Zaciszna plaża Nefära i Folk

Nefär

Jest to prawie najzwyklejsza na świecie plaża gdyby nie to, że zachód słońca jest tu naprawdę piękny. Wszędzie rosną palmy kokosowe a pod jedną z nich, przy morzu jest wybudowana ze skał jaskinia. W środku jest ciepło i przytulnie. Są tam półeczki z różnymi przedmiotami a podłoże jest wymoszczone sianem i trawą. Na zewnątrz zaś jest kamienny stolik i dwa krzesełka skąd można podziwiać ten cudny zachód. Na plażę prowadzi drewniane wejście ozdobione kwiatami które rosną w głębi plaży przez cały rok! Jest tu także ciepło przez 365 dni w roku.

Nefär przybiegł tu pędem z w locie upolowanym jeleniem. Basior położył jelenia w jaskinii i poszedł łapać ostrygi, małże i krewetki. Zebrał także kilka kokosów. Nefär rozciął mięso na dwa kawałki i położył je na drewnianych miskach ustawionych na stoliku. Obok postawił dwa przekrojone kokosy a na środku ustawił świeczkę którą kiedyś znalazł. Obok postawił jeszcze talerz z owocami morza. "Gotowe. Mam nadzieję, że Folk się spodoba..." pomyślał i zerwał kilka hibiskusów o różnych odcieniach. W końcu Nefär obiecał jej kwiaty. Basior położył je na stół obok porcji Folk i wrócił przed bramę by na nią poczekać. A zachód się zbliżał. Może Folk go nie przegapi?

Folk

Folk weszła po cichu na plaże i aż przystanęła z wrażenia. Piiiiiiiiiiiiisk rozległo się w jej głowie"Jaki on jest romantyczny!!". Podeszła do małej jaskini i zauważyła tam basiora.
- Wow - była to jedyna rzecz która jej teraz przyszła do głowy. -pięknie...

Nefär

Nefär uśmiechnął się do niej.
- Mam nadzieję, że ci się podoba.
To mówiąc zaprosił Folk do nakrytego, kamiennego stolika. Basior sam usiadł naprzeciwko i powąchał apetycznie wyglądające mięso.

Folk

-Ooooooch.. Oczywiście że mi się podoba!! Jesteś słodki... - powiedziała i usiadła naprzeciwko - kiedy zdążyłeś to wszystko zrobić? Nie było mnie tylko chwile!
Wzięła sobie jedna krewetke.

Nefär

- Po prostu jestem szybki. Smakuje?
Powiedział i sam zjadł trochę mięsa po czym popił mleczkiem kokosowym. Było ciepło i przytulnie a delikatny wiaterek miło muskał futra obu wilków.

Folk

Zaśmiała się.
-Oj Tak jesteś szybki - wzięła kęs miesa do buzi - pyszne!

Pamiętaj o zasadzie - minimum 15 słów.
She.

Nefär

Nefär uśmiechnął się delikatnie i sam spróbował okazałej ośmiornicy. Miło mu było słyszeć, że ktoś taki jak Folk docenia jego pracę. Basior stwierdził iż ośmiornice są bardzo dobre i zaczął jeść więcej owoców morza. Nie robił tego jednak łapczywie. Starał się zachować kulturę przy ukochanej.
- Miło mi to słyszeć. Naprawdę się starałem żeby to jakoś wyglądało.
To mówiąc wskazał na całe to miejsce.

Folk

Zjadła jeszcze troche i stwierdziła że już wystarczy.
- Pyszne! - stwierdziła - Ale już chyba więcej nie zmieszcze! - zaśmiała się. Patrzyła chwile jak Nefar je i żałowała że zjadła dzisiaj tak durze śniadanie.

Nefär

Nefär zaprzestał jeść owoce morza i spojrzał na Folk z uśmiechem. Nagle przypomniał sobie o kwiatach dla niej! Nefär wziął je prędko i podał bukiet Folk.
- Obiecałem dać ci piękniejszy kwiat, lecz sądziłem, że jeden to o wiele za mało.
Rzekł i uśmiechnął się po czym popił mleczkiem kokosowym.

Folk

Wzięła kwiaty w swoje łapy i powoąchała je. Tak pięknie pachniały, że Folk zaczęła się zastanawiać co mogłaby zrobić by zatrzymać ten zapach na dłużej. "Zasusze je" zdecydowała i z uśmiechem podziękowała Nefarowi.
- Nie musiałeś - powiedziała. Napiła się mleczka kokosowego. "Jaki on jest słodki!" pomyślała po raz kolejny tego wieczoru.

Nefär

Nefär uśmiechnął się do niej i odstawił pusty już kokos.
- Musiałem. Dla ciebie rzuciłbym się nawet w otchłań.
Rzekł do Folk. Ten basior nie kłamał. Po prostu Folk była dla niego całym życiem. Mógłby umrzeć jeśli ona tylko przeżyje. Nefär wstał krzesła i pomknął w stronę morza. Dawno nie pływał a jego szaleństwo go nie opuściło.
- Chodź!
Krzyknął do Folk pływając z gracją w ciepłym morzu.

Folk

- Woda!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! - krzyknęla i rzuciła się za nim. Wbigła z impetem do morza rozchlapując wode na wszystkie strony. - Juhuuu! -krzyknęła przeskakując fale. W końcu się przwruciła na plecy. Kiedy znalazła się po wodą zaczeła zabawnie wymachiwac łapkami które znajdowały się nad powierzchnią wody. - Dobrze pływasz! - podpłynęła do Nefara.

Nefär

Nefär cieszył się, że jest tu z Folk. Było tu ciepło i miło... lecz był też pewien problem. Basior wyczuł iż Folk dostała cieczki. Wystraszył się lekko i odpłynął trochę dalej po czym zganił się w myślach "opanuj się, nie jesteś dziki! Opanuj się!" po czym z krzywym uśmiechem odpowiedział waderze.
- Dzięki... ty także.
Nefär zanurzył się pod wodę i zaczął gonić ryby by nie myśleć o tym co się stało. Musiał się opanować.

Folk

Nagle poczuła lekki ucisk w brzuchu. Nie! Nie teraz! - pomyślała i przerywając swoje szaleńcze zabawy wyszła z wody. Usiadła na brzegu i z szerokim uśmiechem przyglądała się zabawom Nefara. Poczekała aż się wynurzy.
- Musze już iść - powiedziała niechętnie, nadal zu uśmiechem. poczekała z nadzieją że przyjdzie się z nią pożegnać.

Nefär

Nefär wyszedł z wody i podszedł do Folk.
- Dobrze, jeśli musisz.
Rzekł i pożegnał Folk po czym usiadł w jaskini podziwiając okolice. Jednak bez niej nie będzie to już to samo... wilk cicho westchnął i powrócił do obserwacji morza.

Folk

skuliła się. Nie chciała wracać teraz do domu, jednak nie wypadało siedzieć przyNefarze w takim stanie. Powłuczając łapami wracała do domu.