Las blisko cmentarza

Seshru

Usiadła wygodniej.
- Prusy to wspaniały kraj, teraz ich już niestety nie ma. - powiedziała to od razu, bo po co by miała dopiero później mówić, że już nie ma tego kraju? - Ten kraj ma długą historię... Prusy leżały gdzieś przy morzu, no wiesz tam gdzie jest teraz Polska. Nie jestem dobry z opisywnia gdzie coś jest. Tylko nie wiem co chcesz wiedzieć, chciesz wiedzieć jak było tam, jak zniknęły, czy historię...

/a ja idę się poduczyć historii Prus xD/

Yukoshi

Zastanowiła się przez dłuższy moment po czym uśmiechnęła się.
- Może opowiedz mi trochę o historii tego kraju. - Powiedziała w końcu ułożyła się nie co wygodniej by było jej lepiej pod czas słuchania.

/ Miłego poznawania historii Prus xD /

Massacre

- Jam jest Massacre. - odrzekł cichym tonem. Stwierdził, że chyba nie powinien przeszkadzać obu waderom. To nic, że nie widzą tego co widzi basior, czyli setki błąkających się larw astralnych, pustych, bezmyślnych powłok, duszyczek. W końcu to cmentarz nie? Massacre tylko się nasyca tą zgromadzoną tu - energią.
- Chyba będę już szedł. Miłej pogawędki wam życzę... - rzekł oschłym tonem i ruszył przed siebie, zaś jego mgła podążała krok w krok za nim.
Wkrótce basior jak i mgiełka - zniknęli z tego miejsca.

z.t

Seshru

/za dużo tego, nie chce mi się całego czytać xD/

- Ale o jakich Prusach chcesz wiedzieć? Prusy Zakonne? Prusy Książęce? Jakie? - spytała, po prostu nie chciała za dużo mówić, wolała wiedzieć dokładnie o czym.

Yukoshi

/ XD w pełni cię rozumiem xD /

Nawet nie zauważyła iż basior odszedł, zapamiętała tylko jedno słowo, a mianowicie imię - Masacre. Uśmiechnęła się przepraszająco.
- Wybacz mi Seshru. Muszę iść. Następnym razem dokończymy tę rozmowę. Dobrze ? Do zobaczenia. - Powiedziała i odeszła szybkim krokiem co jakiś czas oglądając się za samicą.

[z/t]

His

Wilk tylko na to czekał. - Więc słonko, zostałaś sama.- pomyślał i wyszczerzył się. Machnął kilkakrotnie swą puchatą kitą, a jego czerwone ślepia zalśniły jeszcze mocniej niż zwykle. Powolnym krokiem podszedł do samiczki i uśmiechnął się, jeszcze szerzej niż poprzednio.
- Witaj moja droga. Jak cię zwą?- spytał, siadając naprzeciw niej. Przyglądał się białej waderze uważnie i dokładnie, lustrując ją od ogona do łba. Tak, tak to można ująć.

Seshru

//W wakacje jednak nie umiem się zmusić do nauki//

-Do zobaczenia. - rzuciła za wilczycą. Nie zdążyła opowiedzieć historii Prus, ale to chyba nawet lepiej. Popatrzyła jeszcze chwilę jak Yukoshi znikała jej z oczu. Nagle zobaczyła przed sobą wilka, w jej wieku chyba.
-Witaj, Seshru jestem. - powiedziała obserwując go. -A ty?

His

Przyjrzał się jej bardzo dokładnie i uśmiechnął zadziornie.
-Ja jestem His.- powiedział i machnął ogonem, a jego ślepia zalśniły, zaś futro zrobiło się jaśniejsze.
- Co taka wilczyca jak ty, robi tutaj sama? Przecież tu nieopodal się stary cmentarz, straszy!- dodał i zaśmiał się dziwacznie. Przygryzł jedną wargę i popatrzył na Seshru.

Seshru

- A co tam jest? Zombie? Duchy? Upiory? Smoki? Potwór z Loch Ness? - spytała zaciekawiona. - Czy coś jeszcze innego?
Dlaczego miałaby się bać starego cmentarza? Cmentarz jak każdy inny. Rozglądneła się dookoła. Brak kurczaka. Popatrzyła podejrzliwie na wilka. Wstała i obeszła go dookoła. Po chwili wróciła się na swoje miejsce i usiadła. Wydała z siebie krótki dźwięk, nie bylo to ani wycie, ani warknięcie, ani piśnięcie. Po prostu jakiś dźwięk, po chwili podszedł do niej kurczak. Popatrzyła na niego jakby chciała go zabić, ale po chwili podniosła go lekko na ogonie i położyła sobie na głowie. Dlaczego to robiła? Nie wiedziała tego.

His

On jedynie się zaśmiał i uśmiechnął.
- No nie wiem, może kościotrupy? Duchy też mogą być!- powiedział z uśmieszkiem. Nie wiedział czy są duchy, ale kościotrupy na bank! Ale fajnie byłoby takiego wziąć, wykopać i pobawić się jego truchłem. Z zaciekawieniem przyglądał się wilczycy, machając przy tym delikatnie swym ogonem.

