Tunel do nieba, miejsce Karenajki

Vedette

Otworzyła szeroko pysk ze zdziwienia i chcąc coś powiedzieć, ale nie zdążyła. Widziała tylko rozmywającą się sylwetkę siostry. Nagle dotarło do niej słowo "dzieci". co?! Aha, tylko dzieci nic więcej. Wzięła głęboki wdech i weszła z powrotem do jaskini. Widziała kolorowego wilczka.

Helios

Gdy tylko wilczyca zeskoczyła z wyrwy w sklepieniu jaskini, Helios do niej podbiegł i głosem nieznoszącym sprzeciwu, zaczął "przesłuchanie":-Kim jesteś?

closer

W kąciku groty siedział Closer. Miał juz zaszczyt poznać Vadette i jej syna o którym była mowa więc nie podszedł do Niej, aby nie przeszkodzić Heliosowi.
Jego oczy nabrały barwę szarego koloru, co u Niego oznaczało zainteresowanie.

Vedette

- Hej. - zaczęła. - Vedette mam na imię. Jestem siostrą Karenaj. - wytłumaczyła i spojrzała na szczenię w kącie groty. - Closer'a znam, a Ty jak się nazywasz? - zapytała posyłając mu niemrawy uśmiech.

Helios

Wilczej obrzucił oburzonym wzrokiem brata, a potem ciotkę.-Jestem Helios. Dlaczego zestresowałaś mamę?!-Naskoczył na nią, wyraźnie rozdrażniony.

Vedette

Otworzyła szerzej ślepia.
- Wybacz Heliosie, że Cię zdenerwowałam. Głodni? - zapytała niby zainteresowana a jednak ciągle myślami była daleko stąd. - Pokażcie mi, czego wasza mama was nauczyła. Umiecie polować, mam nadzieję...? - zapytała.

Helios

-To nie ważne!-Wykrzyknął.-Co zrobiłaś z mamą?!-Był zły i bał się o matkę. Dla niego ona, ojciec i rodzeństwo byli całym światem.

Vedette

Westchnęła zmęczona.
- Z mamą czasem się kłócimy. Ale nie martw się Heliosie, nic jej nie będzie. Jest dorosłą samicą i bardzo silną. Na twoim miejscu byłabym dumna z niej. - odparła i wywróciła ślepiami.
W domu dzieci, u siostry dzieci, u smoków dzieci! Ach!

Helios

-To co?! Ona przez Ciebie poleciała gdzieś!-Wrzasnął i rzucił się na wilczycę z zębami, chcąc ją wywrócić i przygwoździć do ziemi. Nie wiedziała jak, zrobił to instynktownie.

Vedette

Patrzyła jak małe szczenię rzuciło się na nią. Nawet nie drgnęła.
- Heliosie uspokój się. - warknęła mrożąc go wzrokiem. - Mamusia poleciała kogoś znaleźć, a ty jesteś bardzo niegrzeczny. Gość do Ciebie przychodzi a Ty się tak zachowujesz. Matka twoja była by bardzo niezadowolona. - machnęła nerwowo ogonem.

Helios

-Nie traktuj mnie jak małe dziecko.-Warknął, odskakując od niej, widząc, że atak nie przynosi efektu.-Gdzieś poszła? Wyleciała przerażona. Słyszałem! Kim jest ten Seyu?!

Vedette

Warknęła głośniej i odepchnęła lekko szczenię.
- Idę po królika, to coś przekąsimy. Idziecie ze mną? - zapytała ignorując nadgorliwego i ciekawskiego szczeniaka. Wstała i zaczęła węszyć.

closer

Closer nawet nie drgnął. Siedział cicho. Owinął łapy ogonem.
Nadstawił uszu wysłuchując czy aby ktoś nieproszony tutaj nie wbiegł.
Mlasnął kłami, które szeroko wyszczerzył. Lubił się uśmiechać teraz gdy ma kochającą rodzinę nie miał powodu do smutku. - Ja mogę iść. - odrzekł bardzo miłym tonem.

Helios

-Nie.-Warknął. Jednak zanim Ved zdążyła cokolwiek zrobić, Helios odwrócił się do niej plecami i wybiegł na poszukiwanie matki. Był głodny, ale to nie miało znaczenia. Ved mówiła coś o smokach trzeba coś zrobić!

Vedette

Uśmiechnęła się do Colesr'a.
- Dobrze. Tu upolujemy może coś większego? Wolicie pumę czy daniela? W czym gustujecie? - zapytała.
Gdy zobaczyła jak Helios ucieka warknęła głośno. Wyszła na zewnątrz.
- Będziesz miał kłopoty. - warknęła i zawyła do nieba dając znak Karenaj, że jej synek uciekł.

closer

- Mnie jest obojętnie, jak ciocia woli. - Znowu się wyszczerzył. Zastrzygł uchem. Wpatrywał się w odchodzącego z groty Heliosa. Nie powstrzymywał Go. Rozmyślał teraz o tym gdzie może podziewać się Karenaj.

Vedette

- Twój brat zawsze taki nerwowy? - zapytała i usłyszała wycie Karenaj. Okay, nie musi się martwić o tego nerwusa.
- Może daniel? - zapytała i wyczuła jednego niedaleko. - Prowadź. - uśmiechnęła się lekko.

closer

- Nie znam Heliosa zbyt długo, ale raczej do nerwowych się nie zalicza. - Odrzekł uśmiechając się do ciotki. Szedł powoli i czujnie łapa za łapką. Kiedy wyczuł trop przyspieszył kroku. - Tędy - krzyknął .

Vedette

Mruknęła cicho i poszła za szczenięciem.
- A ciebie nie interesuje gdzie poszła matka? - zapytała zaciekawiona i kucnęła. Widziała dość pokaźnego daniela o smakowitym zapachu. Nie była głodna, lecz polowanie mogło ją trochę rozluźnić. Ciągle myślała o Seyu.

closer

- Nie lubię ingerować w cudze sprawy, raczej mnie one nie interesują. Skoro matka nam nie powiedziała, to znaczy że wolała abyśmy o tym nie wiedzieli. -
Usiadł. za uwarzył potężnego, silnego i dorodnego daniela. Czekał aż Ciotka się nim zajmie.