Bursztynowe Morze

Suriss

-To dobrze.-Powiedziała i również się uśmiechnęła, lecz uśmiech znów szybko zniknął.-Lekarz...-Mruknęła smakując to słowo, lecz po chwili pokręciła głową jakby czemuś zaprzeczała, ale jej nie spodobało się to słowo.-Nie lubię... lekarzy.-Powiedziała odsłaniając kły przy ostatnim słowie.-Dużo razy raniłam się w łapy i jakoś nie miałam zakarzenia.-Powiedziała zmieniając temat.-Teraz też tak będzie.-Dodała podnosząc kufę do góry.

Sherry

- No to masz szczęście. - powiedziała próbując powstrzymać śmiech. Nie wyszło jej. Zamaskowała to nagłym kaszlem. - A... nie... zapytała... do... ja... jakiej... watahy... ty... należysz... - mówiła między kolejnymi kaszlnięciami. Kiedy skończyła mówić dobry humor natychmiast ją opuścił.

Suriss

-Nie... Nie jestem w żadnej.-Powiedziała wzdychając głęboko. Znów spojrzała na swe łapy. Zaczęła przesuwać pazurami po piasku.-Z skąd przybywasz?-Spytała znów patrząc na wilczycę.

Sherry

Odwróciła sie w stronę morza. Westchnęła, a pod koniec oddech jej zadrżał.
- Z zapomnianego lasu, gdzieś na północy. - zwróciła się ponownie do wilczycy. Patrzyła jak jej pazury przesuwają się po piachu. - Niezbyt przyjazna okolica. A ty? Nie wyglądasz na typową wilczycę.

Suriss

Suriss cicho się zaśmiała.
-Pochodzą z bardzo daleka.-Powiedziała patrząc na morze i nie przestając delikatnie jeździć pazurami po piasku.-Gdzieś w lesie... Zapomnianym przez wszystkich... Jest taka mała jaskinia... Mała ale ciepła... Z tamtąd pochodzę.-Powiedziała smutno znów przenosząc wzrok na waderę.

Sherry

Poczuła lekkie rozbawienie. Zabrzmiało to tak znajomo. Ale ona została wygnana i musiała uciekać. Na dodatek jej najbliżsi... Nie mogła dokończyć tej myśli. Żeby oderwać się od przeszłości uśmiechnęła się. Cóż, chyba będzie trzeba przejść przez wszystkie pytanie, które zadaje się na początku znajmości.
- Czym sie interesujesz? - koniec ogona zadrżał.

Suriss

-Na razie interesuje się by spotkać Siomhę Lorcan.-Powiedziała zamyślając się. Przekrzywiła łepek i spojrzała gdzieś w dal szukając w myślach jakie ma zainteresowania. Niczym się nie interesowała i w tym był problem. Jej celem na razie było znów spotkać Siomhę... A później co będzie jej celem? Opieka Twee? Może...

Sherry

Miała odpowiedzieć, ale powstrzymał ją zamyślony wyraz twarzy. Zaciekawiło ją, dlaczego tak chce znaleźć tę wilczycę Siomhę.
"Cóż, to nie moja sprawa. Właśnie dlatego zostałam samotnikiem, żeby nie musieć się martwić o innych z watahy." - pomyślała.

Suriss

Suriss powróciła do rzeczywistości.
-Wybacz...-Mruknęła i delikatnie się uśmiechnęła.-A czym ty sie interesujesz?-Spytała już głośniej. Uśmiech wciąż się utrzymywał na jej pysku. To było dziwne, bo do dorosłych wilków musiała mieć więcej czasu do nabrania zaufania.

Sherry

Zaczęłą rozważac możliwości odpowiedzi. Kiedy ostanim razem wyjawiła czym się interesuje, napotkała się z wyśmianiem i szyderstwem. Trudno, to będzie test dla Suriss czy jest tolerancyjna.
- Uwielbiam czytać i pisać. - powiedziała. Gdyby nie to, że znudziło jej się być cichą myszką, zapewne poczuła by się głupio. - Wiem, brzmi dziwnie.