Seshru

- Kościotrupy? Ciekawe...
Co taki kościotrup mógłby zrobić? Przecież to same kości, kości się gryzie jak się nudzi, nie trzeba się ich przecież bać.

His

Wilk zaśmiał się i uśmiechnął.
- Przecież są straszne i odrażające!- powiedział ironicznie, śmiejąc się przy tym.
- Zaczekaj tu chwilę, zaraz wrócę.- dodał i zniknął gdzieś w gęstwinie lasu. Biegł i biegł, aż w końcu zobaczył to co chciał. Kości, cmentarz, nareszcie! Wygrzebał dość spory dół i znalazł to czego szukał. Kościotrup, heh. Wyciągnął go i przywlekł do znajomej. Teoretycznie złapał go za ręce, a jego (kościotrupa) głowa zwisała bezwładnie.
- Buu! Jestem straszny, uuu!- powiedział śmiejąc się. Dotknął wilczycę kościstą kończyną i uśmiechnął się przyjaźnie.

Seele

Znudzona duszyczka przybyła tutaj. Rozglądając się, dostrzegła swoje ''ofiary''. Zagada ich na śmierć. Zmieniła się w pyłek, który był lekko zielony.
- Bawić się tak czyimś truchłem?! Nieładnie!- powiedziała śmiejąc się i nadal nie ujawniają. Powiedziała to dość głośno, a znajdowała się koło młodej wadery. W końcu, pojawiły się jej wszystkie ślepia, lecz reszta sylwetki nie miała takiej ochoty.

Seshru

Gdyby nie zapach trupów to nic by do nich nie miała. Po prostu taki nieprzyjemny. Roześmiała się jednak.
- Ciekawe kto to.
Nagle usłyszała kogoś niedaleko. Po chwili pojawiły się oczy. Nie wyglądały jednak zbyt przerażająco, co oczy mogą zrobić?
-Dotrzymujemy mu towarzystwa, nie? Przecież leżał sobie taki samotny w grobie i gnił.

His

His również się zaśmiał i pomachał jego ręką, czy ręko podobnym czymś.
- Noo! Ciekawe jak zginął, umarł tak od siebie, czy co!?- powiedział tajemniczo. Zaraz jednak dostrzegł czyjeś ślepia, hm?! Położył owe truchło na ziemi i przyglądnął się oczom.
- Dokładnie. Od takiego czegoś dostaje się depresji.- dodał i zrobił teatralną minę.

Seele

Dusza jedynie wybuchła strasznym śmiechem, który roznosił się po lesie.
- Ciekawe co byście zrobili, gdyby to było moje ciało.. Osobiście odebrałabym wam życie, ale macie szczęście!- rzekła, ukazując swą całą sylwetkę. Puste oczodoły błysnęły na biało, a brunatna mgiełka zaczęła wydobywać się z jej pyska. Szczurkowaty ogon, leżał bezwładnie. Dusza była dużo większa od owych nieznajomych, nawet jak siedziała. Uśmiechnęła się lekko i popatrzyła na wilczki.
- Eeehm.. Mnie zwą Seele, a was?- spytała i przeniosła spojrzenie na swe łapy. Zaczęła w nich coś lepić, z ektoplazmy. Taka kula, która stawała się coraz większa i większa. W końcu znudzona dusza, wywaliła ją gdzieś przed siebie, a ta wyparowała.

Seshru

- Seshru. - powiedziała przy okazji pokazując flagę wiszącą na jej szyi. No a dlaczego by nie miała jej pokazać? Nigdy wcześniej nie widziała takiego Czegoś jak Seele. Rozglądnęła się dookoła, kurczak był koło niej, czyli wszystko jest dobrze.

Seele

Wilczyca uśmiechnęła się delikatnie i zmrużyła jedno ze ślepi, uważnie przyglądając się Seshru.
- Jestem Pośrednikiem Dusz, oczywiście dla niewiedzących.- rzekła z dziwną miną i popatrzyła w niebo. Jak cudownie jest szybować pośród chmur, ehh. Póki co Seele, nie znudziło się takie życie, było jej bardzo dobrze, jako duchowi. Westchnęła ciężko. Kiedyś to ona lubiła straszyć, a teraz? Broni innych, a zwłaszcza te osobniki żyjące.

Xissa

Xissa wbiegła radośnie na polanę. Spodziewała się jakiś wilków które pomogą jej dojść do domu. Zamierzała wrócić do rodziny i przeprosić brata za to że od niego uciekła. Podeszła do Seele :
- Czy była by pani zainteresowana pomocą mi? - usiadłą na ziemi, bawiąc się swoim ogonkiem. Po pewnym czasie jej się znudziło, więc energicznym krokiem wyszła z tego miejsca.
z.t.

Seshru

-Pośrednik Dusz? Czy jest to ciekawe zajęcie? - zainteresowało ją to, w końcu niecodziennie spotykała duchy, pośredników dusz, zombie, szkielety...
Spojrzała na chwilę w stronę szczeniaka.