Polana Ravena i Hatsune Miku

Miyu

A Miyo nadal siedziała na zewnątrz. Nie to, że nie chciało jej się wchodzić do środka, ale sądziła iż nie wypada. I tak jest godzina taka, że nie powinna komuś siedzieć na głowie. Powolnie i starając się bezszelestnie co jej wyszło podeszła do jednego z drzew. Oparła się o nie przednimi łapkami tym samym stojąc na tylnych. Przekrzywiła głowę i zaczęła kombinować jak na nie wejść. Coś wymyśli trzeba, co prawda to prawda. Zacznijmy od najprostszego. Zaczęła podskakiwać i starała się pazurkami zaczepić o korę drzewa. Po chwili jednak do jej uszu doszedł dziwny szelest. Odwróciła głowę w tamtą stronę, a uszy postawiła na sztorc. Musiała iść! Podeszła niepewnie do nory. - Do widzenia. - Powiedziała cicho i pobiegła przed siebie.

zt.

Hatsune

Miku usłyszała pożegnanie szczeniaka i nie zdziwiła się. Skoro nie bał się odejść stąd to znaczy, ze szedł do osób, które zna. Najpewniej będą nimi jego rodzice. Wadera nie martwiła się mając w głowie tę myśl. Obecnie z rozmyślań wyprowadził ją głos malutkiej wilczycy leżącej u "stóp". Odwróciła łeb w jej kierunku i uśmiechnęła się uroczo.
- Nic się nie stało. Jesteś w mojej i Ravena grocie. Jeżeli chcesz to możesz z nami tu mieszkać. - powiedziała cicho i spokojnie. Podniosła się i wyciągnęła z kąta drewnianą ścianę, którą zasłoniła wejście do jaskini aby wiatr i śnieg nie wlatywały do środka..

Lea

Mała wytrzeszczyła oczyska na Miku.
- Serio!? - Z radości niemal skakała do sufitu. Nie mogła w to uwierzyć. Myślała, że Miku i Raven zachowają się jak jej mama... czyli ją zostawią. A tymczasem pozwalają jej ze sobą zamieszkać! Czyżby znalazła nowych rodziców...? - Bo wiesz, ja czasem strasznie chrapie... i mówię przez sen... a czasami śnią mi się koszmary... Serio, mogę tu zamieszkać?! Z wami?! - Lea nigdy nie była taka szczęśliwa jak dziś.

Hiretsuna Shinigami

Jasne że tak niemam nic przeciwko,a ty Miku?-spytałem i uśmiechnołem się do Ley.
Tak chciałem żeby mała zamieszkała tu-A jeśli będziesz chciała to naucze cie paru sztuczek-powiedziałem do małej.

Hatsune

- Kochana, nic się nie dzieje. Każdy ma jakieś wady, lecz nie zwracamy na nie uwagi. Nie musisz się o nic martwić. - powiedziała wesoło wracając do legowiska gdzie siedziała Lea. Delikatnie polizała ją po grzbiecie i uśmiechnęła się.
- Raven będzie przynosił nam jedzenie, bo to przecież jedyny facet w naszym gronie. - zaśmiała się puszczając partnerowi oczko..

Hiretsuna Shinigami

Uśmiechnołem sie do wadery itakże się zaśmiałem,tak małą waderka była od teraz nowym lokatorem tego miejsca xD.Zamachałem ogonem,w legu zrobiło sie troche zimno nawet jeśli wejście było zastawione-Zaraz wracam-powiedziałem i poszedłem w głąb jaskini do pokoju obok.Wziołem na grzbiet trochę patyków,gałęzi oraz grubszych kawałków drewna,ułożyłem je w stosik i zapaliłem krzemieniami.Tak teraz w legu było o wiele cieplej.

Lea

- Ognisko! - zawołała szczęśliwie Lea. Od zawsze uwielbiała ogień i wszystko co z nim związane. Przebliżyła się do ciepełka, zamknęła oczka i pomyślała, że wreszcie wszystko dobrze się ułożyło. Miała rodziców.

