Zamarznięte Jezioro

Gość

Prychnęła gardłowo, mrużąc powieki. Czy wyglądała jak przeklęty japończyk? A może miała w sobie coś z chińczyka? Oczy, skośne oczy. Jej przekleństwo, odwróciła pysk ignorując wilczycę.

Kyuubi · Gość

Szkoda, myślałam że jesteś z Japoni westchneła.

Gość

-Najwyraźniej myślenie źle ci wychodzi - sprostowała krótko,gorzko. Oblizała pysk z krwi, mrużąc ślepia, które przeniosła na niebo. Ogon bił delikatnie w ziemie.

Kyuubi · Gość

Oko po lewej zmieniło kolor na zielony Jesteś demonem? powiedziała gorzko.

Gość

Odwróciła wzrok w jej stronę, zmrużyła powieki. Jak śmiała tak o niej powiedzieć? Była żywą materią, pewnie stąpającą po ziemi. Nikt nie mógł jej bardziej obrazić. Wargi drgnęły ze zdenerwowana.
-Nie - odpowiedziała oschle, jakby zaschło jej w gardle. O mały włos, jeszcze chwila, a przyznałaby się, że jest jak opętany człowiek, bez własnej woli. Zastrzygła uszami, licząc w myślach. Musiała się uspokoić.

Kyuubi · Gość

Masz w sercu demona parskneła.

Gość

Zerwała się na równe łapy.
-Nie - powiedziała ostro. Wadera zaszła za daleko i sama prosiła się o nauczkę. Inoue jednak cofnęła się w tył. Jej serce nie biło, równie dobrze mogła powiedzieć,że nie żyje czy też, że go nie ma. Odkąd poznała czarnego niczym noc wilka, który wytłumaczył jej co dzieje się z nią tak na prawdę, po prostu przestała czuć, jej uczucia zniknęły, przyjaźń, miłość, a razem z nimi rodzina. Jak ta przeklęta wilczyca mogła powiedzieć, że miała w sercu demona? Jak mogła mówić to tak spokojnie. Prawe ślepie zaszło czarną mgłą. Liczyć, liczyć. Należało liczyć. Tak więc też robiła.
-Jeden, dwa, trzy- mówiła w myślach, opanowanie oddechu. W jej gardle powstała gula, jaką dostawało się przed atakiem histerii, płaczu.

Kyuubi · Gość

Ja jestem demonem, mam go w sercu i umyśle, a to zielone oko to jego oko sykneła do niej.

Gość

Z jej pyska wydał się stłumiony wrzask, łapy drżały, a mięśnie napięły się wręcz natychmiast,a więc na spokój było za późno. Teraz i drugie oko zaszło czarną mgłą. Wadera warknęła wyraźnie i z całą pewnością męskim głosem.
Po chwili cichy syk, plunęła krwią, piorunując wilczycę wzrokiem. Chciała zobaczyć opętane wcielenie? Proszę bardzo. Inoue nie myślała realnie, gdzie tam. Teraz nie ona myślała, nie ona mówiła. Kolejny wrzask i pogardliwe warknięcie.
Pazury ugrzęzły w ziemi, a perłowe kły wyłoniły się na tle posiniałych dziąseł.

Kyuubi · Gość

Witaj powiedziała. Zielone oko zrobiło się czerwone. Ja jestem demonem ty, z kąd jesteś? spytała jako demon.

Gość

Astos, bo tak przedstawił się niegdyś Inoue demon nie zamierzał rozmawiać z pierwszym lepszym napotkanym cherlakiem. Prychnął jedynie pogardliwie, a ślepia suki zmrużyły się do wąskich szparek. Jasna wadera ruszyła wolnym krokiem w stronę wilczycy i po prostu plunęła jej na pysk.
-Jam jest Astos, dusza wyzwolona - ostre, wręcz raniące uszy dźwięki wydobyły się jej z pyska.
-Demon- ironiczne, wręcz rozbawione prychnięcie.
-Wyznaj mi swoje imię w cholerę !- po chwili wrzask niczym rozwścieczonego niedźwiedzia, czarne ślepia wbiły wzrok w oczy wilczycy.

