Zapisy do Watahy Ognia

Niko

1. Imię: Niko (z serbskiego: nikt)
2. Proponowana ranga*: Najpierwej młode, a z czasem... Okaże się, acz Niko będzie dążył do zostania czcigodnym... Emm... No... KIMŚ.
3. Cechy charakteru: Wilczek niezbyt wyróżnia się w tłumie. Wesoły, radosny i pełny pomysłów - tak można by go opisać w skrócie. W ogóle takie super szczenię, łatwo przychodzi mu znajdywanie przyjaciół, z chęcią przytuliłby cały świat i ma wieczny zaciesz na ryjku... Tak... To cały Niko. Ale przecież jest zawsze druga strona medalu, czyż nie? Otóż Niko jest pechowcem. Czego się nie dotknie - to prawie na pewno się zepsuje, czego nie powie to prawie na pewno palnie gafę i... Jest dość ciamajdowaty... Może to dlatego rodzice uznali, że jest nikim...
4. Historia**: Piękny dzionek, jak każdy inny w owym borze, w tym, w którym narodził się Niko. Las, czy tam bór ten, mieścił się w Serbii więc każdy może być przekonany, że wilczek jest rodowodowym Serbem. Otóż nie. Bowiem jego matka narodziła się w Rosji, zaś ojciec w Chorwacji. Czysty bezsens, czyż nie? Otóż jego rodziciele kryli się po krajach jakoż był sezon polowania na wilki. Ale nie mogli uciekać dalej, bowiem nadszedł ten czas. Mianowicie matka szczenięcia miała urodzić, jeszcze nieświadoma tego, że będzie miała zaledwie dwa szczenięta z czego jedno nazwie Niko. Ale nie mieszajmy. Samica urodziła w krzakach, wspomnianego wcześniej Niko i jego siostrę, której imienia wilczek nie zapamiętał, ale pewnie było równie podłe jak i jego. Czemu mówię, że podłe? Może chcesz zaprzeczyć, i powiedzieć, że to tylko skrót od Nikodem, że to bardzo ładne imię... Otóż nie! Po serbsku Niko, znaczy nikt. Czy chciałbyś by mówiono Ci, że jesteś nikim? Właśnie. Sam odpowiedziałeś sobie na pytanie. Rodzice szczeniąt w istocie nie chcieli ich mieć... Tylko tak jakoś wyszło... A, że ich narodziny tylko opóźniły ucieczkę, podrzucili je innym zwierzętom. Niko trafił do rodziny lisiej, zaś jego siostra do wilczej. Potem słuch o niej zaginął, a Niko po ukończeniu równo pół roku, postanowił odnaleźć tych niewdzięczników, którzy zostawili go na pastwę losu. Ale jak w każdej takiej historii - nie udało się. Miast tego dotarł tutaj, choć trochę mu to zajęło.
5. Inne uwagi: Zna parę słów po serbsku, acz rzadko ich używa.

Retes

Przyjęty.

~Boss'u Samuel, jak jeszcze nikt nie wie.