Hiretsuna Shinigami

Uśmiechnołem się do Ley-Niedługo będą śnieżyce,śnieg aż po pysk oraz zbyt zimno dla takiego szczeniaka jak ty-powiedziałem do małej-Zaczekaj-dodałem. Poszedłem do tego samego pokoju skąd przyniosłem drewno na opał,to nie był pokój lecz taki dość duży schowek.Nagle przyszedłem z małą paczuszką w pysku, położyłem ją przed Leą-Otwórz-powiedziałem do małęj.Gdy ta otworzy pudełko znajdzie w środku ciepłe zrobione z bawełny skarpetki na cztery łapki, szaliczek w kolorach tęczy oraz czapeczkę aby małej nie było zimno w główkę.

Lea

Lea z radością otworzyła paczkę. Od razu założyła znalezione tam skarpetki.
- Ale będę szpanować! - powiedziała. Potem wyłowiła czapeczkę. Była trochę za duża, ale i tak od razu zrobiło jej się cieplej. Stwierdziła, że nie zdejmie swojej chustki, więc owinęła ją szalikiem.
- Dzięki Rav! - zawołała i spojrzała na wilka z uśmiechem.

Hiretsuna Shinigami

Nie ma sprawy-powiedziałem z uśmiechem do małej.Spojrzałem na mojego Lemura któremu było najwyraźniej zimno tak więc wstałem,poszedłem znów do pokoju.Po chwili wróciłem z rękawiczkami oraz ocieplanymi płaszczami.Dałem lemurowi rękawiczki a ten założył je,podałem mu najmniejszy płaszcz i założył go po czym przysunoł się do ogniska.Sam ubrałem jeden płaszcz po czym podeszłem do Miku i okryłem go jednym płaszczem.Naszczęście podłoga była ciepła z powodu skór na niej.Tylko miejsce gdzie było ognisko nie było ani troche skóry. Uśmiechnołem się do Ley,wziołem ją na ogon i położyłem między mną a Miku,okryłem waderkę płaszczem.Tak teraz nie było mowy o zimnie xD

Lea

Lea poczuła, że w takich warunkach może spokojnie zasnąć, ale chyba już dosyć spania na dziś xD, więc jedynie cieszyła się ciepełkiem ogniska, no i oczywiście obecnością Miku oraz Ravena.

Hatsune

Miku była szczęśliwa. Jeszcze nie dawno chodziła bez celu po rozległych polach myśląc, że odejdzie z tego świata śmiercią naturalną nie mając nikogo kto by za nią tęsknił. Obecnie leżała ze swą małą rodzinką przy ognisku napawając się tą satysfakcją iż ją ma.
- Z tym wyposażeniem możesz spokojnie bawić się z tatą na śniegu. - powiedziała cicho nie przykładając specjalnej uwagi do słowa "tata". Wszystkie negatywne myśli i wspomnienia z przeszłości znikały gdy słyszała cichutkie westchnięcia Lei gdy oddychała. Nawet jej zmartwienie jakim była ślepota nie dawała się we znaki..

Lea

Lea poczuła przyjemne ciepło, gdy usłyszała słowo "tata".
- Ale nie teraz... - powiedziała do Miku. - Teraz jest fajnie, ciepło... Ale potem pójdziemy, dobra... mamo?

Hiretsuna Shinigami

Jeżeli Miku będzie chciałą iść to pójdziemy-powiedziałem i swój ogon zaczepiłem o ogon Miku.Położyłem łeb na łapy,jedną łapą okryłem się bliżej karku,tak teraz było przyjemnie ciepło-Musze sobie troche poleniuchować-powiedziałęm zamykając ślepia.Nie spałem lecz odpoczywałem.

