Polana pełna kwiatów!!!

Balaa

-Witaj Bello.
Odparła wilczyca .Puszczajac jej słodki uśmiech elfa.

+ ost za nie przestrzeganie regulaminu. Post musi zwierać minimum 15 słów
Des

Nedra

Spojrzała na wilczycę, która dopiero co się pojawiła.

+ ost za nie przestrzeganie regulaminu. Post musi zwierać minimum 15 słów
Des

Djablo

Usiadła na przeciwko wilczyc uśmiechając się do nich słodko.

Aderwana

Aderwana przyszła i usiadła na trawie. Później przyleciał jej feniks i położył się na skale. Wilczyca czekała na resztę i przyglądała się Igniemu.

Balaa

Wilczycz zauwarzyła nadhodzącą wilczyce Anderwane.Podbiegła do niej tanecznym krokiem.Usiadła obok niej i posłała jej słodki uśmiech.
-Witaj Anderwano miło cie widzieć.

Aderwana

Aderwana spojrzała na wilczycę i powiedziała: - Mi ciebie też, cię miło widzieć. - Wilczyca przyglądała się trawie i się położyła. Było jej trochę słabo i niechcący usnęła.

Vincie

Wilk wolnym spacerowym krokiem poruszał się po obrzeżach łąki. Wysokie trawy i kwiaty zasłaniały jego tułów więc widoczna była tylko jego głowa i ta niebieska grzywa powiewająca na wietrze, idąc tak patrzył w słońce. Na grzbiecie miał plecak z trzciny. Nagle potknął się o coś i przekoziołkował kilka metrów dalej. - Ach...- fuknął podnosząc pysk z ziemi i obrócił się przez bark by zobaczyć co stało się jego przeszkodą. Była to czarna, młoda wilczyca, która najwyraźniej spała a mianowicie Aderwana.

Aderwana

Aderwana obudziła się, ponieważ poczuła jak czarny wilk z niebieską grzywą się na niej potkną. Wilczyca spojrzała na Vincie. - Hej - powiedziała. pojawił się jej lekki uśmiech na twarzy. Po chwili Aderwana wstała. Nagle poczuła coś dziwnego w powietrzy i usłyszała jakiś hałas. Wilczyca zauważyła też jakiś dym.

Vincie

Wilk zastrzygł uszyma stając w normalnej pozycji. - Witaj. - odchrząknął. Wiatr wiejący z zachodu przywiał do jego nozdrzy dziwny zapach. Jakby coś się paliło, jakby drewno ktoś spalał. Momentalnie jego źrenicę się powiększyły a On sam podniósł się stając na dwóch łapach i nerwowo rozglądał poszukując ów źródła dymu. Czyżby to pożar?

Aderwana

Aderwana spojrzała na Vinciego. - Witaj - odpowiedziała. Po chwili zauważyła, że dym się robi większy i że kieruję się w ich stronę. Wilczyca czuła wyraźnie dym. - Zbliża się - powiedziała, patrząc na wilka. Aderwana pobiegła do dymu. Gdy przybiegła zobaczyła, że jednak łąka się pali. Wilczyca chciała uciec, ale ogień ją otoczył. Wilczyca upadła, bo nie miała sił. Ogień już ją dotykał. Aderwana miała jedno wyjście uciec, więc wzięła się w garść i wybiegła z wielkim trudem. Jej już ty nie było.

Omega

Omega przyszła i stanęła jak słup, kiedy zobaczyła, że jest pożar. Szybko wyjęła butelkę z wodą i wylała na płomienie.
- Muszę przynieść więcej wody. - powiedziała do siebie wilczyca.
Po chwili wybiegła.

Aderwana

Aderwana przybiegła, wtem upadła ze zmęczenia. - Muszę ugasić ogień - powiedziała. Wilczyca wstała i szła w stronę szalejących płomieni. Musiała znaleźć powód pożaru.

Sempress

Posh biegła za swoim motylkiem kiedy nagle zauważyła pożar, stanęła jak słup i sie na gapiła jak głupia na pożar.

Salome

Jako pierwsze jej uwage przykuły czarne kłęby dymu i okropny swąd spalenizny. Potem ujrzała ogień, szkarłatne płomienie unoszące sie ku niebu. Podeszła bliżej. Chciała zbadać całe zajście. W końcu spytała się Czarnej wilczycy:
-Co tu się dzieje?!

Sempress

Posh na chwile odwróciła głowe w strone nowo przybyłej wilczycy - Jestem całkiem pewna że sie pali... - powiedziała i z powrotem odwróciła głowę

Salome

Khemkhorra przewróciła oczami i odeszła. Im bliżej ognia, tym powietrze było gęstsze. Dusiła się. Usiadła obok. co miała zrobić? Jeden wilk nie ugasi ognia...

Aderwana

Aderwana spojrzała na wilka. - Pali się, ale nie wiem czemu - powiedziała ze smutkiem. - Musimy zebrać dużo wilków i zgasić tan pożar - po chwili dodała. Usiadła i patrzała na płomienie. Nagle ujrzała butelkę. Była jak szalona latała w tom i w tom stronę. nie wiedziała co ma robić. potem aby zbadać dokładniej przyczynę pożaru skoczyła do ognia. Szukała i sprawdzała wszystko. Aderwana co minutę traciła siłę. W końcu upadła i leżała z zamkniętymi oczyma.

Salome

Aderwana: Skąd wzięłaś wiadro na łące? I skąd wzięłaś wodę?

Rzeczą jasna było, że Posh pobiegnie na pomoc Aderwanie. Khemkhorra siedziała nadal, wpatrując się w ogięn jak w demona pożerającgo łąkę.

Aderwana

Aderwana leżała tak dalej, a futro zaczynało się pomału palić. Później otworzyła na chwilkę oczy i ujrzała wilka liczyła choć na najdrobniejszą pomoc, ale oczy jaj się zamknęły i miała trudności z oddychaniem.

Salome

-Uh. Takie heroiczne zachowanie nie popłaca-powiedziała do siebie. Przewróciła oczami jeszcze raz i w końcu sie podniosła. Stąpała pewnie, jakby nie bała sie ognia. Chwyciła wiczycę za kark zębami i starała sie wynieść z obrębu pożaru {Mam nadzieje, że nie zostanie to potraktowane jako pisanie za innego usera, z uwagi na okoliczności w jakich to zrobiłam, cóż innego mogłam począć?} Kiedy była na tyle daleko, żeby futo czarnej wilczycy sie znów nie zajęło Khemkhorra odeszła tam gdzie siedziała przedtem.
-I czemu zgrywać bohatera? Natura sobie jakoś poradzi...-mruczała pod nosem.