Łąka Kumpli

Itami

/// Tak masz zjebaną pamięć i to bardzo.... //

Ała to zapewne musiało być bardzo bolesne. No tak ale czego można było się spodziewać po tym co Viy zrobił Jennie? No właśnie tego. Aż Itami zrobiło się trochę żal "naznaczonego" literom "M" wilka. Młoda samiczka usiadła koło Jenny i skakała wzrokiem po wszystkich. Miała nadzieje że to koniec. Że nie będą sobie więcej skakać do gardeł.

Naomi

- Reasumując sprawę dochodzę do konkluzji iż twoja aparycja jest wręcz efemeryczna, jesteś brodzikiem intelektualnym więc z tobą nie konwersuje... - rzekła Ada. Nie będzie jakiś jamochłon tak się do niej odzywał. Ada była dorosła dla jego wiadomości.
- Tak na marginesie.. Twoim mózgiem mrówka mogłaby grać w golfa... o ile by trafiła w tą piłeczkę - zaśmiała się Ada i rzuciła uroczy uśmiech w stronę pozostałych. Mogłaby w sumie już sobie iść, ale była ciekawa w jaki sposób tym razem ten obrzydliwy robak w skórze wilka zacznie pogrążać się w jej oczach.

Michael

Basior tylko podszedł do niej i pacnąl ją łapą w bok tak że ta pod siłą nacisku powinna sie przewrócić.
- Zaraz to twoja głowa będzie znana jako futrzana piłęczka do golfa. - warknął i zaśmiał się psychopatycznie. Wow pewnie nad tymi zdaniami myślała jakieś 30? Tak... 30 i kilka minut -.- To właśnie jej inteligencja była mniejsza od basiora zacieszając się że powiedziala dwa czy trzy zdania myśląc nad nimi pół godziny. Wogóle poco ten marny odrostek społeczeństwa używało słów któych i tak nie rozumiało?

//Wow ile nad tym myślałaś? Bo jak widze to około 30 minut -.-//

Naomi

// Wiesz.. nie siedzę tylko na wilkach. Mam też przyjaciół którzy domagają się odpowiedzi na gadu czy w sms'ach. Zajmuję to trochę czasu :)//

Ada uderzyła o ziemie, ale niestety wilk nie był na tyle silny, by zrobić jej krzywdę. Szybko wstała i otrzepała się. Ucieszyła się, że wilk nie zrezygnował, chciała sobie z nim jeszcze trochę "porozmawiać", a właściwie to dowartościować się.
- Wiesz.. tylko nie zrozum mnie źle, ale masz śmiech jak świnia kaszel. - rzekła z uśmiechem. Z głupkowatego wyrazu twarzy kolegi, Ada mogła wywnioskować, że niestety wilk nie zrozumiał jej wypowiedzi. Niestety musiała nieco zmienić swoje słownictwo. Chociaż, żeby zrównać się z nim poziomem musiałaby położyć się na podłodze, a tego nie miała zamiaru robić. Może nieco się zniżyć, ale tak nisko.. na pewno nie upadnie.

Itami

Itami podeszła do niego.
- Już wystarczy dość zrobiłeś dzisiaj. -Powiedziała do basiora. Tak wystarczająco dzisiaj już na rozrabiał. A raczej Ada nie dała by sobie z nim rady gdyby miało dojść między nimi do starcia.

Michael

Hmm... Ciekawe czy byłaby taka mądra kiedy Mike złamałby jej pare kosteczek. Głupi wyraz twarzy to ma chyba tylko ona kiedy myśli że jest pro bo coś powiedziała...
- Przynajmniej śmiać się potrafię a nie tak jak ty szczeniaku. Wogóle idź się leczyć, wyglądasz niczym zagubione dziecko czernobyla. - mruknął i przejechał pazurami po jej pysku robiąc przepiękne szramy naplywające krwią. Hah!! myśli że dogadala Misiaelowi bo ma ileś tam postów?! Właśnie nieee... to świadczy tylko o jej głupocie intelektualnej. Nie upadnie? Upadła kiedy się urodziła więc niema o czym mówić. Może i była waderą ale takie ścierwa jak ona paliło się kiedyś na stosie. Michael hchętnie zrobilby to i teraz na oczach wszystkich. Ciekawe czy przy spotkaniu Ravenka albo Sasoriego też byłaby taka wygadana. Może to sprawdzimy? Wtedy loknąl na Itami.
- Hmm.. Jeśli to marne ścierwo nie chce być pokaleczone w 90% niech lepiej zamknie sie albo odetne jej jęzor. - mruknął.

