Polana Renny i Waspa.

Cadav

Westchnęła. - Widzisz, jestem tutaj z pewnego powodu. Nie śledzę Cię, bo chcę aby źle Ci się powodziło. Chcę Ci tylko powiedziec, że... Poprostu mi się podobasz a może nawet bardzo. I nie będę tego ukrywac. Chociaż robiłam to cały czas, nie dawałam już rady. Tym bardziej, że już mnie zauważyłeś. I to nie oznacza, że masz zostawic Rennę. Nie na tym mi zależy. Zależy mi na tym, żebyś to wiedział. I nikomu bym tego nie powiedziała, tylko tobie. Bo tylko Ty byś to zrozumiał. - powiedziała cicho i odwróciła łeb w stronę wyjścia.

Gość

Odwróciła się. Nie wiedziała co to znaczyło, chciała się zapytać, ale prędko zwinęła ogon i wybiegła.

Wasp

Popatrzył na Cadav zdumiony tym co usłyszał. Spuścił łeb i pomyślał o Rennie. Po tym co dziś się wydarzyło zaczynał żałować, iż wcześniej nie zauważył, że znaczył coś dla Breishe i Cadav i związał się z Renną... Jednak wydawało mu się, że nadal ją kocha. Sam już nie wiedział nawet co ma sądzić o swojej partnerce - "Jak zwykle wszystko kończy się kopniakiem w tyłek" - pomyślał. Nie patrzył już na Cadav. Obejrzał się na miejsce, w którym zostawił Rennę i pobiegł do swojego legowiska najszybciej jak potrafił.

Cadav

Kiwnęła łbem i odeszła, wlokąc się do legowiska.

Renna

Otworzyła oczy.Zaczeła się czołgać do legowiska.Była od niego o metr,ale dla niej to już była odległość.Położyła się z powrotem.Tylna noga którą kiedyś złamała bolała dotkliwie.Nie ruszała się.

Wasp

Długo włóczył się po okolicy by ochłonąć. W końcu wrócił. Wolnym krokiem zbliżał się do nory. Rozejrzał się gdy był jeszcze daleko. - "Oczywiście jej nie ma" - pomyślał. Jednak poszedł dalej i zobaczył Rennę z daleka. - "Co jej się stało?" - pomyślał.

Renna

Zaczeła się z powrotem czołgać.Zatrzymała się.Wiedziała że nie da rady.

Wasp

Popatrzył na Rennę z troską. Nie miał pojęcia co jej jest, ale odniósł wrażenie, że próbuje dostać się do nory. Podszedł do niej i spytał - Pomóc ci?

Renna

-Tak-powiedziała.Próbując wstać upadła.

Wasp

Podniósł ją delikatnie i przeniósł do nory. Położył ją i ruszył do wyjścia, ale w "progu" zatrzymał się. Usiadł i zapytał: - Możesz mi powiedzieć co ci jest?

Renna

-Niewiem.To może być wina mojego dawnego urazu.....złamania nogi-powiedziała.

Wasp

Aha... - odparł. Rzucił Rennie jeszcze jedno zimne spojrzenie po czym powoli wstał i wyszedł.

Renna

Westchneła głęboko.Chciała żeby było tak jak dawniej.Wzieła lekarstwo i wypiła go trochę.Zauważyła włócznię..Nie chciała już tak żyć.
-Poco tu jestem.Wasp znaczy dla mnie wszystko ale...nie zasłużam na niego to Cadav albo Breishe zasłużyła.ńajlepszym dowodem jest to jak się teraz zachowuje.-pomyślała patrząc na włócznię.

Wasp

Leżał na pagórku i wpatrywał się w gwiazdy. Myślał o wszystkim co dziś się wydarzyło... W końcu dotarło do niego, że zostawił Rennę samą w tak fatalnym stanie. - "Ja chyba oszalałem..." - pomyślał. Wstał i szybkim krokiem ruszył w stronę nory.

Renna

Zaczeła się czołgać w kierunku włóczni.
-Życie jest podłe-pomyślała.Jej łza w tej temperaturze natychmiast zamarzła.

Wasp

Stanął w wejściu do nory i popatrzył na czołgającą się Rennę. Spojrzał na włócznię. - Co ty wyprawiasz! - zawołał.

Renna

-Idę do korytarza za włócznią.Kiedyś koleżanka która teraz nieżyje pokozała mi pewne miejsce.Jest tam korytarz który prowadzi do mniejszej nory-powiedziała.

Wasp

- Nie ruszaj się nigdzie, jesteś strasznie słaba - odparł. Usiadł w wejściu do nory.

Renna

Zatrzymała się.Opuściła łeb.
-Dobrze-powiedziała.Wasp jej wybaczył ale nie zachowywał się tak.Juz była na granicy zmartwienia że Wasp ją zostawi.Nagle coś 3 razy rozbiło się na proch.To jej łzy zamarzły i spadły na ziemię.

Wasp

- Ech... - westchnął. Wstał w końcu i zbliżył się do Renny. Usiadł i przyglądając jej się uważnie spytał - Jesteś pewna, że to przez to złamanie?