Świat zmarłych

Atrita

Skinęła krótko, przyglądając mu się swymi jasnymi ślepiami - pocałunku w łapę nie poczuła, jedynie dotyk zimna. Ektoplazma przecież jest materią niematerialną, więc kontaktu z 'prawdziwymi' tworami nie ma. Nie przejęła się tym, zadowolona z tego, iż nowy Władca posiada odpowiednie maniery oraz wychowanie.
- Od dziś więc mianować Cię w tych stronach mogą Władcą, Książę Ciemności - powiedziała, powstając ze swego miejsca niespiesznie, leniwie wręcz.
Przeciągnęła się jeszcze, aby rozciągnąć zasiedziałe mięśnie i wreszcie mlasnęła głośno.
- Powodzenia w pełnieniu Twych obowiązków - rzuciła jeszcze, nim uśmiechnęła się lekko i odeszła z tego miejsca wolnym krokiem. Nie spieszyła się - jak na razie nie miała szczególnie nic do roboty. Aż dziw, zważywszy na to, jak zawsze zawalona była pracą.

z.t.

Shawr

Wilk skłonił się nisko. Po czym uśmiechnął się jeszcze raz do wilczycy.
- Dziękuję i do widzenia! - wykrzyknął.
Udało mu się! Jest władcą krainy! Ah! Zawsze o tym marzył! Na pewno będzie sprawiedliwym i dobrym królem!

Brenda

Spokojnie leciałam pod szarym niebem. Szukałam Shawr'a, wszak chciałam, aby mnie ożywił. Wylądowałam powoli na skale, przed wilkiem. Odrzuciłam włosy na plecy, i stałam, wbijając w niego zniecierpliwione spojrzenie.
- Goniłam cię przez całą krainę. Bądź łaskaw zwrócić mi ciało. - powiedziałam szybko. Ignorowałam inne stworzenia, które się tutaj znajdowały, wszak mnie obchodziła tylko jedna rzecz.
Na razie.

Shawr

Władca westchnął. I pokręcił przecząco łbem, jednak nie miał wcale zamiaru odmawiać tym gestem. Właściwie to Pośredniczka Dusz miała ku celu zajmowaniem się wskrzeszaniem wilków, ale ostatecznie przecież był władcą, czyli także mógł zajmować się takimi rzeczami czyż nie? Wtem rozbawienie i radość uciekła z ektoplazmowej głowy wilka.
- I po co ja was przeprowadzałem przez Bramę Świata Zmarłych?! Hę?! - rzekł zimno - Żebyście potem przyszli wszyscy z prośbą o wskrzeszenie? I dlaczego tak nagle wszyscy chcą wracać? - dodał zaraz, a na jego twarzyczkę wstąpił malutki uśmieszek, którego mógł zobaczyć jedynie najlepszy obserwator. - Dobrze. Więc dlaczego miałbym Ci pomóc? Dlaczego miałbym Cię wskrzeszać?

Brenda

Przekrzywiłam głowę, patrząc na Shawr'a. Zapewne dosyć niedawno otrzymał owy tytuł Władcy. No cóż...
- Mojego ciała pozbyłam się świadomie. Czemu? Ażeby sprawdzić na własnej skórze, jak to jest stracić coś, na czym ci zależy. Tak, na prawdę nigdy na niczym mi nie zależało. Do teraz właściwie... Nie żałuję mojej decyzji, gdyż był to przemyślany krok. - zamilkłam na chwilę. - Byłam Demonem i Łowcą zarazem. Zrzekłam się tego i wybrałam życie ducha. Uważam, iż tamto życie było dla mnie czymś więcej niż tylko krótkim rozdziałem w mojej księdze. Coś mi dało, a ja jednakże nie chciałabym tego stracić. Otóż to. - tłumaczyłam niezwykle cierpliwie. W zasadzie, nie obchodziło mnie w tej chwili, że traktuję wilka przedmiotowo. Chciałam pójść do Doliny Marzeń, odpocząć tam, leżeć i śmiać się sama do siebie. Oto, kim jestem.

