Leczenie

Arakael

/"Ale go niema xD"\

Spojrzał na plamę krwi na ziemi

Amija

Spojrzała tylko za basiorem i westchnęła cicho. - Ciekawe jak on sobie poradzi. - powiedziała i pokręciła głową.

Yumi

-To co robimy? - Zapytała.
-Chyba.. należało by to posprzątać - Przyznała lekko niechętnie. Nie lubiła sprzątać, ale kiedy trzeba to trzeba.
-Tylko czym? - Zadała kolejne pytanie

Amija

Spojrzała na wszystkie plamy krwi i resztę bałaganu. - I oto jest pytanie... - powiedziała i przekręciła teatralnie oczyma.

Aderwana

- Mógł poczekać - powiedziała. - Może pójdziemy za nim, bo on może zrobić sobie krzywdę - po chwili dodała.

Yumi

Zaśmiała się lekko.
-Masz racje... - Odpowiedziała do Amiji
-A skąd możemy wiedzieć gdzie poszedł? Jak za nim wybiegłam to już go nie było... - Powiedziała do Aderwany.
-Ja też się o niego martwię chociaż go nie znam. Ale to był jego wybór. Musiał wiedzieć, że tylko pogarsza swój stan. - Powiedziała poważnym głosem, a po chwili na jej pyszczek zawitał dziecięcy uśmieszek.

Arakael

- Kolejny wilk który myśli że jest "Rambo" i nie potrzebna mu niczyja pomoc- Warknął
- Nienawidze takich....Powiedział ze złością

Aderwana

- Masz rację - powiedziała i po chwili dodała: - Tam widzę rzeczy do sprzątania. - Aderwana wzięła sprzęt do sprzątania i położyła to na środku.

Yumi

-Ojjj... Trudno. Jest samotnikiem. Taka jego natura. - Powiedziała po chwili i chwyciła jakąś szmatkę, którą zaczęła wycierać podłogę.
-Wiecie... Nie musimy w takiej smętnej atmosferze tego robić. Weźmy jakoś pobudźmy to miejsce i wezwijmy je do życia! - Rzekła.
-Tum, tum, tira rira... - Zaczęła coś śpiewać, żeby rozweselić atmosferę.
-... tarara, tum tum...

Aderwana

Aderwana wzięła drugą szmatkę i też zaczęła myć podłogę. Słuchała Yumi i zaczęła w głowie nucić jej ulubioną melodię.

Arakael

Także wziął w łapy jakąś ścierkę, i zaczął wycierać zakrwawioną podłogę

Yumi

-Czekajcie. - Wyszła przed lecznicę i zerwała znowu jakiś liść. Położyła na podłodze szmatkę a nad nią zaczęła gnieść liść, z którego leciał jakiś dziwny sok. Powąchała to.
-Ładnie pachnie. To znaczy... nawet. Ale lepiej jeżeli to będzie czymś nawilżonym wytarte niż suchym. Bo tylko się rozmaże. - Powiedziała.
-Te liście są tuż przy wejściu - Powiedziała do wilków jej towarzyszących.

//Ja spadam. Będę pod wieczór. Ale chyba późniejszy. Baju! ;] //

Aderwana

Aderwana wyszła wzięła liść i wycisnęła na szmatkę. Chwilkę później zaczęła wycierać. - Masz rację Yumi - powiedziała wilczyca.

//Oki//

Arakael

- dobry pomysł! Pobiegł i zaczął przynosić liście z zewnątrz

+ ost, post musi zawierać minimum 15 słów.

Aderwana

Aderwana spojrzała na Arkaela. - A po co ci tyle liści, przecież starczy tylko jeden - powiedziała wilczyca z uśmiechem na mordce.

Arakael

- hmmm, rzeczywiście- Zamaszystym ruchem łapy wyrzucił wszystkie liście zostawiając tylko jeden, największy.

Jerome

To jest porządny post Arki? Tu nawet 15 słów nie ma to samo do ciebie Aderwana. Weźcie się chociaż trochę wysilcie. Plus nie wiem czy stosowne jest to wasze panoszenie się w miejscu pracy medyków. Jakieś wymyślone liście itp. Do mnie jakoś to nie przemawia, ale mniejsza.Sorry za offtop i na następny raz nie piszcie za innego użytkownika bo mi np. nie daliście dojść do słowa.

Aderwana

Wkrótce podłoga była prawie czysta. - Jeszcze trochę, może odpoczniemy - powiedziała Aderwana. Wyjęła trzy butelki wody i dała Yumi, Arkaelowi i zostawiła sobie. Wilczyca patrzał na wszystkich. Usiadła i powiedziała: - Ja idę na polanę pełną kwiatów? - Aderwana poszła wolnym krokiem, żeby reszta ją dogoniła. Już jej tu nie było.

Yumi

Tak się zastanawiając to masz racje Jerome. Tyle, że tak dziwnie jakoś. Ale ja nic nie mówiłam. Tylko, że to była twoja decyzja xdd
Sry za offtop

Yumi spojrzała na to wszystko. Przemyślała sobie wszystkie wydarzenia. Było jej trochę głupio.
-Chyba nie powinniśmy tutaj być. - Powiedziała do Arkiego. Nie odpowiedziała Aderwanie, bo i tak by nie usłyszała. Ze spuszczoną głową i smutnym wzrokiem powoli wychodziła...
-Ja już idę. Ale nie wiem gdzie. Cześć. - Wyszła i szła przed siebie, wkrótce zniknęła gdzieś pomiędzy drzewami.

Reika

Wpadła do lecznicy jak piorun z jasnego nieba. Rozejrzała się po całym pomieszczeniu. Jerome'go nie było. Warknęła, zła na samą siebie. Gdyby rozwinęła skrzydła, chociaż by utrzymała ich w powietrzu. Teraz wszystko dla niej wisiało i kwiczało. Wybiegła.