Świat zmarłych

Piorun · Gość

no a co duch ? - spytał z uśmiechem

Inna

- Rozumiem- powiedziałam, spojrzałam dookoła. Leo dalej nie wrócił, zaczynałam się martwić.
- Tak, Kira, chcę żyć dla kogoś i lepiej wykorzystać szansę, nie zmarnować jej jak to już raz zrobiłam. Teraz wiem, że życie jest krótkie i trzeba żyć jego pełnią.

Demon

położył łeb na łapach, zreklaksował się, słysząc tylko ciszę

Paige

Dołączyłam do wilków.

Silje volver

Taszczyła za sobą zestaw walizek w kolorach tęczy i rozglądała się.
- Deemon! - krzyknęła i rzuciła się na niego, przewalając go od razu na mokrą trawę.
- CZeeeeeść - zaczęła ryczeć.
A walizki pofrunęły we wszystkie strony świata, gruchocząc od upadku wściekle pobite szklane butelki.

Spirit

Spojrzał dość obojętnie na Paige. - Ależ nic nie szkodzi... - uśmiechnął się chłodno, zaznaczając, że nie ma wrogich zamiarów. Po chwili przeniósł bardziej poważny wzrok na Inną. - Inna. Jeszcze pozostały dwa dni. By zabić jednorożca, potrzebujesz ducha towarzyszącego, który by Ci się przydał. Pamiętaj, że skoro jest ostatnim jednorożcem, posiada potężną, magiczną siłę obronną.

Merkury

weszedł cicho położył się

Spirit

Odwrócił się gwałtownie, słysząc szmer zza siebie. Zmierzył wilka uważnym spojrzeniem, zmrużył lekko oczy.

Merkury

zaczął memlać gumę

Kira

- Życie dla kogoś jest warte tyle, co nic. - wstała, ze swym stałym już, nieco ironicznym uśmieszkiem. - Ale, skoro moja kochana, starsza siostra tak mówi... - podniosła głowę do góry. - Swoją drogą cieszę się, że wreszcie zrozumiałaś na czym polega życie. Tak, czy inaczej, trzeba żyć jego pełnią. Ale rozpaczliwe wołanie o drugą szansę jest jak dla mnie nie na miejscu. Ja, choć martwa, posiadam resztki honoru. - wyprawiła swoje kazanie i leniwie położyła się, na nikogo nie patrząc.

Merkury

wyszedł

Demon

Witaj Silje... - Zaaczął zbierać jej walizki.. - wyprowadzasz się? spytał

Silje volver

No przecież wróciiłam! - krzyknęła.
Nigdzie nie jaade.
A właśnie coo tam?

Demon

gdzie ty miałaś jechać... nic mi niemowiłaś

Silje volver

- Już byłam i wróciłam! - powiedziała lekko wkurzona.
- Cham! - chlipnęła.

Spirit

Rozejrzał się wokół. Utkwił wzrok przed siebie, powoli i lekko stąpając po szklanej tafli. Uniósł łeb do góry, po czym zaczął szeptać nieme słowa.

Desmond

Pszyszedł.....

Spirit

Spojrzał kątem oka na Desmond'a. Milczał. Zmierzył go wzrokiem, oczekując na dalszy ruch.

Desmond

Spojrzał na Spirita, rozejrzał sie, usiadł.

Samanta · Gość

wpada jak to ona