Fikis

1. Imię: Fikis
2. Proponowana ranga*: Na razie jest jeszcze małym brzdącem, a przyszłość przecież się zmienia
3. Cechy charakteru: Fikis jest małą wilczycą, której w głowie tylko zabawa. Nie wie co to smutek i cierpienie, ponieważ dla niej liczy się tylko śmiech. Jest ona bardzo odważna. Lubi pocieszać i stroić komuś psikusy. Ta mała istotka wprost kocha dynie, a najbardziej wycinać w nich dziury i robić z nich potwory. Jej wyobraźnia jest przeogromna, a jednorożców jest pełno. Ma ona często szczęście, a to może dzięki jej medalionowi z czterolistną koniczyną, który zawsze nosi przy sobie. Jest zawsze pełna optymizmu i łatwo zdobywa przyjaciół. Jest ufna i otwiera się przed każdym, ponieważ nie z nikim żadnych tajemnic. Wieży we wszystko co jej ktoś powie, dla tego łatwo jej wmówić byle co. W skrócie to wilczyca, u której głowa jest pełna zabawy.
4. Historia**: Fikis urodziła się w miejscu, w którym jest pełno czterolistnych konicznym, jednak w ten dzień nie było jej do śmiechu, chodź słonce świeciło bardzo mocno. Jej ojciec zginął dzień wcześniej, a matka cały czas była smutna i jęczała. Nie zajmowała się w ogóle małą samicą, która dopiero co przyszła na świat. Nawet się nie cieszyła. Samica robiła cały czas kółka ogonem, a mała wilczyca bawiła się wśród dyń ze swoimi przyjaciółmi, których dopiero co poznała.
W pewnej chwili podbiegła do swojej mamy, która zasnęła i zaczęła ciągnąć ją za ogon, jednak ta nie reagowała. Mała zaczęła wydzierać się na całe gardełko i znów nic. Co się stało? Czyżby zapadła w śpiączkę? Mała samiczka wraz z przyjaciółmi, pobiegła do miejscowego lekarza, który kiedyś tam trafił przez przypadek.
Po długich badaniach spojrzał na Fikis i opuścił wzrok.
- Ona...nie żyje - oznajmił i poszedł, ponieważ nie miał nic do roboty. Wadera klapnęła na cztery litery i zaczęła płakać. Naglę zauważyła jak jak coś zabłyszczało. Zerknęła na łapę mamy, a tam zauważyła medalion z czterolistną koniczyną, zawieszoną na srebrnym łańcuszku. Z tyłu pisało ,,Bo szczęście jest wszędzie". Wadera podniosła medalion i zawiesiła go sobie na szyi. Na pewno należał do jej mamy.
Naglę zaczęła uciekać ile sił w łapach. Cały świat stał się szary i smętny. Biegła przez las, aż tu potknęła się o korzeń drzewa i upadła. Wylądowała na małej dyni, jednak jej głowa jej głowa opierała się o kamień, który był tuż obok.
Otworzywszy oczy powoli i namolnie, od razu ujrzała promyki słońca, przebijały się przez korony drzew. Kim była? Jak się nazywała? Zapomniała. Tak, dobrze myślicie. Mała samiczka straciła pamięć i nie pamiętała, że jej mama nie żyje. Jej życie zaczęła się właśnie od teraz. No w sumie to tak myślała. Przejechała łapą po szyi i wyczuła naszyjnik. Zerknęła na niego katem oka i przeczytała napis. Na jej twarzy pojawił się wesoły i radosny uśmiech. Nic ją nie obchodziło. To co było, to czego nie pamiętała. Właśnie teraz zrozumiała, że nie powinna patrzeć do tyłu, ale do przodu. Podniosła się i skocznym krokiem pognała w jakimś kierunku. Właśnie tak dotarła tutaj. ....Koniec...
5. Inne uwagi: Od urodzenia jest ślepa na lewe oko, dla tego nosi opaskę.

Key mate

1. Imię: Key mate
2. Proponowana ranga*: Nom...em...om jeszcze nie wiem.
3. Cechy charakteru: Spokojna, radosna, miła ale bez pszesady. Pomysłowa i pomocna.
4. Historia**: Key będąc szczenięciem, nie znała swoich rodziców ponieważ tuż po narodzinach matka umarła, gdyż była bardzo chora. Gdyby ojciec jej nie dokarmiał już by zniknęła z tego świata, a dzięki niemu przetrwała. Po kilku tygodniach niestety ojciec opuscił młode i zostawił samą w pustym lesie. Wilczyca mając kilka miesiecy polowała na małe gryzonie i ptaki, ale marnie to wychodziło. Żyła w biedzie i samotnosci. Nie doznała nigdy miłości i czółego serca. Pewnego dnia mała samiczka była ciekawa co się kryje po za tym miejscem. Postanowiła wyjść ze swoich, znanych terenów i w końcu dowiedzieć się, że świat to nie tylko wielki las. Gdy była już na pustej przestrzeni, wcale nie bała się iść dalej. W pewnej chwili poczóła znajomy zapach. Tak jak myślała. To jej ojciec, ale czy on ją pozna...? Podeszła do niego a samiec złapał ją za szyję i pobiegł ze szczeniakiem w dal. Nie wiedziała o co mu chodzi. Bała się, że jej nie poznał i będzie chciał zjeść waderkę, albo co gorsza zabić. Przerażona zaczęła płakać i błagać rodzica aby puscił, lecz basior biegł szybciej. Minęło kilka dni od nieustannego, szybkiego pędu na przód aż w końcu puścił malucha na ziemię i pognał przed siebie. Key była szczerze zdziwiona zachowaniem dorosłego samca. Gdy mała zobaczyła gdzie jest, wtedy domyślił się już dlaczego on ją tu przysłał. To był właśnie świat wilków, w którym każdy samotnik, mógł poczóć się dobrze. Widząc tam wesołe wilki ucieszyła się bardzo z tego i od razu wkroczyła do bram raju. Miała nadzieję, że znajdzie dobry jakiś, do niego pasujący klan.
5. Inne uwagi: Niet

