Bursztynowe Morze

Idalia

Pocałunek Krika zbudził ją ze snu. Uniosła pysk i ziewnęła przeciągle. - Gdzie... - zaczęła, ale urwała, gdy usłyszała szum fal. No tak, byli na plaży.

Krik

-Jesteśmy nad morzem.-Wymruczał do jej ucha, podnosząc wcześniej głowę. -Nad morzem ze skrzącymi się dookoła bursztynami.-Powiedział, by mogła to sobie lepiej wyobrazić. Liznął ją w ucho, a potem skubnął delikatnie ząbkiem.

Idalia

- Wiem, pamiętam... - odpowiedziała i uśmiechnęła się na pieszczoty Krika. Lekko oparła o niego łeb i spytała. - A kiedy ty stałeś się taki czuły, hm?

Reks

Reks wyszedł z lasu na plaże i usiadł na miękkim piasku. Patrzył daleko na wody morza.
Spojrzał na plaże, szukając oczyma Kiriny.

Kirina

Przybiegła.
- Reks! - krzyknęła i podeszła do niego. - Witaj...

Reks

-Cześć! Czekałem na ciebie-powiedział wstając pośpiesznie. -Dlaczego ciebie tu nie było? Sama chciałaś tu przyjść.Dobra nieważne. Co... -przerwał na chwilę, zastanawiał się co ma powiedzieć- masz zamiar robić. -zapytał wilczycę.

Kirina

- Mmm... nie wiem... - odwróciła się i wyskrobała na piasku pazurkiem duże serce i napisała w nim " Kocham cię Reks". Znów odwróciła się i powiedziała: - Wiesz, muszę iść. Spotkajmy się tu jutro. - i pobiegła. Chciała by Reks zobaczył jej serducho i napis.

Reks

Pobiegł za nią ale zrezygnował i pochylił głowę.Wtedy zobaczył co napisała na piasku Kira.Chciał za nią jeszcze krzyknąć ale się rozmyślił.Spojrzał jeszcze na serc i napisał
,,ja ciebie też" i odszedł.

Kirina

Przybiegła, zobaczyła napis i odeszła. Była taka szczęśliwa.

Lili

Chodziła po plaży nudząc się.Postanowiła że będzi chodzić po plaży, kiedy ktoś nie przyjdzie na plaże.

Petra

Wybiegając z groty, nawet nie zastanawiała się, w jakim podąża kierunku. Ze zdumieniem spojrzała na fale wody, łagodnie rozbijające się o brzeg. Podeszła do końca plaży i zanurzyła czubek nosa w wodzie. Chwilę później położyła się na brzegu. Była bardzo zmęczona, jednak wspomnienia dnia nie dawały jej zasnąć. Snuła rozważania nad tym, jak miała zakończyć się historia jej siostry. Zdecydowała się nie wracać do groty. Przynajmniej na razie.

Jerome

Przybiegł tutaj podążając spacerkiem wzdłuż plaży. Spostrzegł jakiegoś wilka w swoim wieku. Posłał wilczycy uśmiech i podszedł do wody aby się ochłodzić. Zamoczył pysk w morzu i po chwili już cały był mokry.

Petra

Odrzuciła swoje ponure myśli. Uśmiechnęła się łagodnie do wilka pluskającego się w wodzie. Po chwili sama wskoczyła do wody, delikatnie ochlapując nieznajomego.

Jerome

Spojrzał na nią lustrując ją swymi dużymi zielonymi ślepiami - Jerome. - przedstawił się i zrobił ogonem falę przed wilczycą chlapiąc ją - Miło mi. - zaśmiał się.

Petra

- Petra, również mi miło - odpowiedziała przyjaźnie, odwdzięczając się również porządnym ochlapaniem towarzysza. - Uważaj! - rzuciła szybko, widząc nadchodzą dużą falę.

Jerome

Wyskoczył prężnym skokiem do góry i niczym na desce surfingowej przejechał po fali na tylnych łapach. Po chwili wylądował na brzegu. Teraz przez jego mokre futro idealnie widać było jego wszystkie mięśnie, które delikatnie drgały pod skórą. Uśmiechnął się kątem pyska łapiąc oddech.

Petra

- Szybki jesteś - stwierdziła z uśmiechem wychodząc na brzeg. - Co tutaj robisz? Tylko nie mów, że też przyszedłeś przez przypadek...
Otrzepała się z wody, patrząc w oczy młodego wilka. Musiała przyznać, że był całkiem atrakcyjny.

Jerome

- Dzięki. - otrzepał się i łapiąc oddech odrzekł - Spaceruję w ten piękny wieczór... - tu wskazał na pełnie księżyca - ...po plaży. Wracam z tej latarni na początku wybrzeża. Gdy tak biegłem a jak zauważyłaś jestem dość szybki, zrobiło mi się gorąco i musiałem się schłodzić. - uśmiechnął się mierząc ją swym przenikliwym wzrokiem - No i spotkałem ciebie tutaj. Co robi tutaj sama taka atrakcyjna, młoda wilczyca...i to w pełnie? - zaśmiał się.

Petra

- Atrakcyjna, młoda wilczyca uciekła z domu - odwzajemniła uśmiech i po chwili zastanowienia dopowiedziała - do siostry przyszedł jakiś wilczur, to też nie chciałam im przeszkadzać.
Popatrzyła na księżyc, jednocześnie gładząc swoje futro, które powywijało się na wszystkie strony pod wpływem wody.
- A czy to źle, że dzisiaj pełnia?

Jerome

- Nie wręcz przeciwnie. - odrzekł i zamiatając ogonem usiadł. Wbił wzrok w niebo - Więc mieszkasz z siostrą, a gdzie wasi rodzice? - spytał.