Hatsune

- Oczywiście skarbie.. Ty się tu ogrzejesz, tatuś odpocznie po zabawach i pójdziemy na spacer, bo jeszcze jest jasno. A jak będziemy wracać to upoluję coś na kolację. - powiedziała, uśmiechając się wesoło do córki. Jej ogon czując jak go coś oplątuje odwzajemnił gest i również starał się opleść kitę. Miku polizała Leę po nosku i łebku, po czym ułożyła swoją kufę na wysuniętych do przodu łapach..

Lea

- Pewnie! Tatuś, odpoczywaj sobie ile chcesz! Ja mogę poczekać dłuugo! - rzekła - A wiecie co? Jak będę duża, to zostanę lekarzem i będę leczyć ludzi! A wy kim jesteście z zawodu? - zapytała. - Bo mi babcia powiedziała, że jak zostanę lekarzem to będę ją leczyć. Ale ja się z babcią nie widziałam od jakiegoś czasu. Tata - ten stary - powiedział, że babcia wyjechała do innej krainy. I jest tam szczęśliwa. Bo tu nie była szczęśliwa, bo była bradzo chora...

Hiretsuna Shinigami

Kim będe z zawodu?-Spytałem-Narazie mam zawód partner-ojciec ale myśle o zdawaniu na wojownika lub łucznika-powiedzialem z uśmiechem.Otworzyłem ślepia
i liznołem miku w pyszczek.Przeciągnołem się-Mówcie kiedy chcecie iść bo mi to obojętne,ja już odpocząłem-powiedziałem z uśmiechem,lemur podszedł do Ley i przytulił ją.

Hatsune

No nie.. Mała musiała o to zapytać. Miku od dłuższego czasu nie wiedziała co ze sobą zrobić i po poznaniu Ravena uznała, ze zajmie się swoim życiem rodzinnym. Chciała mieć partnera i dziecko co się w krótkim czasie spełniło. Była przez to wielce szczęśliwa i chciałaby poświęcić teraz najwięcej czasu na opiekę Lei. Jednak pytanie córeczki ją zakłopotało.
- Heh.. Lekarzem? To bardzo odpowiedzialny zawód. Jeszcze nie dawno też chciałam zostać medykiem. Niestety obecnie jest to niemożliwe.. - rzekła cicho. Gdy skończyła wypowiedź - przymknęła oczy i westchnęła smętnie. Praca jako lekarz byłaby niemożliwa. Nie można rozpoznać rośliny tylko po zapachu. Wzrok był do tej pracy niezbędny, a ona go nie posiadała. Myślała, że ślepota nie będzie takim utrudnieniem w życiu. A jednak..

Hiretsuna Shinigami

Liznołem Miku w nos wiedziałem o co jej chodzi,za dobrze ją znałem zeby nie wiedzieć że chodzi o jej wzrok-Nadałabyś się na lekarza-powiedziałem i przytuliłem ją.Spojrzałem na Leę chyba zasnęła.No cóż,okryłem małą lepiej kocem żeby nie było jej tak zimno,lemur także okrył się bardziej kocem-Zaraz wracam-powiedziałem i wstałem okryty plaszczem,nasunołem kaptur na pysk i wyszedłem z jaskini.Po chwili wróciłęm z rumiankiem i sianem w pysku.Wrzucilem je do ognia a ten rozpalił sie troche mocniej,przestał dymić i zaczoł wydawać przyjemny zapach,położyłem się ponownie obok Miku.

Hatsune

- W takim stanie moja praca byłaby niebezpieczna. Rośliny głównie rozpoznaje się zapachem i wyglądem. Dotyk kujących, trujących może się źle skończyć. W moim przypadku zostaje mi tylko węch, a nie mogę polegać tylko na nim. - szepnęła smętnie głaskając lekko Leę po łebku. Westchnęła cicho i liznęła partnera w pyszczek. Uśmiechnęła się lekko i przytuliła do niego.
- Choć z wyczulonym węchem i słuchem mogłabym zostać tropicielem. Chyba to jeszcze przemyślę.. - wyszeptała cicho i zamknęła oczy..