Kyuubi · Gość

I to ma być ta hmm...moc? zaśmiała się i wskoczyła na pierwszą lepszą skałę Jestem Fluois powiedziała.

Gość

-Mocy mojej ja ci nie pokarzę, nie proś o coś co dla ciebie nie jest osiągalne - rozbawione syknięcie.
Z nosa wadery poczęła ciec gęsta, ciemna krew. Pierwsze oznaki wycieńczenia. Jeżeli tak dalej pójdzie Astos wreszcie wykończy Inoue. Łapy drżały mimowolnie, a jedno ze ślepi poczęło wracać do swojego naturalnego koloru. Czy to koniec zabawy? Czy może nie chciał stracić interesującego obiektu, a zarazem tak silnego jakim była Orihime? Która od szczenięcych lat sprzeciwiała mu się i broniła dobra niczym swoich szczeniąt. To dopiero była zabawa, pastwić się nad tą czystą duszyczką.
Niech jeszcze pożyje, co mu szkodzi.I nagle drugie ślepie przybrało piwny kolor i normalny kształt. Wadera opadła natychmiastowo na ziemię, trzęsąc się niczym w transie z jej pyska wydobywały się ciche piski, po chwili zamknęły się powieki. A oddech zamarł momentalnie.

Athoria

Stanęła prosto, zdecydowanie. Jej czujny wzrok śledził młodą wilczycę. Chciała wiedzieć co utkwiło w tym młodym ciele. Oczy stały się złote, w ich wnętrzu można było dostrzec płynną substancję o kolorze północnej gwiazdy, tej co świeci najjaśniej ze wszystkich.

Kyuubi · Gość

Przeszła pod niej szturchając ją łapami. I znikła.

Gość

Oddech znów powrócił. Inoue nie podda się przecież tak łatwo. Uchyliła pierw jedną powiekę, później drugą. Z jej nosa i teraz nawet z pyska sączyła się gęsta krew. Oczy były przekrwione, a mięśnie niemożliwie napięte. Czuła się obrzydliwie, tak dawno Astos nie zapanował na nią do samego końca. Tak długo z nim walczyła, a teraz jakaś ciekawska wadera z taką łatwością go sprowokowała. Orihime miała ochotę ją przekląć, wrzasnąć za nią ale nie miała siły.

Athoria

Zamknęła oczy, po chwili je otworzyła. Inoue... Szepnęła. Słyszysz mnie jeszcze? Nie poddawaj się... Powiedziała swym głosem. Melodyjnym i dzwięcznym, pięknym.

Gość

Zacisnęła mocno kły, rozglądając się przemęczonym wzrokiem. Kto znał jej imię? Wadera dźwignęła się na łapach, jednak jej starania były na marne. Legła na ziemię niczym kamień, uderzając pyskiem w przednie łapy. Posapywała ze zmęczenia i bólu.
Przymknęła powieki.

Athoria

Uśmiechnęła się lekko. One znają każdego wilka. Powiedziały jej o tej wilczycy. Stała na śniegu, po czym podeszła do Inoue i pomogła jej wstać. Nie poddawaj się, szepnęła.

Gość

Inoue cofnęła się krok w tył, patrząc na wilczycę smętnymi ślepiami. Łapy znów zadrżały a ta upadła, teraz jednak na zad. Krwotok ustąpił, a Orihime oddychała głośno, wręcz sapiąc. Wbiła pazury w ziemię przyglądając się waderze.
-Kim jesteś?- zapytała cicho, prawie, że nie dosłyszalnie. Co jak co, ale swoją godnośc posiadała i nie chciała niczyjej pomocy.