Wysepka skarbów

Getsu

Getsu przyszedł i zauważył nieznajomą wilczyc. - Cześć, jestem Getsu, a ty - powiedział, po czym się położył.

Nedra

Odwróciła łeb i zauważyła wilka.
- Ja Nedra - skinęła pyskiem na powitanie.

Łowczyni

Łowczyni przyszła i zobaczyła Getsu-CZEŚĆ MAM NA IMIĘ ŁOWCZYNI A TY PRZYSTOJNIAKU?- wskoczyła na drzewo

Lilia

Spoglądała na wilka uważnie.Skądś go znała!
-Nedra,chcesz być moją mamą?Ja jestem Lilia zaczęła mała
Mała przytuliła się do obcej wadery,Nedry.Przypominała jej matkę zanim została zabita.Owinęła się w kłębek i zasnęła w futrze wadery słodko.Spała nie zważając na wymianę tych zdań.Zwinięta w kłębek spała.Obudziła się i ziewnęła.Patrzyła wyczekująco na waderę, co odpowie.Mruknęła coś i położyła się, przysłuchując się.I wyszła nie czekając na odpowiedź.

Mizu

Mała Mizu pędziła za Akeli i gdy tylko w oddali ujrzała wysepkę popędziła do przodu, przed siebie. W końcu po kilku metrach dotarła na teren Wysepki. - Jej! Pierwsza! - Krzyknęła nader wesoło, co było jak na nią na prawdę dziwne. I to nie trochę, nie dość ale bardzo. No chyba, że miała na prawdę dobry humor, do czego teraz nie miała powodu. Ale z pewnością ta nagła radość niedługo minie...

Akeli

Przypędziła i Akeli a wiatr targał jej grzywkę która opadała na oczy. Wbiegła na wysepkę i wywaliła się o kamień, zaryła pyskiem w piasek. Podniosłą się i zaczęła wypluwać piach. -Och.. już nie te lata..- westchnęła i się otrzepała. -To jak, kto pierwszy coś znajdzie?- zapytała i machnęła ogonem.

Mizu

- Nic Ci nie jest? - Spytała i podbiegła do Akeli. Pomogła jej wstać, przynajmniej chciała jej pomóc. Upewniła się jednak, że wszystko jest w porządku i uśmiechnęła się. - Jestem za! Ale musisz mi ... wytłumaczyć co i jak, bo ja... nigdy się w to nie bawiłam. - Przyznała. Niby tyle czasu spędziła na dziecięcych latach a jednak... Zdarza się i tak, że szczeniaki nie znają się na wszystkim co z nimi związane.

Akeli

-Bo ta Wysepka zwie się nie przypadkowo Wysepką Skarbów. Tu pod piachem, pod kamieniami i tak dalej ukryte są skarby, tymi skarbami są między innymi śliczne i różnobarwne muszle. Więc.. kto pierwszy znajdzie muszlę albo coś innego wygrywa.. to jak. gramy?- zapytała i machnęła ogonem.

Mizu

- Mhm. - Kiwnęła głową i także zamachała radośnie ogonem. - No to do dzieła! - Krzyknęła po czym się zaśmiała. Dziwnie te słowa według niej zabrzmiały w jej ustach czy tam pyszczku. Kto jak woli. Mizu wybrała sobie pierwsze lepsze miejsce i zaczęła kopać. Może uda jej się coś znaleźć...

Akeli

Uśmiechnęła się do Mizu i podbiegła pod jakąś palmę. Zaczęła kopać. I nagle.. znalazła coś. -Mam coś!- zawołała i się schyliła a to coś uszczypnęło ją w nos! Akeli zapiszczała tylko gdy na swoim nosie zauważyła... kraba? -Potworna bestia mnie atakuje!- pisnęła i zaczęła skakać w kółko jak jakaś chora psychicznie.

Mizu

- Akeli! - Krzyknęła wystraszona słysząc pisk. Ze skakanek wilczycy udało jej się zauważyć kraba na nosie wadery. Zaśmiała się w miarę możliwości cicho, jednak jak na teraźniejszy jej humorek głośno. - Nie wierć się tak! Pomogę Ci! - Powiedziała przez śmiech próbując dogonić Akeli. Przy okazji skakała wokół niej, chciała spróbować złapać skorupiaka i oderwać od jasnego noska wilczycy.

Akeli

Jeszcze jeden skok i nagły hamulec. Usiadła migiem na ziemi patrząc na skorupiaka.. co jej się jeszcze dzisiaj przydarzy hmm..? Cóż tego nikt nie wie, nawet sama Akeli. -Zgoda możesz go lub ją ściągnąć, ja nie mam nic przeciwko..- stwierdziła, a jej ogon ruszał się energicznie, nawet za... energicznie.

