Przepaść

Lee

//Panno Shadney, chcę poinformować, że on ma całkowitą rację ><.\\

Niech ucieka, póki mu życie miłe! Warknął donośnie, ziemia lekko się zatrzęsła.
Niech ucieka.
Chce żyć?
Niech ucieka.
Czekał, nikt nie ma prawa krzywdzić jego syna.
Umknęlo mu się ciche warknięcie.
W końcu stanał.

Diamond

Lee on nie chiał go skrzywdzic,ale twój syn też musiał mu coś zrobic albo powiedziec,znam Szastę nie zaatakowałby go bez powodu-powiedziała i spojrzała błagalnie na Lee.

Shadney

( a gdzie ja napisałam, że nie ma racji, tak apropo.. ludzie, czytajcie ze zrozumieniem.. aż szkoda z wami w ogóle dyskutować.. ; / )

( hah, niech ucieka.. ? to było dobre.. pomijając fakt, że macie te samą rangę, ale dobra spoko panie ważniak. < 3 )

Podniosła zad do góry, otrzepała się z piachu, przy czym ruszyła do basiora..
- Same dzieciaki..
Mruknęła pogardliwie, patrząc, a raczej obserwując zachowanie wszystkich obecnych.
- Zero rozumu.
Szepnęła sama do siebie. Na jej pysku widniał smętny uśmiech, a wzrok był skierowany na każdego po kolei, jakby czuwała, obserwowała to, co mogłoby się zaraz zdarzyć.

Lee

A ja go nie znam i Ciebie też. Spojrzał na nią z pogardą, pa mięta jej pierwszy dzień, kiedy ją spotkał.
Skąd znasz moje imię ?! Zagrzmiał.[/i]

Sherii

- No właśnie Diamond ma rację - wtrąciła się wstając z swojego miejsca.

Szasta

Nie boje się to twój syn zaczął-powiedział pewny siebie.Nie pozwolę sobie,żeby szczeniak w wieku mojego brata tak sie do mnie odzywał-dodał i przygotował się.

Sherii

- Przestańcie! Chcecie walczyć o szczeniaka dajcie spokój. Za pomnijmy całą tą sytuacje i żyjmy w zgodzi - dodała po chwili idąc w stronę Diamond.

Diamond

Znam je od Sam-powiedziała.I nie pozwolę ci go skrzywdzic-dodała.

Lee

// Panie ważniak, źle użyte >D. Hm. Mimo rang jestem silniejszy. Ech. Tłumaczenie xd. \\
Spojrzał na Edwarda.
On zaczął... Ale ty zaatakowałeś. Z tego co wiem mój syn tego by nie zrobił. Usiadł i mierzył swymi czerwonymi ślepiami Szastę.
Coś dzisiaj obficie azot cieknie mu z kłów.
Hm.

Szasta

Dziewczyny bardzo was lubie dlatego odsuncie się bo nie chcę żeby wam się coś stało o szczeniaka,który wszystkimi gardzi-powiedział i spojrzał na wilka.

Sherii

- A właśnie że ja sie nie odsunę. Szasta spasuj, wyżyjesz się kiedy indziej xD - powiedziała z lekkim uśmiechem.

Lee

Me uszy wszystko słyszą i popieram ich zdanie, lecz tu głupszy ma winę. Spojrzał na niego. Nie chce go zabijać.
Chce aby się nawzajem przeprosili.
Przeproście się. Skończył swój monolog.

Szasta

Ja nie mam zamiaru walczyc-powiedział do Sherii.Lee obydwaj źle postąpiliśmy i ja i twój syn wiec może zostawmy to i niech on walczy ze mną jak dorośnie na mojej arenie-powiedział.A teraz przepraszam-dodał.

Shadney

( dobra nie mam siły na kłócenie się.. eh
nigdy więcej cukierków, nigdy, nigdy... ; // )

Mruknęła smętnie.
- Bezmózgowiec.
Sapnęła pod nosem sama do siebie, tak, aby nikt nie miał żadnej możliwości tego usłyszeć.
- Szasta.. pokaż klasę i daj mu spokój, bo se pazurki połamiecie.
Zakpiła, przy czym walnęła łapą w ziemię.

Lee

Nikt nie będzie walczył, zrozumiano? Powiedział tonem, którym nie można powiedzieć nie.
Wstał i mierzył wzrokiem Szastę.
Taka afera, z takiej błachostki.
Cóż za głupota.
Nic nie powiedział, a z jego twarzy nie można było tego wyczytać.

Szasta

Popatrzył na Lee nie podobało mu się to jak na niego patrzy,jego syn zaczepiał go a on cierpi.Dał sobie spokój wybacz-powiedział i odwrócił się do wilczyc.

Lee

Spojrzał na młodą wadere.
Życie jest długie, ale trzeba uważać na słowa. Skarcił ją, lecz nie spuszczał obojętnego wzroku z Szasty.
Wybaczam.Sinął łbem i zarechotał pod nosem.
Tak to się robi

Sherii

- No więc nikt nie będzie walczył. Teraz zróbcie ten ładny gest podajcie sobie łapki i koniec afery. - odparła z uśmiechem patrząc na Szastę, Lee i Edwarda.

Szasta

Dziękuje wam-powiedział i pochylił się przed wilczycami abby oddac im szacunek.Lee nie chcę awantury-powiedział.Podał łapę Lee a później Edwardowi.

Lee

Uścisnął mu łapę, ale uśmiech nie zniknał.
Lecz gdy ściskał mu łapę, nachylił się do przodu i szepnał tak do Szasty, że nikt nie usłyszał.
Masz szczęście. Zażartował po czym Chwycił za kark Edwarda i ruszył ku lewgowisku.
Bywajcie. Odszedł.