Shawr

Shawr wypuścił równie ektoplazmową parę z nozdrzy jak i on sam. Uśmiech znikł, ale za to prawa brew uniosła się o zaledwie milimetr.
- Co takiego pozostawiłaś na tym świecie, że nie możesz spokojnie udać się na spoczynek? - i kolejne pytanie wystrzeliło z jego jamy gębowej, niczym szalony pocisk z pistoletu najnowszej generacji.

---
Widać wilczyca nie chciała więcej rozmawiać. Shawr pokręcił przecząco głową. Cóż, właściwie kiedy on ostatnio był po za Krainą Zmarłych? Lata temu, jak nie wieki! No cóż, pora się udać w końcu na spacer, przecie jeszcze tu nie przyrósł. Duch przeciągnął się ociężale, po czym ślamazarnie, bez pośpiechu wyleciał z tego miejsca.

Jaina

Kraina zmarłych.. To tutaj miała właśnie trafić po śmierci?
- A więc to tak to wszystko wygląda.. - zamyśliła się, nadlatując. To dodawało jej otuchy - przynajmniej tyle, że mogła latać. Teraz jest niematerialna, może robić to, na co nie było ją wcześniej stać. Ale co to za życie, bez rodziny, przyjaciół czy innych? Teraz jest skazana na wieczną samotność, ale wie, że ciągle jest tą 'z Watahy Wiatru'. Na pewno będzie ich wspierać, jak tylko będzie mogła.
Gdyby było to możliwe, rozpłakałaby się.
To nie jest to, czego pragnęła, ale śmierć sama po nią przyszła.
- Życie jest piękne.. - mruknęła do siebie, rozglądając się po krainie zmarłych. Była ciekaw, kogo tutaj znajdzie. A może spotka znów po latach Kresa? Kto tam zresztą wie.

Moonlight

Po chwili znikł, bo chcial odejść i zostać w świecie żywych. Zapragnął spotkać się z swoimi znajomymi, wrogami, przyjaciółmi i gronem smoków. Ciekawe czy go poznają.

Shin

Wilk zajwił się tu zdezorientowany. Umarł ... Było to dla niego dziwne uczucie. Tyle szaleństwa w jego życiu minęło. Jednak niebezpieczne zabawy musiały go w końcu zabić. Choć to nie one zrobiły. Shin westchnął. Rozejrzał się wokoło. Nowe życie po śmierci ... Potem poszedł ... Gdzie?

Yenn

Yenn pojawiła się tu, jednak nie chciała tego. Chciała, żyć.. A najwyraźniej, nie żyła!!
Co ja teraz zrobię?!-myślała gorączkowo, chciała iść do Władcy, ale ku jej zdziwieniu nie było go tu. Westchnęła cicho i zaczęła się zastanawiać.

Brenda · Wysłany: Śro 13:40, 21 Mar 2012 Temat postu:

Wyleciała stąd. Ech, chyba nie te czasy i nie to miejsce. Bycie duchem nawet jej się podoba. Sama wykopała sobie ten grób. Amen.

nmmt

Seele · Wysłany: Pon 13:30, 26 Mar 2012 Temat postu:

Ahh.. Jak Seele dawno tutaj nie była. W ogóle przyleciała tu po coś innego niż dla samej zabawy! Miała mieć ponoć test, a ponoć i nie? Kto ją tam wie.. Wadera ''zleciała'' na ziemię i usiadła. Jej sylwetka była teraz bardzo dobrze widoczna, a czerwone ślepia to się pojawiały to znikały. Głównym ich ujściem były ''oryginalne'' patrzałki, łapy oraz pysk.

Atrita · Wysłany: Pon 14:19, 26 Mar 2012 Temat postu:

Za Seele pojawiła się nagle postać, która chrząknęła jej cicho, ochryple do ucha. Gdy wadera spojrzy w tył, będzie mogła ujrzeć wilka-cienia - całego czarnego, niemal wtapiającego się w ponure tło tego podziemnego świata. Jedyne, co wyróżniało się w aparycji tego dziwnego kogoś, to białe ślepia oraz śnieżnego koloru, lśniące w szerokim uśmiechu kły.
- Witam.