Survey Bonhur

Nie dołączam jednak do tej grupy.

Triss Aiedail a Megurine

1. Imię: Triss Aiedail a Megurine
2. Proponowana ranga: Dojrzewający (?)
3. Cechy charakteru: Charakter zmienny przede wszystkim. Raz być miłą zechce, raz złością was oczaruje.
4. Historia: Historia nadal się tworzy i choć samiczka nie jest już szczenięciem, jak dotąd nie przeżyła zbyt wiele. Zapragnęła wilczego życia i ot - znalazła się w tym świecie.
5. Inne uwagi: Samiczka przynależy do rasy wilczej.

Sahama

1. Imię: Sahama
2. Proponowana ranga: Młode
3. Cechy charakteru: Sahi jest spokojną waderą, aczkolwiek bywa szyrnięta i crazy. Pomocna a czasami nawet troskliwa. Potrafi być także lekko wredna.
4. Historia: Pochmurny dzień. Dzień, w którym przyszła na świat właśnie ona. Młoda para wilków, nadała jej imię Sahama. Szczenię od urodzenia było bardzo silne i po kilku dniach zaczęła wszędzie biegać. Była ciekawa świata, właściwie to ciekawa na tyle by móc sobie zrobić krzywdę. Ciekawość to pierwszy stopień do piekła... Czas mijał, aż pewnego dnia samiczka oddaliła się od rodziców i wyszła poza swoje, znane tereny. Hasała w te i we w te. Poczęła bawić się kijem, lecz w pewnym momencie poczuła się dziwnie i zaczęła kiwać się na boki, po czym powoli zasnęła. To sprawka ludzi, którzy postrzelili ją środkiem usypiającym. Gdy minęło kilka godzin, waderka leniwie otworzyła ślepia, a na wprost siebie widziała światło, ale ona zaś była w wielkiej jaskini. Wyszła i zobaczyła, iż miejsce dookoła jest ogrodzony płotem, a za nim stojący ludzie, strzelający fotki. Jej sąsiadami z lewej były zebry, natomiast z prawej strony były kangury. Tak, Sahi trafiła do zoo. Kiedy nadeszła noc, wilczyca obmyślała plan ucieczki. No jasne! Wystarczy zrobić podkop i włala. Bez zastanawiania się, wzięła łapki w ruch i kopała. Dość długo jej to zajęło, lecz warto było. Przecisnęła się przez szczelinę i pobiegła. Przespała się w małej norce, którą znalazła. Następnego dnia, wczesnego ranka poszła poszukać dla siebie watahy. Nie napotkała żadnej sfory, ale bramę. Pomyślała, że może tam znajdzie jakiś kumpli i nie tylko...
5. Inne uwagi: Wyje gdy zdobędzie zdobycz.

Wheat

Fikis: Sporo błędów, ale niech ci będzie. Przeczytaj historię i charakter raz jeszcze i popraw błędy, nim skopiujesz to do KP.
Akceptuję.

Key Mate: Rozwiń charakter. Popraw błędy ortograficzne w historii. Skąd jej ojciec brał matczyne mleko, bez którego tuż po narodzinach nie mogła przetrwać? Ech, szkoda gadać...
Nie akceptuję.

Triss(...): Rozwiń charakter i historię.
Nie akceptuję.

Sahama: Twój charakter jest... dziwny. Po prostu zawiera same przeciwieństwa. Zrób coś z tym. Reszta... może być. Tylko zmień charakter przez złożeniem KP.
Akceptuję.