Suriss

-Niby czemu?-Spytała patrząc na nią zastanawiając się czemu tak powiedziała.-To dobrze, że się czymś interesujesz. A co z tego, że to jest trochę dziwne? Każdy z nas jest dziwny. Jeśli ktoś wczesniej się z tego śmiał to po prostu cię nie rozumiał.-Powiedziała. Patrzyła na nią szeroko otwartymi oczyma.-Zazdroszczę ci.-Dodała wzdychając.

Sherry

Jej oczy rozszerzyły się i były chyba większe od oczu Suriss.
- Zazdrościsz mi? - potrząsnęła głową, by odrzucić oszołomienie - Niby czego? Tego, że jestem wyśmiewana? - uśmeichnęła się pokazując wszystkie zęby - Ale przestałam się tym przejmować. - dodała.

Suriss

-Zazdroszczę ci tego, że lubisz czytać i pisać... tego, że żeby przeżyć jeszcze jakiś czas nie szukasz kolejnego celu dla, którego mogłabyś żyć. Tak, Sherry, zazdroszczę ci tego, że jesteś wyśmiewana.-Powiedziała spokojnie wstając i robiąc krok do przodu.-Bo przynajmniej ciebie zauważali i nie byłaś sama.-Dodała znów siadając.

Sherry

Uśmiech zniknął zastąpiony przez grymas.
- Nie wiem co cię spotkało. Ale być może ty przynajmniej nie zostałaś wygnana z watahy będąc szczeniakiem i nie widziałaś śmierci swojego przyjaciela. Tak, nie byłam sama, zwłaszcza jak się błąkałam jak jakiś kundel, szukający domu. - mówiła bardzo spokojnie.

Suriss

Suriss spojrzała na nią z dziwnym wyrazem oczu.
-Nie... Tego ci nie zazdroszczę...-Powiedziała cicho kręcąc lekko głową. Wilczyca nie wiedziała, ze Sherry ma taką przeszłośc za sobą, ale nie zamierzała przepraszać. Powiedziała jej tylko czemu jej zazdrości bo o to pytała.

Sherry

Opuściła głowę. To był zły pomysł zadawać akurat to pytanie. Zaczęła sie zastanawiać, czy by nie odejść, ale to właśnie tak się tu znalazła, bo uciekała. Nie wiedziała czy w głosie wilczycy pobrzmiewała nuta współczucia. Nienawidziała jak jej go okazywali.
- Na szczęście to było dawno temu. Nie należy żyć przeszłością, a teraźniejszością. - wyresytowała powiedzenie, które usłyszała będąc szczeniakiem.

Suriss

Suriss spojrzała uważniej na Sherry.
-Nie musiałaś mi tego mówić.-Powiedziała oschłym tonem. Znów chyba udawała, ale kto wie...?-Czemu więc to zrobiłaś?-Spytała zaciekawiona samym tym faktem a nie jej przeszłością.

Sherry

Przymknęła oczy. Kiedy tak robiła, wyostrzały jej się wszystkie inne zmysły. Czuła solną nutę w powietrzu. Uwielbiała to.
- Co niby zrobiłam? - spytała, gdy dotarło do niej, że Suriss zadała jej jakieś pytanie. Zaczęła bawić się wisiorkiem.

Suriss

-Częściowo opowiedziałaś o swojej przeszłości.-Powiedziała marszcząc delikatnie brwi. I znów ten suchy, obojetny ton... Czy znów udaje? Czy znów przybiera maskę? Czy znów czuje się zagrożona? Wilczyca tego nie wiedziała, ale za wszelką cenę starała się nie zatonąć w rozmyśleniach.

Muszę już kończyć... Do jutra... =]

Sherry

Wzruszyła ramionami.
- Sama nie wiem. - zapatrzyła się w przestrzeń. Po kręgosłupie spłynął dreszcz. - Może to przez opisanie tego miejsca, gdzie mieszkałaś. Wybacz. - zacisnęła szczęki, by w ten sposób choć troche odreagować gniew związany z jej byłą rodziną.