Śnieżny Wodospad

Shade

- Musicie się rozstać z Sune? Twojego ojca nie ma? Jaka kula? Może jakoś pomogę. - powiedziała cicho przyglądajac mu się uważnie. Oparła się o niego bokiem i westchnęła. Byłam w krainie śniegu, musiałam... miałam coś do załatwienia. Nie było mnie i nie wiem co tutaj się dzieje. - powiedziała do niego.

Cole

- Tak...długo się nie widzieliśmy i tak jakby wszystko zniknęło. Jakbyśmy się ze sobą męczyli. Nie mam pojęcia gdzie jest Szasta. Kule mam bo mnie trafili w bazie ludzkiej. - wyjaśnił. - Nie wyciągaj jej...zagoiło się a poza tym ta kula jest moja pokutą za błędy młodości, o. - dodał.

Shade

- Cole nie możesz tak mówić. - westchnęła. Błędy młodości, trzeba żyć tak, żeby nic nie żałować. - Szasta na pewno wróci, a co do Sune, to przykro mi. - powiedziała cicho, spojrzała w jego oczy. Sama nie była w najlepszej formie. Miała dość głęboką bliznę na szyi, a na reszcie ciała były ślady walki o wiele mniejsze, wilki z watahy śniegu niezbyt miło powitały ją.

Akita

Wbiegła.Wskoczyła na drzewo tutaj rosnące,usiadła na jednej z grubych gałęzi,rozejrzała sie wokoło,zamyśliła sie i z zaciekawieniem przyglądała sie innym wilką .

Abaddon

Arya.

Odstawiła łapę na swoje miejsce. Przymrużyła powieki i kątem oka spojrzała na przybyłych wilków. Po chwili jej ślepia spoczęły na Abaddonie
- Bywa - odrzekła krótko. Podniosła łeb ku niebu
- Było, minęło. Nie ma co rozpamiętywać - dodała spokojnie

Agresja

Młoda wilczyca energicznie "wpadła" na ten teren. Zatrzymała się tuż przed wodą, prawie do niej wpadając. Po chwili podniosła łba i... no właśnie ujrzała białą wodę. Przekrzywiła łeb i zbliżyła go do wody. Oczywiście potknęła się, wlatując do niej i dokonując zdumiewającego odkrycia, iż woda smakuje... NORMALNIE!

Azazello

W okolicy pojawił si Azazello. Stąpał powoli ociężale, jak zwykle kulejąc. Przystanął ciężko nad wodospadem i spojrzał w niebo.

Agresja

Młoda wilczyca wyskoczyła z wody i nie zważając na siedzącego nieopodal wilka zaczęła się trzepać. Oczywiście, po chwili starszy od niej wilk był mokry, ale ona nie przejmowała się tym zbytnio. Odwróciła się tylko, by odkryć, czemu zwykła woda jest biała. Jednak zajęło jej to chwilę czasu przez co nie napiszę, w tym poście, że to odkryła.

Azazello

Zauważył w końcu młodą wilczycę która go ochlapała. Otrzepał futro i spojrzał na nią trochę zeźlony, po chwili jednak uśmiechnął się lekko.

Welle

Podeszła do wody. Zaspokoiła pragnienie i przeskoczyła spadającą taflę wody. Wylądowała na skalnej półce i położyła się tam wygodnie. Przyglądała się pozostałym wilkom z zaciekawieniem.

Sune

Zza drzew wyłoniła się wilczyca o śnieżnobiałej sierści. Rozejrzała się dokoła, zawieszając swój wzrok na wodospadzie. Było to jedne z piękniejszych miejsc w krainie. Przysiadła nieopodal kaskady.

Ozon

Był właśnie na zimowym spacerze i zawędrował tutaj. Przysiadł nad wodospadem i rozejrzał się wokół. Zauważył wilczycę z która kiedyś rozmawiał i zastanawiał się czy go pamięta. Wydawało się że minęło tak wiele czasu. Tak wiele czasu w tej krainie. I czy znalazł tu szczęście?

Sune

Gdzieś, jakby przez mgłę, wyczuła zapach swojej watahy. Odwróciła lekko łeb i ujrzała wilka, który wydawał jej się znajomy. Przypatrzyła mu się uważnie i nikle się uśmiechnęła, próbując przypomnieć jego imię.

Ozon

Spojrzał na nią i uśmiechnął się w odpowiedzi ciekawy czy go naprawdę pamięta i pamięta jego imię. On ją pamiętał.
- Szósty zmysł. - powiedział.

Sune

Wstała i podeszła do niego niepewnie. Powoli przypominała sobie tego wilka - Hmm - pomyślała chwilę - Czyżby przed mymi oczyma stał Ozon? - zapytała spokojnie.

Ozon

Uśmiechnął się i udając równą niepewność spytał -Hmm. Tak.Czyżby przed moimi oczyma stała Sune?

Sune

Uśmiechnęła się delikatnie - Zgadza się - odrzekła spokojnie z lekką radością w głosie. Przysiadła obok wilka, zawieszając na nim swój wzrok. Tak dawno go nie widziała.

Ozon

Uśmiechnął się. - Dawno się nie widzieliśmy. - powiedział. Dawno? To było mało powiedziane bo Sune była pierwszym wilkiem którego tu spotkał a trochę się już tu kisił. - Co tam słychać?

Sune

Westchnęła - Oj, bardzo dawno - odrzekła zamyślonym tonem. Przeniosła wzrok na wodospad - Po długiej nieobecności wróciłam do krainy, zdałam test na pomocnika lekarzy - powiedziała z lekkim uśmiechem - A co u ciebie? - zapytała.