Zamarznięte Jezioro

Kihe

-Erhre....
Wydusił tylko to.Przestał się wyrywać, gdyż oddech brał dopiero po 5 sekundach. Nie ruszał się. Zamknął oczy i położył uszy po sobie. Był smutny.

Krystabell

Wadera przyciągneła łapą mysz do siebie.Uśmiechała się złośliwie.Podniosła łape i przygniotła ją delikatnie mysz.Jedna brew powędrowała do góry.Machneła ogonem energicznie jej eksytacja do małego zwierzątka rosła z sekundy na sekunde.Postawiła uszy i nachyliła się nad gryzoniem.Spostrzegawszy iż zwierzątko jest przestraszone puściła go.Robiąc koło z łap złapała mysz w pułapke.Przyglądała się jak gryzoń prubuje wydostać się z klatki.Zaczeła przyglądać się małej ofiarce i jej niezręczności.

Visse

Krystabell

Wstała i wbiła pazury w grzbiet myszy.Z pod pazurów wilczycy spływała wolno krew gryzonia.Obróciła łeb w strone zebranych spoglądając na nich pustymi czerwonymi ślepiami.Mlasła z niesmakiem i ziewneła.

Sasori

Demonowi znudziło się już to 'rumakowanie'. Podniusł swe wielkie ciało i efektownie przeciągnął się, ziewając przy tym dość doniośle. Machnął ogonem i ze znudzeniem w pustych oczach spojrzał na młodą ofiarę. Klapnął pyskiem zawiedziony i przewrócił oczami. Mgła przyciągła ofiarę tuż przed pysk wielkiego demona.
-Jak kiedyś będziesz chciał stać się niej żałosny.. zgłoś się do nie.. - syknął tajemniczo, z szatańskim uśmieszkiem i arogancją w głosie. Mgła zerwała się i rzuciła małym wielkiem o glebe dość mocno i gwałtownie, nie wątpliwie mogło mu się coś 'poprzestawiać'.. czy połamać. Mgła puściła wilka, zostawiając go na ziemi, po czym wróciła do właściciela. Demon rozejrzał się leniwie po terenie aż wkońcu całkiem się rozpłynął.

Kihe

Wilk leżał jeszcze przez chwilę na tafli. Ocknął się po 30 minutach. Spostrzegł, że w okolicy nie ma demona, a on leży na tafli. Wstał, zaczął iść lecz zaczęła go boleć przednia łapa. Myślał co mogło się stać.
-Hm... Pewnie mam skręconą łapę.
Pomyślał. Zaczął iść. Szedł i myślał. Gdy już prawie, prawie wyszedł, powiedział sam do siebie.
- To przez tego Sasori'ego mam skręcona łapę.
Powiedział i warknął. Zaczął iść dalej.
- Pamiętaj Sasori, jeszcze wyrównamy szansę.
Krzyknął, gdyż myślał, że demon go śledzi. Odpowiadał mu tylko wiatr.
-Eh....
Powiedział zrezygnowany i poszedł dalej.

Krystabell

Wilczyca leniwie się przeciągła.Kątem oka spojżała na gryzonia.Lewą łape ostrożne położyła na lodzie.Ruszyła leniwie przed siebie.Po drode lustrowała wilki wzrokiem.Przeszła obok czarnego basiora ignorując go skierowała się do niewielkiej góry lodu.Kruk przewrócił ślepiami i jego wzrok trafił na czarnego wilka.Wzbił się w góre i przeleciał nad jego uchem, kracząc złowrogo.

Kihe

Wilk ignorował kruka, lecz gdy kruk zrobił to jeszcze raz wilk zawarczał na niego ostrzegawczo i pobiegł dalej, by kruk znów go nie zdenerwował.
- NO co zaa Kruk!
Powiedział i szedł przed siebie.

Krystabell

Wilczyca obróciła się do wilka.W głębi duszy chciało się jej śmiać z zachowania Morgana.
-Zostaw go...
Powedziała śmiejąc się przez ostre białe kły.Zmróżyła ślepia i zerkneła na czarnego wilka.
-Nie martw się on..się bawi.Tylko!
Gdy to powiedziała wybuchła cichym śmiechem,następnie ten śmiech zaczoł przemieniać się w arogancki uśmieczek.Uśmiechneła się pod nosem złośliwie.Wbiła pazury w ziemie.Jej oczy przybrały barwe czerwonej krwi.Źrenice nieco się rozszeżyły i wilczyca pokazała swoje ostre kły w strone wilka.

Kihe

- Tak, wiem jak to jest ze zwierzętami.
Po tych słowach wilk spojrzał się na kruka i zmrużył oczy. Wilk patrzył się na kruka , lecz nie zauważył drzewa, które stało przed nim. Po chwili wilk stuknął się łbem o drzewo i spadł na ziemie. Nie dość , że bolała go łapa to jeszcze zaczęła go boleć głowa! Wstał bardzo energicznie , by wadera nie śmiała się z niego.

Umbrella

Zauważyła wilka i podeszła do niego:
-Jestem Umbrella,a ty?-spytała wilczyca
Usiadła spokojnie wpatrując się w taflę jeziora.Nagle zauważyła królika.Zaczęła się zakradać i zaatakowała królika i urządziłam sobie ucztę i obmyłam sobie pysk.Ponownie usiadłam.

Kihe

Usłyszał czyiś głos zobaczył wilczycę i podszedł do niej.
-Ja jestem Kihe. Miło mi Cię poznać.
Powiedział. Położył się na ziemi i rozluźnił mięśnie.

Umbrella

-I nawzajem-i usiadła spokojnie

Kihe

//Wiesz, że łamiesz 14 punkt regulaminu? I to któryś raz z kolei.//

Uśmiechnął się do wilczycy. Wstał. Podszedł do brzegu i skoczył na taflę lodu. Nawet się nie poślizgnął, iż szybko wbił w nią pazury. Stał przez chwilę, a następnie położył się na tafli. Później znów wstał i powiedział:
-Cześć muszę iść.
po czym wybiegł.

Sekai

Sasha zwiedzała.-Co to muzeum jakieś..-pomyślała a gdy nie zauważyła weszła na jezioro,poślizgnęła się na lodzie i gleba na lód.-Ohh..,moja fryzura..-powiedziała i poprawiła grzywkę.

Hakann

Hakann widząc SashaLaFleuru potknięcie zaczął leciuteńko i cichuteńko śmiać się z wypadku. Gdzieś po pięciu minutach przestał śmiać się z SashaLaFleuru. Hakann mocno odepchną się łapami i chcą w skoczyć na odłamek lodu poślizgnął się i wskoczył do bardzo zimnej wody. Po chwili wykrzyknął - Brrr... ale zimna woda! I chcąc nie chcąc po woli dopłynął jakoś do brzegu. Wszedł na ląd i mocno otrzepał się. Położył się i lekko zamknął powieki.

Sekai

Teraz Sasha się zaczęła śmiać.Najgorsze jest to ,że jej się fryzura popsuła.Straszne!Wstała i powoli poszła na ląd i ba!Udało jej się.Usiadła na śniegu.

Hakann

Hakan powoli udał się do Shasy. Siadł koło niej podniósł pysk i zaczął machać ogonem. Zapytał - Może pobawimy się?

Sekai

-No zgoda..a co proponujesz?-zapytała i uderzyła ogonem o biały puch.On tylko się podniósł.A Sashka przyglądała się wilkowi.Ciągle tylko spotykała wilki.I to samców.

VarriorReina

-Bu!-nastraszyła ją wilczyca!