowę na bok, zastanawiając się, w jaki sposób można by urozmaicić sobie pobyt nad jeziorem. ;3

Inna

Powstrzymała warknięcie... Wredny. To on...? Gdzieś przez jej myśli przebijało się, że to jej przyjaciel. Gdzieś... daleko.

Wredny

Spiłem łyk wody i zaraz zapragnąłem wejść do wody oraz zanurzyć się w niej całkowicie. Tak też uczyniłem. Woda była lodowata. Jednakże będąc zanurzonym, poczułem się spokojnie. Wszystkie troski jakby gdzieś odpłynęły. Gdy zaczęło kończyć mi się powietrze, użyłem telekinezy, by wynurzyć się z wody i zawisnąć tuż nad taflą.

Inna

Inna ruszyła w prawo, nie spuszczając oczu z gromadki. Nie... to nie on. Ale ofiara wciąż tu jest... Inna na polowaniu.

Wredny

Telekinezą zmusiłem, by część wody nabrała jakiegoś kształtu. Następnie dzięki kriokinezie zmniejszyłem temperaturę obiektu, aż stał się lodową figurką. Figurka przedstawiała łódkę, a w niej leżącego wilczka. Położyłem figurkę na wodzie i popchnąłem, by odpłynęła.

Monalisa

Otworzyła oczy, spojrzała na inne wilki i na Inną, rozejrzała się jeszcze i leżała dalej, była zbyt zmęczona by gdzieś iść. Leżała, pod drzewem, sama, zamknęła oczy i myślała.

Idalia

Słysząc różne dźwięki nastawiła uszy i pokręciła głową, by wyłapać ich jak najwięcej. Odgłosy kroków, woda, obce zapachy... Tak, teraz było tu więcej wilków, jednak Hekate nie była w stanie doliczyć się ile, obcych zapachów było zbyt wiele. Nie znosiła tłumów. Westchnęła i pomyślała, że teraz najchętniej opuściłaby to miejsce, jednak siedziała dalej czekając na jakiś ruch Sky lub Sziny.

Monalisa

Po jakimś czasie otworzyła oczy, ujrzała innego wilka, nieznanego, widać było że dorosłego, podeszła do jeziorka i jeszcze raz się napiła, po czym wróciła na miejsce i się położyła.

Blood Ties

Przyszedł ciężko stawiając łapy. Zlustrował każdego wilka z osobna i podszedł do jeziora. Woda ... Krysztalicznie czysta, aż za czysta jak na jego gust. Odszedł od niej usiadł pod drzewem jak miał w zwyczaju. Mruknał coś sam do siebie i zastrzygł długimi uszami.

Idalia

Do jej uszu znów dobiegły kroki, tym razem inne niż poprzednich wilków. Czyżby znów ktoś tu przyszedł? Cichy pomruk potwierdził jej przypuszczenia. Uniosła łeb oczekując nowych dźwięków i machnęła nerwowo ogonem.
- "Czy tu naprawdę musi kręcić się aż tyle wilków?" - pomyślała.
Nie chciała opuszczać tego miejsca, tu była w miarę spokojna.

Monalisa

Leżała spokojnie pod drzewem, a tutaj jeszcze inne wilki przychodzą, spojrzała na wilki i pomyślała - ile tu wilków, nie ma spokojnego miejsca - pomyślała, wstała otrzepała się i podeszła do jeziorka, spojrzała na własne odbicie, pomyślała o czymś. Siedziała przy jeziorze i patrzyła.

Inna

Starała się nad sobą zapanować. Kiedy w końcu się uspokoiła, wyszła. Kroczyła dumnie w stronę lasów. Pragnienie było nie do powstrzymania.

Blood Ties

`Czy oni naprawdę wszyscy myśla, że zawsze wszędzie będą sami? Co za samoluby. - pomyślał z lekkim ironicznym uśmeichem na pysku. Machnął kilka razy ogonem i położył się na boku.

Idalia

Siedziała kilka minut bez ruchu węsząc dookoła. minął nagle jakiś dziwny niepokój, który czuła wcześniej. Czyżby oddalił się ktoś o nieprzyjaznych zamiarach? Nie słyszała kroków...
- "To wcale nie musiał być ktoś" - pomyślała i wzdrygnęła się. Wstała i ruszyła ostrożnie do wody, znów zapomniała policzyć wcześniej kroki. Zaczerpnęła trochę i usiadła nad brzegiem.

Szina

Przepraszam Sky, jeśli Cię uraziłam, nie miałam zamiaru sie wywyższac, jeśli tak to odebrałaś-powiedziałam i uśmiechnęłam się lekko.-A przed chwila było tu jeszcze tak spokojnie-powiedziałam-ta szara wilczyca kogoś mi przypomina-powiedziałam cicho i zamyśliłam sie przez momęt-a tak, Inna, matka tego maluszka, myślałam, że nie żyje. Jeszcze ten czarny duch, to musi byc Kira, pisało o Niej w gazecie, kto tu jeszcze jest-mruczłam pod nosem-a tak, ten poplecznik wilka nocy i ten z dziwnymi mocami. Jescze ta mała, hmm jej nie znam- dopiero teraz uświadomiłam sobie, że mówie na głos-Idziemy na to polowanie?-pytanie skierowałam do wilczyc

Wredny

Tym razem zrobiłem z lodu coś jak pływająca wyspa, na której widniały miniaturowe sosny. Przez chwilę się utrzymywała na ziemi, lecz zaraz zaczęła powoli tonąć.

Idalia

Zastanawiała się przez chwilę nad odpowiedzią. doszła do wniosku, że tak zmęczona nie będzie w stanie dogonić żadnej zwierzyny. Odwróciła łeb w stronę miejsca, w którym wcześniej siedziała, Szina poprzednio była niedaleko niej.
- Ja odmówię, idźcie same... - powiedziała z przepraszającym uśmiechem. - Chyba powinnam trochę odpocząć.
Położyła się nad brzegiem.

Szina

Postanowiłam zaczekac na reakcje małej, spojrzałam na wilczycę wyczekująco, czekajac na jej propozycje. Fakt, to nie ja byłam zaproszona...

Blood Ties

Znudzony nie widząc nic interesującego a tym bardziej ciekawego podniósł się, otrzepał i odszedł.