Ree

1. Imię: Ree
2. Proponowana ranga*: Jeszcze nie wiem. Na razie młode.
3. Cechy charakteru:A to nie, a to źle, a to złe, bo tak... charakter zbliżony do
Rosołu. Zawsze wie najlepiej, zawsze się stawia... poza tym zawsze przynosi pecha-nie tylko sobie, ale też innym w jego otoczeniu. Czego się dotknie, zniszczy, za co się weźmie, spapra. Biedactwo, nieraz tylko kilka sekund dzieliło go od totalnej kompromitacji, przy czym Wheat nadstawiała karku i szczęścia, by go wyratować z opresji. Mimo to jest akceptowany wśród rówieśników.
4. Historia**:A więc... Tak wiem, zdanie nie zaczyna się od "A więc". Jednakże trudno napisać coś o przeszłości nienarodzonego dzieciaka. Tak czy inaczej wszystko zaczęło się kiedy Wheat poznała Viy'a Curay . W jakiś czas potem trafiło im się małe sam na sam. I trafiła im się czwóreczka szczeniaczków. Plus jeden, który z dziwnych powodów nie narodził się o czasie. A narodził się kiedy? Właśnie teraz!
5. Inne uwagi: Ogień przyjacielem, Słońce naszym władcą, Ciemność natchnieniem, a Księżyc doradcą. ^ ^

Sarlent

Mru. Akcept.

Viktoria

Eh, przepraszam za wtrącanie się do Ognia, ale Key mate należy do Watahy Wody... Nie wiem co on/a wymyśliła...

~ Sry za off'a

Qanthord

1. Imię: Qanthord
2. Proponowana ranga*: Dorosły
3. Cechy charakteru: Qanthord nie jest wilkiem wyrozumiałem ani ufnym. Swoje tajemnice powierza tylko nielicznym. Również nie jest otwarty na świat tak jak inne wilki ani nie jest nastawiony pozytywnie. Jeśli nie ma dziś humoru lepiej go omijać z dużej odległości, ewentualnie cicho przejść koło niego. Chociaż Qanthord wydaję się przez te wady zły w prawdzie rzeczy taki nie jest. Wie co to pomoc i sam jej użycza. Jeśli nada się okazja stanie w obronie kogoś. Jest bardzo szybki. Uwielbia walki i sam w nich chętnie występuje. Gdy nie raz nie jest wygranym, przyjmuję przegraną z honorem.
4. Historia**: Qanthord swoje dzieciństwo wspomina za mgłą. W jego pamięci zostało parę utrwalonych złych wspomnień lub tych radosnych. To może zacznijmy na samym początku o tych złych. Młody samiec, mianowicie Qanthord został przez jakiś czas wychowywany przez swych rodziców. Nie trwało to tak długo jak i wiecznie, dlatego musiał się z nimi rozstać w nie przyjemnych okolicznościach. Chodzi mi o pewien słoneczny dzień. Kiedy jego matka, ojciec i on wyruszyli na polowanie oraz na jego oczach zostali zastrzeleni przez dwunożne stworzenia. Oczywiście, cóż miał uczynić młody samiec? W zwykły sposób, co sił w łapach zaczął uciekać przed siebie. Nie miał zamiaru, szukać swej nory, gdyż był pewien, że oddalony jest o parę lub jak i nie więcej kilometrów od swojego domu. A po drugie ta nora przypominała by mu o jego zabitych rodzicach. Qanthord pałętał się w górach, lasach i po innych różnych miejscach. Po półrocznej wędrówce przybył właśnie w te skromne progi, Watahy Ognia. Spodobało mu się tu i postanowił zostać tu na czas nieokreślony.
5. Inne uwagi: Raczej nie...

Samuerian

"nielicznym" - pisze się razem.
"Jest bardzo szybki co z tego wynika, iż uwielbia nie tak jak oglądać walki, ale sam w nich występować." - Tego zdania szczerze powiedziawszy nie rozumiem...
"dwunożne" - także razem.
"Nie miał zamiaru, zacząć poszukiwanie swej nory" - tu też mi coś nie gra.
"półrocznej" - raaazem.
Brakuje dodatkowo kilku przecinków. Popraw, proszę. :3

Qanthord

Edit. Poprawione.