Naomi

// Michael nie możesz pisać, że zrobiłeś coś co jest związane z moją postacią i jej trwałymj wyglądem, bez mojej zgody!!! I nie mieszaj świata wilków z forum, bo to ile mam postów jest zupełnie niezwiązane z krainą. I radzę Ci, nie utożsamiaj się tak bardzo z postacią, bo to się zwykle źle kończy//

Nic się Adzie nie stało agresywny wilk jedynie pomachał łapkami przed jej pyszczkiem. Chyba jedynie w urojeniach zrobił coś Adzie.
- Dziecko czarnobyla? To nie mi ślina z pyska cieknie. - rzekła z "kamienną twarzą" Basior miał prawdopodobnie urojenia psychiczne, ale cóż te wilki też trzeba zrozumieć . Rzuciła ostre spojrzenie w stronę basiora i cofnęła się o kilka kroków. Przyjęła na wszelki wypadek pozycję bojową. Z psychopatami nic nigdy nie wiadomo.
- I mógłbyś zacząć nieco inaczej mnie nazywać. Znajdź jakieś inne określenie, ziom - powiedziała i znów uroczo się uśmiechnęła

Itami

- Michael! -Krzyknęła na niego Itami. Przeczuwała że źle to się skończy.
- Już uspokójcie się oboje no. -Dodała. Iśka wbiła w niego piorunujące spojrzenie. No tak nie można ileż można się kłócić i kłócić. No właśnie chyba nie za długo bo to się robi nudne i niebezpieczne.

Michael

// Ciołku nie są to trwałe obrażenia rozumiesz? One sie zagoją i nie będzie ich widać!! Wogóle jak niewiesz o co chodzi to po co przyszłaś w to miejsce? Nie psuj mi chumoru i lepiej idź z tamtąd -.-//

A jednak pazury basiora dotknęły jej pyska i zrobiły szramy. Uśmiechnąłsie szyderczo. Kopnął ją w zadek po czym warknął.
- Idź z tąd albo naprawde pożałujesz... - mruknął i splunął na jej łape. Po chwili namysłu jednak sam wstał i zaczął iść z tąd.
- Wam wszystkim tez radze iść albo inaczej zarazicie sie głupotą. - muknął i spojrzal na Itami, prychnąl i już go tu nie było.

//Nie no sory ale nie mam zamiaru siedzieć w towarzystwie kogoś kto JAKIMŚ CUDEM nie dostał bana i ma 800 coś postów -.-//

Itami

Itami przetarła łapka oczy które zaczęły ją szczypać.
- Gratuluje właśnie niemal go wyprowadziłaś z równowagi. -Stwierdziła Iska patrząc na Adę. Młoda wadera podeszła do niej i stając na tylnych łapkach przyjrzała się jej ranie.
- Powinno się szybko zagoić. Jednak zrób coś dla własnego dobra i nie prowokuj go więcej. -Stwierdziła siadając.

Vanoisy

Wilczyca spojrzała z zafrasowaną miną na Michaela, po czym na Adę - Radzę Ci, uważaj i trzymaj język za zębami - Musiała coś powiedzieć. Nie mogła siedzieć w ciszy - No, a rany się zagoją - Dodała i uśmiechnęła lekko.

