Zimny Wodospad...

Whitewind

Cierpliwie czekała na odpowiedź Akity lekko potupując przednią łapką. Przez ten cały czas obserwowała wszystko co działo się nad wodospadem. Jej ogonek latała w tą i z powrotem.

Riven

Przybiegł tutaj już nie zmęczony ani padnięty .
Był jakby lekko poruszony.Podszedł bliżej wodospadu po czym spojrzał w swoje odbicie.
On już jest kimś innym,gdyż sam się zmienił.On już nawet siebie nie poznaje..
Jego serce nie otula ciepłe uczucie,nie ma na to czasu .Teraz liczy się dla niego to co dzieje się dziś,jego przyszłość o której myśli i to co sam planuje ..
Zacisnął swoje powieki i walnął łapą w swoje odbicie,po czym odwrócił się od wodospadu i usiadł patrząc gdzieś w dal .

Akita

Zeskoczyła z gałęzi kiedy zobaczyła ''nowego'' jego zapach był jej bardzo znajomy lecz nie mogła sobie go przypomnieć. Myślała.myślała ale nic nie wskórała. Postanowiła znowu ukryć się na drzewie - Whitewind znasz go może - szepnęła jej na ucho ....[/i]

Whitewind

Zauważyła Rivena i już miała krzyknąć, już miała pędzić do niego, gdy nagle zobaczyła jego zachowanie. Spojrzała przepraszająco na Akitę i szepnęła jej do ucha - Przepraszam Akita. Muszę z kimś porozmawiać... - Jednym zwinnym ruchem zeskoczyła z drzewa i wolno szła w kierunku Rivena. Jej bezszelestny chód przebił odgłos spadającego diamentu. Zwróciła łeb ku źródłu tego odgłosu. Okazało się, że to jej diamentowe serduszko od przyjaciela wypadło, jakby chciało o sobie przypomnieć. Spojrzała na nie, a w jej oczach pojawiły się łzy. Przypomniał jej się tamten Riven... Nie ten, którego zobaczyła dzisiaj. Nie.. Ujrzała swego radosnego, najlepszego przyjaciela... Teraz zmienił się... Nie był to już ten sam wilk, którego kochała jak własnego brata... Stała tak gapiąc się na serduszko. Po jej policzkach lały się słone łzy.

Riven

Spojrzał znów pare razy gdzieś w dal ..Nic to dla niego nie było ..
Dokładnie słyszał szelest chodu Whitewind..Podniósł łeb ku niej a ukradkiem jego oczu był gdzie indziej ..Po jakimś czasie,nie długim lecz milczącym zebrał się i to on podszedł do swojej przyjaciółki którą traktował jak najukochańszą sobie osobę.
Mógł sam sobie w duchu opowiadac,że gdyby nie ona .. Już nic dla niego nie jest ważne.. Spojrzał jej głęboko w oczy,tak by zrozumiała,że nadal jest bliska jego sercu i otóż chciał pokazac jej niewidomy na jego pysku uśmiech .
Ona dla niego nie była nikim,była przyjacielem .. najlepszym,dokładnie przyjaciółką którą kocha,iż jest dla niego ważna .Przez tą chwilę milczenia wydukał-Witaj Whitewind..-Podszedł jeszcze bliżej po czym otulił ją tak aby poczuła bicie jego serca .

Agresja

Młoda wilczyca imieniem Agresja, zakrwawiona, nie bardzo, ale jednak, z kilkoma ranami, weszła nad wodospad. Nie odzywając się do nikogo, z naburmuszoną miną, weszła pod wodospad, by zmyć z siebie krew.

Volire

Popatrzyłam na zgromadzonych, no i tych nie dawno przybyłych. Westchnęłam, układając się w pozycji leżącej. Podwinęłam pod siebie łapy, kładąc łeb na ziemi, tuż przed wodą. Spuściłam wzrok i zamknęłam oczy.

Ariana

Słyszała o tym miejscu, ale nie chciała przybyć z powodu wyczerpania organizmu. Była za małym szczeniakiem na takie krainy.

Whitewind

Wtuliła się w jego futerko i wyszeptała drżącym głosem. - Witaj Riven... - Jedną z łapek przysunęła serduszko do siebie i znów się w nie zapatrzyła. Po chwili łzy znów zaczęły lecieć jej po policzkach. Serduszko schowała, ale Rivena nie puściła.

Steria

-Już! Dosyć! - ryknęła. Jej oczy wypełniły się łzami. Wybiegła.

>Dolina marzeń

closer

Gdy tylko Mel odszedł zauważył jak Steria jego najlepsza kumpelka z płaczem odeszła. Nie chciał aby ona się na niego obraziła więc pobiegł za nią tym samym wybiegając z tego miejsca .

Riven

On również jej nie odstępował .
-Dlaczego płaczesz?-zapytał z lekko troskliwym głosem.
Jego serce bije inaczej,tak opanowanie i spokojnie . Westchnął i spojrzał w oczy jego przjaciółki ..

Whitewind

Spojrzała Rivenowi prosto w oczy i wyszeptała - Płaczę, bo Ty cierpisz... - Jeszcze mocniej się w niego wtuliła i westchnęła.

Riven

Przez chwilę milczenia powiedział od siebie-Whitewind..Nie ważne,że ja cierpię.Ważne jest to,żebyś ty nie cierpiała i zawsze była szczęśliwa ..
Jego głos stał się troskliwszy i milszy pełen ciepła i uczucia jakie dawało jego słową sensu . Jego oczy zaś mienią się jak kryształy co wygląda jakby iskrzyły się od blasku jakie dawało ciepło futerka Whitewind .

Whitewind

Ogonem otuliła Rivena dookoła. I czułym głosem odpowiedziała. - Tylko, że ja nie potrafię być szczęśliwa kiedy ty cierpisz... - Urwała, a po chwili dodała wahając się troszkę. - Braciszku - Jego futro było bardzo ciepłe, więc nie mogła się powstrzymać i przysunęła się jak najbliżej Rivena.

Riven

Otulił ją bardziej,gdy usłyszał to co ona odrzekła ..
-Kochana jesteś Whitewind...-Rzekł z już uśmiechem na pysku ..
On nie mógł znaleźć słowa,które opisałoby to,co czuje w tym momencie,lecz wiedział jedno.. Są to uczucia pozytywne a nie negatywne,gdyż nie czuł się przy niej smutno ani samotnie .

Whitewind

Odsunęła trochę łebek do tyłu, żeby móc zobaczyć ten uśmiech, na który tak długo czekała. ,, Gdzieś już to słyszałam..." - Pomyślała. Uśmiechnęła się delikatnie. - Wiem. Ty też jesteś kochany. - Poruszyła lekko uszkiem i z powrotem wtuliła mordkę w jego futro.

Akita

Widząc całą tą sytuację Akita postanowiła się nie wtrącać, Ale odrobina współczucia akurat by jej nie zaszkodziła ale ona tak już miała w swym zwyczaju. Prychnęła bardzo cicho do siebie i odwracając się tyłem do wilków wskoczyła na gałąź czekając....

Riven

Delikatnie poszerzył uśmiech,który u niego teraz jest rzadki.
-Miło,że tak myślisz-powiedział i machnął ogonem po czym spojrzał na niebo.
Cały czas wiedział o obecności Akity,spojrzał tylko na nią ukradkiem i skinął łeb .