Samuerian

"nieraz" też piszę się razem. :3

No, ale już dobrze. Przyjęty, poprawisz w KP.

Joke

Imię: Senshi, po japońsku oznacza to Wojownik. Mało oryginalne, niestety, jednak mi się podoba. |D
Proponowana ranga*: Młode.
Cechy charakteru: Senshi jest wilkiem ciekawym świata, wszędzie go pełno Można by rzecz, że jest pozytywnie zakręcony, choć miewa dni, w którym nie ma ochoty się odzywać. Jego największym marzeniem jest zostać w przyszłości wojownikiem. Nie należy do typu chamskich podrywaczy, choć nie jest też romantyczny. Coś po środku. Zazwyczaj wesoły, o optymistycznym nastawieniu, niezwykle pomocny.
Historia**: Basior jest dzieckiem Beherita i Dermanttoty, rozbitego związku. Choć jeszcze młody, po pewnym czasie nauczył się żyć samodzielnie, z dala od rodziny. Nienawidzi swej matki i ojca, za to, że zniszczyli mu dzieciństwo, zaś do swych sióstr nic nie ma. Nazywają się one Jasmine i Shauneea. urodził się całkiem dawno, jego rodzicielka po prostu straciła nim zainteresowanie. Wybaczcie, nic więcej nie jestem na razie w stanie napisać.
Inne uwagi: A jednak zdecydowałam się na Ogień. Mam za mało kont-Piromanów!

Jasmina

Przyjęty.

~Samuel.

Donec De Grove

1. Imię:Donec De Grove
2. Proponowana ranga*:Zobaczy się.
3. Cechy charakteru:Donec jest wilkiem i dobrym i złym. Po prostu neutralnym. Czasami jest miła jak owieczka, a potem nikomu nie pomaga i sprawia przykrość.
4. Historia**:
Donec jest tak zmiennym wilkiem- jak ogień. Gdy mieszkała ze swoją rodziną w innej krainie, w watasze płomienia, nauczyła się wiele. Gdy wyrosła, była tak płomiennym wilkiem, aż wszyscy od niej uciekali. Została wygnana z krainy. I dotarła tutaj. Zmieniła się. Ogień na chwilę zgasł. Ale ona wciąż go rozpala...
5. Inne uwagi:-

Samuerian

Przyjęta, jednak w KP rozbuduj historię i charakter.

Morte

Imię: Morte
Proponowana ranga*: Demon
Cechy charakteru: Złośliwa, chamska, wybredna, szalona, psychiczna. Wszystkie te cechy znajdują się w jednej waderze.
Historia**: Morte historia nie jest długa... Urodziła się we Włoszech, a raczej we Włoskim lesie. Od małego nie przepadała za rówieśnikami, wolała ich gnębić niż się z nimi bawić, jak normalna wilczyca. Jej dzieciństwo w podsumowaniu było pozbawione kolorów. Gdy dorosła, buntowała wszystkich przeciwko sobie. No i doczekała się, została wygnana ze stada. Rozwścieczona powiedziała że jeszcze się na nich pomści. Gdy Morte tak wędrowała po świecie napotykała na różne zdarzenia, ale pewnego dnia i to się stało. Wilczyca spotkała ludzi. Niestety, marny był ich los.. Wytępiła wszystkich od A do Z. Siała ona coraz to większy postrach. Pisano o niej w gazetach, w telewizji apelowano o uważnie na siebie. Lecz i tak to wszystko poszło na marne. Pewnego dnia ludzie wzięli broń wszelkiego rodzaju. Zbuntowali się przeciw niej, a że wadera nie miała imienia nazwali ją Morte, co po Włosku oznaczało śmierć. W końcu wilczyca sobie odpuściła ludzi i zapolowała na zwierzynę. I tak jej życie się toczyło, polowanie, wędrowanie, polowanie, wędrowanie i tak w kółko, ale w końcu przeszła tyle miast, wiosek, lasów i innych krain że znalazła się tutaj. Jej skromnym zdaniem jest tutaj wspaniale.. Konkretnie nie brakuje niczego. Wadera planuje tutaj zostać na stałe.
Inne uwagi: Możecie się jej czasem wystraszyć bo jest szalona i wybuchowa, ale teraz nikomu nic nie zrobi.