Pod Wilczym Pazurem

Mizu

-Skąd znasz moje imię? - Zapytała zdziwiona Mizu. Racja... Widziała tę małą ale nigdy z nią nie gadała. Na razie postanowiła, że powie coś o zamówieniu. Podeszła do Lili. - Królika ? Ale jeszcze nawet nie dostałaś tych ziemniaków z mięsem. I one będą dopiero kiedy kucharz je zrobi. - Usiadła i spojrzała na swoje pazurki. Racja... nie była zadufaną w sobie lalką. Ale tak jakoś wyszło. Musiała spojrzeć gdzieś indziej.

Lilia

-Wiem...A chcesz być przyjaciółką moja grzecznie się pytam-odpowiedziała wilczyca

Mizu

-Zaraz, zaraz. Ja się najpierw zapytam. Skąd znasz moje imię? - Powtórzyła pytanie... Skąd ktoś, kogo widziała dwa razy na oczy znał jej imię. Irytowała ją to. "Grzecznie pyta tak?! Ja jej zaraz dam!" Powiedział ON w głowie Mizu. "Proszę Cię... Na razie bądź cicho." Odpowiedziała myślami. - No więc? Chcesz wiedzieć kto pierwszy odpowie... Czy jak? - Zapytała.

Lilia

-Hm..Znam bo czytałam...podpis odparła nieco zdziwiona

Mizu

-Jaki podpis?! - Zapytała prawie krzykiem zdziwiona Mizu. "Podpis? Nie masz żadnej plakietki" Powiedział ON. I miał racje. Mizu spojrzała na swoją chustkę.... Nie miała żadnej plakietki. Nie wiedziała o co chodzi tej małej. - Dobra... Teraz na spokojnie. Proszę , powiedz mi mała. Jaki podpis?

Hari

Przyrządził danie spokojnie, nie spiesząc się zbytnio. Tym bardziej, iż było to coś nowego i nie podanego w karcie. Zmarszczył nos w irytacji. Przecież jest Menu! -burknął w myślach, chwytając talerz z jedzeniem w zębiska i podchodząc do stolika, przy którym Mizu rozmawiała z klientką. Jego nos zmarszczył się jeszcze bardziej, gdy Dalek wyczuł irytację, zdziwienie przyjaciółki. Jej wypowiedź była niemal krzykiem. Postawił niemal z hukiem naczynie na blacie, przypatrując się nieufnie i groźnie szczeniakowi.
- Mizu, co się dzieje? - zapytał, zwracając wzrok na kelnerkę.

Mizu

-Sama nie wiem. - Odpowiedziała przyjacielowi. - Ta klientka, osoba zna skądś moje imię. I nie wiem skąd. Widzę ją drugi raz, ale pierwszy z nią rozmawiam. Mówi, że z jakiegoś podpisu. - Przyznała po czym poczuła się głupio. Krzyczała na małą jakby coś zrobiła. Odwróciła się do niej. - Przepraszam. Nie chciałam. - Spuściła wzrok.

Chodzi pewnie o to, że mam podpisane imię. Tylko chcę Ci Lilio powiedzieć, że jak gramy w fabule to nie znamy wszystkich imion. Najpierw musisz się z kimś zapoznać. ;d

Lilia

-To co?Dziękuje mruknęłam
Uśmiechnęłam się lekko i zjadłam i znikłam

Maryse

Przybiegła wolnym truchtem do restauracji. Podeszła do Mizu. - Siemasz ! - powiedziała z uśmiechem na pyszczku. Przeniosła wzrok na menu. - Poproszę... sałutkę i sok. - rzuciła. - Mieszankę wybuchową. - diabelski uśmieszek zagościł na jej pyszczku.

Mizu

-Ej ! A co z zapłatą?! - Krzyknęła za wybiegającą Lilią. - No to fajnie... Pensja z głowy. - Mruknęła do siebie. Spojrzała na Maryse. - Cześć ! - Krzyknęła radośnie. Przyjaciółka zawsze poprawiała jej humor. - Już się robi. - Rzuciła i podbiegła do okienka. - Jedna sałutka! A ty Maryse usiądź gdzie chcesz. Ja się zajmę sokiem.

Hari

Prychnął, kiedy młoda wadera wybiegła bez zapłaty za posiłek. Zmarszczył gniewnie nos, wracając do kuchni, aby przygotować sałutkę. Wziął potrzebne składniki i zaczął je kroić i siekać na mniejsze kawałki. Doprawił szczyptą ziół i wystawił na parapecik.
- Gotowe! - zakomunikował Mizu, cofając się, aby posprzątać.

Amija

Maryse

- Jasne. - powiedziała i usiadła przy pierwszym wolnym stoliku. Spojrzała na skrzydlatą wilczycę z wielkimi ślepkami. - Ona... ona ma... skrzydła. - podeszła do Mizu pokazując łapką na waderę. Chyba jeszcze nigdy nie widziała wilka ze skrzydłami.

Salome

Do lokalu spokojnie weszła ciemna wilczyca. na jej twarzy widniał ten sam szelmowski uśmiech co kiedyś.
-I'm BACKKK!-krzyknęła przytulając Mizu i Daleka. Mocno ich ściskała, nie mogła powstrzymać radości.

Nyah

Różowa wilczyca wolnym krokiem zbliżała się restauracji, jak przechodziła obok zobaczyła napis nad wejściem - Brzmi zachęcająco – pomyślała, i powiedziała do powietrza obok siebie – Nie, ja tutaj wchodzę. Ty możesz tutaj zostać – postała jeszcze chwilkę przed wejściem i po chwilce weszła do restauracji, podeszła do lady, i przeczytała menu.

Hari

Wyściskał serdecznie przyjaciółkę.
- Cieszę się, że jesteś - powiedział wesoło, po czym jego wzrok padł na czytającą menu waderę. Zastrzygł uchem, mrugnąwszy do Crimson, a raczej już Salome, po czym podszedł do lady.
- Co podać?

Nyah

- Hm... Poproszę sałutke i sok ... miętowy, jeżeli jest - powiedziała i położyła przednie łapy na ladzie po czym zdmuchnęła swoją długą grzywkę z oka.

Salome

-Miętowy? Nie ma, ale moge zaimprowizować...-mruknęła w stronę klientki. Poszła na zaplecze i chwilkę potem wróciła z sałutką i sokiem w szklance.
-Mam nadzieję, że zasmakuje, pierwszy raz robiłam miętowy sok...-rzuciła podając jedzenie klientce.
-Sorry Mizu, ze cię wyręczam...Ach, dawno mnie tu nie było...-westchnęła spoglądając na szczeniaka poczym podeszła do Daleka.
-Ile mamy w kasie?-spytała strzygąc lewym uchem.

Nyah

Psycho podeszła do pierwszego lepszego stolika i usiadła, spróbowała sok - Mm... Dobry - pomyślała, i nagle usłyszała - A ja to co? - zapytał zdenerwowany głos, Psycho starała się go ignorować, potem zaczęła jeść sałutke. Po chwili jak skończyła podeszła do lady i zapytała – Ile płace? - wyciągnęła parę kostek

Salome

-Dwanaście kości się należy-wesoło rzuciła Salome wycierając ladę. Ubrała jakiś pobrudzony fartuszek, bandanę na głowę - żeby jej włosy nie leciały do jedzenia.
-Daleeeek... Mogę z toba trochę pogotować?-spytała cipłym głosem poczym znowu udała się za ladę.
-Zamawiać, zamawiać....!-krzyczała na całą restaurację.