Polana pełna kwiatów!

Jenna

Ruszyłam za wilczycą. Byłam ciekawa przecież nigdy żadnego nie widziałam, byłam bardzo podekscytowana. Podeszłam bliżej wilczycy żeby jej nie zgubić, nie chciałam trafić w jakieś straszne miejsce.
zt.

Fari

Fari mlaznęła jęzorem. Znowu przylazła w "odwilczone" (inaczej odludnione XD Jak to się pisze??) miejsce. No, nie było powodu do gadania, więc wadera usiadła na kufie i pomachała kilka razy ogonem. Na jej twarzy promienił się uśmiech.

Cally

Cally postanowiła pozwiedzać miejsce, do którego dotarła całkiem niedawno. Stąpała cicho, niemal bezszelestnie. Po chwili do jej nozdrzy dotarł zapach innego wilka. Cally jednak, jak na razie nie zaczęła rozmowy, jak to ma w zwyczaju. Usiadła niedaleko i powąchała jeden z rosnących tu kwiatów.

Aela

Aela dzielnie parła na przód, aż dotarła tutaj. Dość długo szła, czas zrobić sobie przerwę- pomyślała.
Usiadła, a wokół niej nie widziała nic, tylko kwiaty, rozejrzała się dookoła, nikogo w pobliżu raczej nie było..

Liam Blair

Przydeptał tu posmutniały i niepewny. Przytłaczało go nowe miejsce, nowe zapachy, obrazy... Krztusił się natomiast wspomnieniami, szarymi migawkami z dalekich krain - z domu. Zmarszczył pysk i niechętnie przycupnął pod większą kępą hiacyntów.

Aela

Nagle w jej zasięgu wzroku pojawił się nowy wilk, co prawda wielu tutaj osób nie znała.
Aela jak to ona, śmiało i z uśmiechem na pysku podbiegła do wilka, usiadła zaraz naprzeciw niego i rzekła- Witaj, Aela jestem.

Liam Blair

-Witaj. Liam Blair. - rzucił i próbował wydobyć z siebie coś na kształt uśmiechu, lecz jego usta jedynie się skrzywiły. Otulił łapy popielatym ogonem i wpatrywał się w wadere czekając na dalszy bieg wydarzeń.

/Brak weny ;x/

Aela

Uśmiechnęła się jeszcze szerzej, ona była bardzo wesołą wilczycą, z nią nie można się nudzić...- Jesteś stąd?- spytała, ni stąd ni zowąd. Wzrok wadery śledził dosłownie całą okolice, po czym zatrzymała go na Liamie.

Liam Blair

-Z dalekich stepów, o których sam wiem mniej niż się spodziewasz. Chłód. Pustka. Samotność. - mruknął ocierając uszy. Pokryły się one bowiem drobną warstewką rosy - zmoczyła ona gęste, orzechowe futro basiora.

Aela

-Samotność...- mruknęła cicho. tak, to jest to czego owa wadera nie lubi, zawsze jest otoczona znajomymi. Zastrzygła jednym uchem a chłodny wiatr delikatnie muskał jej sierść.

//Z góry przepraszam, za jakość moich postów *_*//

Jenna

Powoli przyszłam w to miłe miejsce. To było moje pierwsze miejsce gdzie zawędrowałam, gdy przybyłam do krainy. Wzięłam łeb nisko i zaczęłam wąchać kwiaty, miały piękny zapach. Nie zwracałam uwagi na przebywające wilki, nawet nie wiedziałam czy ktoś tu jest. Wywróciłam oczyma i wstałam. Rozejrzałam się dookoła i poszłam w stronę wyjścia.
zt.

Liam Blair

-Tak, samotność. Acz samotnikiem nie jestem, o nie. - uśmiechnął się -Należę do watahy Ognia. A ty...? - dodał. Dumny był swej przynależności, a zważając na jego łagodny charakter nigdy nie miał zamiaru jej opuścić. Choć wielu było, co porzuciło swa watahę dla samotnej ścieżki czy innego grona. Tak przynajmniej mu się wydawało. Od każdej reguły są jakieś wyjątki...

Aela

-Ja...? Jestem z Watahy Nocy- mruknęła. Jej wzrok opadł na dół, gapiła się na swoje łapy, mimo tego uważnie słuchała co Liam ma jej do powiedzenia.

Cally

Cally niezauważona przysłuchiwała się rozmowie. Nawet specjalnie się nie kryła - przysiadła tylko wśród kwiatów, które rosły tu nad wyraz szybko. Jednak po chwili taka sytuacja się waderze znudziła i wychyliła się zza jednego z czerwonych maków. Uśmiechnęła się lekko.
- Hej. - powiedziała i podeszła bliżej Liama i Aeli. Miała zamiar poznać tu jak najwięcej wilków, więc postanowiła zacząć od teraz.

Liam Blair

-Noc. Niby jest uosobieniem zła, ale jak widzę znajdzie się w niej promyk słońca. - mówiąc to uśmiechnął się do Aeli. Jak widać nie każdy w Watasze Nocy to krwiorządny rozpruwacz ciał. Mimo to taki wizerunek przyciąga wielu młodych. Czyżby czerń była w modzie?

/totalny brak weny../

Aela

Uśmiechnęła się do Liama- Jednak bywają wyjątki.- odrzekła nieśmiało, znowu przenosząc wzrok na młodego basiora, otuliła ogonem swoje chude jak patyki łapy.

//jak widać to jest zaraźliwe-.-//

Cally

Cally czuła się ignorowana, jednak nie zrażała się tym. W końcu kto lubi, jak się mu wcinają w rozmowę? Przechyliła łeb i spojrzała na konwersujące wilki z ukosa. Podeszła trochę bliżej i uśmiechnęła się.
- Mogę się dołączyć? - zapytała z ciągle nie schodzącym jej z pyska uśmiechem.

Liam Blair

-Na razie nie ma za bardzo do czego. - uśmiechnął się -Rozmawiamy o sobie, watahach, pochodzeniu... - dodał mrużąc oczy. Jego ogon pełzał po ziemi, to zataczając koła, to ślizgając się slalomem pomiędzy drobnymi kamieniami. W tej chwili Liam był odcięty od świata; złapał zastój - siedział i myślał wpatrując się w końcówkę popielatego ogona.

Aela

-I tyle- dodała wzruszając ramionami. Posłała uśmiech w stronę nowo przybyłej i znów spojrzała na samca, odsunęła grzywkę i widać już było jej błękitno-szare oczęta, postawiła uszy na baczność i obserwowała wszystkich obecnych.

Liam Blair

Jeżył sierść, napiął mięśnie i zręcznym ruchem przygniótł ogon do ziemi. Zaraz potem syknął z bólu i szybko otrzepał ogon z piachu.
-Panie wybaczą, czasami budzą się we mnie szczenięce pragnienia. - mruknął i wstydliwie się uśmiechnął.