Zamarznięte Jezioro

Ino

Ino rozejrzała się wokoło. Postawiła łapę na lodzie. Miała nadzieję że jest tu przerębel, nie chciała robić jej sama. - Lubisz łowić ryby? - zapytała. Stanęła na lodzie, ślizgając się.

Abbey

- Pewnie! - powiedziała i podeszła do Ino.
- A ty umiesz zrobić przerębel? - zapytała po chwili.
Cóż, ona sama była w tej sprawie zielona.

Ino

- W sumie tak, ale nie lubię tego robić - westchnęła. - No ale skoro trzeba.
Odbiegła kawałek od Abb i stanęła na lodzie. Wspięła się na tylnie łapy. Złączyła przednie i uderzyła nimi o lód. Usłyszała trzask więc póki czas odskoczył do tyłu. Wszystko poszło po jej myśli i powstała dziura. Odwróciła się w stronę wadery i kiwnęła do niej głową.

Abbey

- Łał - powiedziała krótko i podeszła do wadery.
Nagle pod taflą cieczy dało się dostrzec kontury sylwetki ryby. Abb szybko włożyła łapę do wody i złapała zwierzę.
- Zimna, ale warto. - uśmiechnęła się i ugryzła kawałek.

Ino

Ino pochyliła się nad wodą. Zobaczyła ciemny kształt. Pomachała łapą. Wzieła głęboki oddech. Zamoczyła łapę w wodzie, czekając na smakołyk. - Brrrrr - warknęła. Wzięła zamach i wybiła okonia wysoko w górę.
Z zachwytem patrzyła jak ryba leci w powietrzu a potem uderza o lód. Podbiegła do niej a potem trąciła łapy, sprawdzając czy żyję. Żyła. Wilczyca naskoczyłą na nią i przygniotła ciężarem ciała. Wzieła okonia do pyska.

Abbey

- Dobre, co nie? - spytała się odgryzając kolejny kawałek.
- Dobrze, że tu przyszłyśmy - uśmiechnęła się po chwili, kończąc jedzenie. Zostały tylko ości, więc Abb wrzuciła je do wody.

Ino

- Tak - odpowiedziała wilczyca przecinając rybę na pół ostrymi kłami. Useichnęła się szybko zjadając rybę. Ości schowała, miały wartość pięciu kości. Miała ochotę na wygłupy. Wbiła pazury w lód i zaczęła się ślizgać.
- Firurowa jazda na pazórach - zawołała. Roześmiała się. Potem przysiadła na lodzie.

Abbey

/Kości dostaje się na polowaniu pod okiem MG, a nie 'zwyczajnie'. c:/

Abb również się roześmiała. Naśladując ruchy towarzyszki, poczęła jeździć na łapach, śmiesznie się przy tym rozkraczając na wszystkie strony.
- I believe, I can fly! - wykrzyknęła i wybuchła śmiechem.

Ino

Pytałam się można samemu polować i mieć kości

Ino wybuchła śmiechem i padła na lód. Wytarzała się w śniegu przykrywającym go. Wstała i otrzepała się. Nie chciała być mokra. Usiadła na ziemi i odepchnęła się przednimi łapami. - Ach, kocham takie zabawy - westchnęła. Kichnęła i pojechała do tyłu wpadając w zaspę. Zaraz jednak się z niej wygramoliła.

Abbey

/Serio? o.O To złowię jeszcze jedną rybę. x)
A właśnie, nie zapomnij założyć sobie Banku Kości. Jest to obowiązkowe./

Ta... Dla Abb jedna ryba, to za mało. Musi przynajmniej zjeść jeszcze jedną.
Powoli nachyliła się nad przerębel i powtórnie wsadziła łapę w lodowatą wodę, aby złapać smaczne stworzenie z łuskami. Na szczęście znów jej się to udało i poczęła konsumować zwierzę.
Gdy zostały już tylko ości, tym razem zachowała je sobie, gdyż miała w planie kupić jakąś wartą uwagi rzecz.

