Polana pełna kwiatów!!!

Jaina

Zawahała się trochę, kiedy nastała krępująca cisza. Eh, co jej szkodzi? Po co będzie ukrywać swoje uczucia? Liznęła Rex'a w pysk, a następnie odwróciła wzrok.

Rex

Był w szoku, odstawił wielkie gały, wywalił język na ziemie i się zarumienił. ZESZTYWNIAŁ! Zrobił zdechł pies xd

Jaina

- Żyjesz? - zapytała. Liznęła go ponownie, aby sprawdzić, czy ten żyje bądź też nie. xd

Rex

Zdechł pies... xd

(zdechłem, nie żyję, proszę pochować mnie przy jakimś fajnym drzewku z pomidorami xd)

Jaina

Zaczęła go łaskotać. Może to poskutkuje? Czy ona ma już mu odprawić pogrzeb? Dopiero co ponownie postanowiła mu wszystko wybaczyć?!

Rex

Naglę wyskoczył w powietrze bardzo wysoko z rykiem radości xd Wylądował na ziemi lecz dalej nie mógł uwierzyć w to co się stało xd

Jaina

- Głupku, chcesz abym zawału dodstała na starość?! - zesłościła się. Ale.. po jej pysku zaczęły spływać łzy. Łzy szczęścia.

Rex

Starł łzy Jainy i powiedział:
- Nie płacz - Wiedział już co oznaczają łzy. Dał jej chusteczkę, listka xd

Jaina

Nie odpowiedziała, gdy ten dał jej chusteczkę. Przytuliła się do niego. Oddychała głęboko i spokojnie - Dalej jesteś w Watadze Wiatru? - zapytała z nikąd.

Rex

Tak, dalej jestem - Odpowiedział i... zrobił się czerwony jak.... DUŻY POMIDOR! xd

Jaina

- Brakuje nam starej Alfy, Rex. - odparła bez wyrzutu. - Możemy ponownie panować nad Watahą Wiatru, tak jak kiedyś.. - szepnęła mu do ucha. Wtuliła się w jego mięciutki kark.

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

Kira

Pojawiła się za Laleczką i Pomidorem. Wyszczerzyła kły w przesłodkim uśmiechu.
Jak na ironię - objęła ich z nadzwyczaj przyjacielskimi zamiarami.
- Witam miłe państwo. - rzekła, uśmiechając się konspiracyjnie.
A co, poprzeszkadza w tych romantycznych momentach.

Jaina

- Ah witaj, Kiro. - powiedziała z niesmakiem. Odsunęła się od basiora. - Czego chcesz? - zapytała mierząc ją wzrokiem. Teraz potrafiła ją dobrze wyczuć, jak również zobaczyć.

Kira

Zobaczyć... Może dlatego, że ona się w tej chwili wcale nie ukrywała? Hm.
Zerknęła z udawanym wyrzutem na Jainę, nagle zniknęła. Pojawiła się tuż obok niej.
- Cóż za gorycz w Twoim głosie. - przekrzywiła łeb nieznacznie na bok. Łypnęła badawczo na jej blond grzywę. Blondynka...
- Przyszłam pożyczyć cukier. - mruknęła ironicznie, biorąc głęboki wdech.
- Dziękuję za miłe powitanie. Doprawdy.

Jaina

- Czepiasz się szczegółów. Dobrze Cię znów widzieć. - odparła nie rezygnując z uśmiechu. - Nawet nam nie zapłacili za komentowanie walki Master'a i Szasty, nie? - zażartowała. xd

Kira

- Kirosław Gąbka i Jadźka od biletów. ^^ - uśmiechnęła się, o dziwo, promiennie.
- Nawet nie podziękowali. A nasze przemówienia były takie emocjonujące i profesjonalne... - mruknęła z nieukrywanym żalem.

Master

Przyszedł i pozostał chwilę w cieniu. A co będzie żałował...
Wyszedł do nich, lekko pochylił łeb przed Jainą. Popatrzył zaraz na Kirę... I utrzymywał wzrok na niej. Wredny uśmieszek.

Kira

Przymknęła oczy. Zerwała pobliski kwiatek. Karmazynowy, letni mak.
Ślepia Kiry błysnęły przez krótki moment. Spojrzała na roślinę, gładząc mimowolnie jej płatki. Totalne zignorowanie obecności Master'a.
Wetknęła mak za ucho Jainy, niewiele o czymkolwiek myśląc, bo i po co? Na kilka godzin postanowiła zmienić swoje nastawienie z wrogiego na neutralne. Beztrosko oparła się o jej bok. Syknęła coś pod nosem.

Master

- Dalej uważasz, że lecznica w głównej mierze jest Twoja?- zapytał cicho, ale wyraźnie Kiry. Dalej się na nią... wręcz gapił.

Kira

- A powiesz mi, że nie jest? - uparcie, wręcz bezczelnie wpatrywała się w jakże interesujące drzewo, które chwilę później okazało się być klonem.
Grzywka zupełnie opadła na jej oczy i połowę pyska. Bezwyraz.