Itami

Itami się przeciągnięcia i spojrzała na niebo. Z którego niespodziewanie zaczął padać deszcz. Przez to całe zamieszanie przestała zwracać uwagę na pogodę. A na jej katar na który powiedziała ze ma alergie deszcze nie zrobi dobrze. Iśka uśmiechnęła się po czym pożegnała się i wybiegła.
z.t

Naomi

Ada odprowadziła wzrokiem Itami, po czym uśmiechnęła się do pozostałych.
- Mam nadzieje, że nie przestraszyliście się tej... no cóż kłótni. - rzekła. Nie chciała, by kojarzono ją jedynie z tym wydarzeniem. Chyba po prostu Michael miał zły dzień, szukał guza.. to go znalazł. Wilczyca miała zamiar schować urazę.. o ile basior nigdy więcej nie będzie tak się zachowywał.
- Vanoisy.. nie należę do tego typu wilczyc, które boją się powiedzieć tego co myślą. Mogę przez to mieć kłopoty, ale nigdy nie będę milczeć. Ale dzięki za radę. - powiedziała i podeszła bliżej do wilczycy.
- Wiesz co? Idąc tutaj widziałam kilka prześlicznych kwiatów.. chciałabym mieć kilka takich, na prezent dla przyjaciół. Pomożesz mi ich poszukać i zbierać? - spytała.

Vanoisy

- Hm... Ok, skoro nalegasz. - Van wstała po czym machnęła swoim puszystym ogonem - To co, idziemy? - Spytała wilczycy. W prawdzie nie miała co tu do roboty. Kilka słówek powiedziała i wystarczy. Po raz drugi spojrzała na Adę, czekając na 'komunikację'.

Naomi

- Spoko, słuchaj.. szukaj takich dużych.. jak największych. - zachichotała wesoło. Bo przecież robiła to dla swoich przyjaciół. I znów to uczucie ciepła w sercu.
- A tak w ogóle to co tu robisz? w sensie na polanie? - spytała cicho.

Jenna

Trochę się zamyśliła. Trochę? To mało powiedziane. Spojrzała na pozostałych, głupkowatym wzrokiem obdarowała Adę. No może była zamyślona, ale wszystko przecież słyszała i widziała. No żeby tak się zachować? Trzeba być na prawdę, kimś ciołkiem. No może nie boi się mówić prawdy, ale jeśli jakiemuś przyjacielowi powie od tak prawdę to może go urazić. Przez tą prawdomówność może zostać na lodzie. Po chwili westchnęła i zaczęła iść w stronę wyjścia.
-Na razie...-Powiedziała po czym spojrzała za siebie.
-Vanoisy.- To pożegnanie było skierowane do siostry, a nie do Ady. Może jeśli przestanie być taka prawdomówna to może zdobędzie więcej przyjaciół a nie wrogów.
zt.

Vanoisy

Wilczyca posłała uśmiech odchodzącej Jennie - Do zobaczenia - Następnie zwróciła się do Ady i prychnęła cicho śmiechem pod nosem - Ja? Siedzę i obserwóję co się dzieje, ale pare słówek powiem - Rzekła, po czym zaczęła poszukiwania kwiatów.

Naomi

Adę należy zaakceptować taką jaka jest. Jenna widocznie nie była stworzoną przyjaciółką dla niej. Nie zgadzały się w poglądach dotyczących prawdomówności. Ada uwieliała siebie za tę ceche. Przyjaciel jest od tego, by mówić prawdę. Przecież od małych kłamstewek są koleżanki/ koledzy czy znajomi/znajome.
Wilczyca nie zrozumiała co Vanoisy miała na myśli. - Co przez to rozumiesz? - spytała. Vanoisy chyba mówiła osobie. Ale Ada wolała się upewnić.

Vanoisy

Van przekręciła lewe ucho ku Adzie i odparła - Prawda jest taka - Mruknęła nieśmiało - że czasami zbiera mi się na łazęgowanie. Wędrując po lesie wypatrzyłam tę polanę i nie mogłam się opszeć ciekawości - Wadera nie raz nieporadnie odpowiada na dane pytania i często wilki, z którymi prowadzi konwersację jej nierozumieją, aczkolwiek gubi sens swojej wypowiedzi.

Naomi

Wilczyca musiała przyznać rację Vanoisy. A co to czyżby Ada znalazła to czego szukała. Tak.. był to niebieski kwiat. Dokładnie taki jaki Ada sobie wymarzyła. Teraz już nie musiała szukać. Nieopodal rosło jeszcze kilka takich. Ada zwinnie i szybko zerwała je, zostawiając jeden. - Dziękuję Vanoisy, już mam kwiatki. Miło mi, że mi pomogłać. - rzkeła - Skoro już je mam to mogę wracać.. Do zobaczenia - dodała i udała się w stronę domu.