Mizu

- Dobrze, tylko się nie ruszaj. - Powiedziała. Wyobraziła sobie teraz, że jest ... Lekarzem! Ma na sobie fartuch i maskę i to jest bardzo ciężki przypadek krabiej choroby (długi czas niewychodzenia z domu chyba źle na mnie działa xd). Skoczyła i złapała to coś i ... zawisła. Zrobiła wielkie oczy ze zdziwienia, kto by pomyślał że takie małe coś aż tak mocno się trzyma. - Nie chce się odczepić! - Krzyknęła i kolejne parsknięcie śmiechu.

Akeli

Zapiszczała jeszcze raz i zrobiła smutną minę. -Pani Doktor, jak można się tego czegoś pozbyć ? Proszę o pilną odpowiedź w domu mam do wykarmienia dziesięciu mężów i sto szczeniaków, ja chcę żyć!- zawołała teatralnie patrząc na Mizu. Powaga... spokój, powaga.. spokój, łatwo mówić! Jeszcze chwila a Akeli wybuchnie. -Jak tego nie zdejmiesz to będzie foch z przytupem i z splunięciem na ziemię o!- zawołała i tupnęła prawą łapą po czym splunęła na piasek, odwróciła łeb w inną stronę i uniosła wysoko pyszczek, ale... ten krab nadal jej zwisał z noska. To się nazywa foch! -A.. i jeszcze z krabem na nosie!- dodała.

Mizu

- Obawiam się, że ... to nieuleczalne. - Odpowiedziała na teatralne słowa Akeli. Starała się zachować powagę jednak ostatnio było to dla niej trudne. Potrafiła wybuchnąć śmiechem w byle jakim, nawet najmniej odpowiednim momencie. No i tak stało się także teraz. - Upss... Przepraszam. - Szepnęła i podeszła z drugiej strony do Akeli. - No nie obrażaj się! Nie obrażaj! Ten krab podkreśla Twój kolor oczu. - Wyszczerzyła się jak najsłodziej umiała ... Gdy Akeli się tego jak najmniej spodziewała Mizu skoczyła i 'odlepiła' od niej kraba. Wyrzuciła to małe cuś do piachu i uśmiechnęła się. - Akeli... Przepraszam Cię, ale muszę znikać. Ale wiedz, że nie na długo Cię od siebie uwalniam. Wyśledze Cię! - Powiedziała i zaśmiała się niczym psychopata. Mrugnęła do niej i pobiegła w dal...

zt.

Akeli

-Zgoda, nie obrażę! I za jakiś czas chcę Cię znowu widzieć!- powiedziała i się uśmiechnęła machając ogonem no i zabawa została bez wyniku, ale jednak.. coś się znalazło - krab, pomasowała sobie tylko nosek i machnęła ogonem po czym ruszyła przed siebie.

z/t

Axella · Wysłany: Pon 18:16, 07 Mar 2011 Temat postu:

Wadera weszła podziemnym wejściem, spojrzała na krajobraz który według niej nie był nie najpiękniejszy, no ale cóż. Z daleka zobaczyła coś interesującego, podeszła bliżej i bliżej, nagle zza krzaków wyleciała mewa, próbowała dorwać ptaszysko, złapała tylko za ogon, a temu urwało się kilka piór. Pomyślała. Ahh to nie najlepsze "polowanie". Uśmiechnęła się sama do siebie po czym się położyła.

Mystic · Wysłany: Pon 18:27, 07 Mar 2011 Temat postu:

Mystic przyszedł tu powoli. Nie było tu prawie nikogo. Ułożył się w cieniu i zaczął się rozglądać. Do końca życia zapamięta Rapish, której imienia jednak nie znał. Westchnął głęboko i usiadł na mchu później. Spojrzał w dal, tam gdzie było dużo wody.

Axella · Wysłany: Pon 18:36, 07 Mar 2011 Temat postu:

Poczuła nieznany zapach, odwróciła się ujrzała w oddali basiora który kładzie się w cieniu. Jest ciekawa jego osobą, wiec wstaje i rusza śmiało w jego stronę żeby się przywitać.

Taharaki · Wysłany: Pon 18:45, 07 Mar 2011 Temat postu:

Pojawia się na wyspie, zwabiony jej nazwą. Zamierzał znaleźć coś dla siebie. Wyszedł na brzeg i otrzepał się z resztek wody. Rozejrzał się dookoła. Ładnie. Uśmiechnął się sam do siebie.
- No nic, czas ruszać na poszukiwanie.
Rozejrzał się, po czym ziewnął głośno.
- Ale to innym razem. - spojrzał na wodę. Przebył taką drogę tylko po to, by zawrócić? Cóż, ta jego ciekawość kiedyś go zgubi. Wskoczył do wody i zniknął za horyzontem.

zt.