Ino

Ino uśmiechnęła się nieznacznie.Zaczęła bić łapą o wodę, dla zabawy. - Mniam, pyszne - mruknęła. Zakręciła piruet na lodzie. Pomerdała kitą i usiadła na brzegu. Rozejrzała się wokoło szukając jakiejś ofiary. - Zjemy coś jeszcze? - zapytała.

Abbey

- Prawda. - odpowiedziała towarzyszce z uśmiechem.
Po chwili sama zaczęła ślizgać się po lodzie, raz po raz upadając i powtórnie wstając.
Wreszcie zatrzymała się i usiadła, patrząc w przerębel, bo i tak nie miała nic do roboty.

Ino

Ino ruszyła przed siebie, miała ochotę zjeść bażanta. - Lubisz drób? Może bażant? - zapytała. Kiwnęła łbem i ruszyła przed siebie. Po chwili znalazła na śniegu śłady małych ptasich stópek. - [i]Jak spotkamy królika to na niego pokrzyczę - zaśmiała się. Idziesz?- zapytała.

//Jeśli chcesz iść to spotkajmy się http://www.wilki94.fora.pl/font-color-8cd9b3-lasy,36/las-roslinazecow,2474-1140.html i może zacznij//

Abbey

- Pewnie - rzuciła krótko i poszła za wilczycą.
Bażanty? Ach, przecież Abb je uwielbia! Chociaż... Jadła je tylko kilka razy, ale mniejsza.

/Ok./ - zt.

Getsu

I przybył tutaj ten idiotyczny wilk. Ciągnął za sobą sztuczne futro, które kiedyś zrobiła je Kaji. Chyba musi ją odwiedzić. Dawno jej nie widział. Rozejrzał się dookoła, puszczając to coś na ziemię. Kątem oka zerknął na zamarznięte jezioro. Woli na nie nie wchodzić, z powodu swoich kości. Jeszcze się rozjedzie. Łyżw nie musi kupować. Ale niech najpierw nauczy się jeździć.

Rascal

Na zamarzniętym jeziorze znalazł się Rascal...ale dosłownie! Ślizgał się po lodzie jak pingwin lub coś w tym rodzaju.
- Juuhuu! - Krzyczał do pory, w której zobaczył kościotrupa. Wyskoczył z lodu i spojrzał na dziwadło.
- Witaj. - Powiedział wywieszając na wierzch swój kolorastyczny jęzor.

Getsu

Getsu zerknął na ślizgającego się samca.
- Cześć - oznajmił gdy ten się przywitał. Kultura musi być. Sam by wywiesił jęzor, gdyby go miał.
- Jestem Getsu - przedstawił się bez chwili zastanowienia. Powtarzał już długo te imię, więc nie zapomniał go. Zamachał swoim puszkowym ogonem. Powinien poszukać więcej tych śmieci, by mieć dłuższy ogon.

Rascal

- Ja jestem Rascal. - Oznajmił, gdy kościany przedstawił się. Rascal otworzył szeroko swoją paszczę i ziewnął. Jego jęzor wtedy znów wrócił do środka pyska, po chwili wilk znów go wywiesił.

Carlie Aithusa

Carlie powoli weszła na lód. Za nic w świecie nie chciała się przewrócić.
- Ale tu ślisko - powiedziała stąpając ostrożnie po tafli.

Getsu

Uśmiechnął się do kolorowego, następnie przeniósł wzrok na waderę. Uśmiechnął się w duszy. Zamachał puszkowym ogonem, leżąc na ziemi.
- Rascal. Ciekawe imię - oznajmił wesołym tonem. Jakoś nie był smutny, iż jest kościejem. Ważne, że nie duchem. Powiedział sobie "Już nigdy więcej!". Tak postanowił. Woli zostać w tej formie na całe życie.