Seele · Wysłany: Pon 14:29, 26 Mar 2012 Temat postu:

Seele odwróciła łeb w stronę nieznajomego. Po chwili wstała i usiadła naprzeciw wilka-cienia. Uśmiechnęła się delikatnie i zlustrowała go wzrokiem.
Witam-powiedziała pewnie i uśmiechnęła się nikle. Kto to był? Może egzaminator, a może i po prostu ktoś kto chciał pogadać, a może.. Było dużo rzeczy do dyspozycji, więc wilczyca milczała.

Atrita · Wysłany: Pon 17:11, 26 Mar 2012 Temat postu:

Białe oczy wbiły się wręcz w jej sylwetkę, jak gdyby pragnęły prześwietlić waderę na wylot. Nie było to trudne, gdyż ta była w końcu duchem - ektoplazmatyczną istotą pozbawioną właściwego, materialnego ciała.
- Czy to Ty masz ubiegać się o stanowisko Pośrednika? - zapytał wilk-cień spokojnie swoim basowym, niskim głosem, nachylając się ku niej lekko.

Seele · Wysłany: Wto 16:12, 27 Mar 2012 Temat postu:

Tak, to ja-powiedziała spokojnie i uśmiechnęła się nikle. Bardzo zaciekawił Seele owe ''stworzenie'' niby wilk, a niby cień...
Ty zapewne jesteś moim egzaminatorem-dodała i uniosła delikatnie łeb ku górze, ach to niebo... Było takie nijakie i w ogóle bezbarwne.

Atrita · Wysłany: Wto 18:58, 27 Mar 2012 Temat postu:

Ochrypły, cichy śmiech wypełnił powietrze.
- Egzaminatorem? Taaaak... Można mnie tak nazwać. - Wilk-cień zbliżył się nieco do wadery, cały czas mając wbite w jej sylwetkę swe białe, puste oczy. - A skoro to ma być test, to powiedz mi, dlaczego też chcesz być tym Pośrednikiem - rzekł spokojnie, siadając nonszalancko na ziemi. Wydawał się, choć ciężko to było dokładnie stwierdzić i określić, całkowicie wyluzowany, pewny siebie. I pewnie tak było...

Seele · Wysłany: Śro 13:59, 28 Mar 2012 Temat postu:

Seele uśmiechnęła tak, że prawie nikt tego nie mógł zauważyć.
Więc tak, pośrednikiem chcę zostać z kilku względów-zaczęła powoli nigdzie się nie spiesząc.
Przede wszystkim jest na potrzebny nowy Pośredni, albowiem ten wcześniejszy zapodział się gdzieś i nikt go dawno nie widział. A ktoś musi przeprowadzać dusze do swych ciał i nie tylko. Dodatkowo chciałabym spróbować czegoś nowego, ''nauczyć'' się nowych rzeczy. Poza tym nie chcę zostawić tego stanowiska bez, że tak powiem ''opieki''. Bo z tego co widać, wcześniejsi Pośrednicy byli nieodpowiedzialni, jednak to nie jest teraz istotne.-powiedziała i zamachała swym szczurkowatym i ektoplazma tycznym ogonem.

Atrita · Wysłany: Śro 16:37, 28 Mar 2012 Temat postu:

Wilk-cień przechylił lekko łeb, wpatrując się w waderę swoimi pustymi, dziwnymi ślepiami. Mlasnął wtem bezgłośnie językiem, po czym uśmiechnął jeszcze szerzej niż wcześniej.
- Powiedz mi: na czym polega praca Pośrednika? - zapytał spokojnym, niskim głosem, niespiesznie poruszając ciemnym, mrocznym ogonem.

Seele · Wysłany: Śro 17:46, 28 Mar 2012 Temat postu:

Praca pośrednika polega na dawaniu duszom, lecz nie wszystkim, drugiej szansy. Jeśli Pośrednik uzna, że zasługuje dana dusza na odzyskanie ciała i życia- daje mu szansę do stąpania po tym świecie jeszcze raz. Jednak, jeśli uzna, że w ogóle nie zasługuje na ''drugie życie'', dusza nic nie otrzyma i nadal będzie duszą. Te zaś, które otrzymały szansę są przez niego (pośrednika) przeprowadzane na drugą stronę bramy świata, że tak powiem żywych. Jednak to i tak nie jest wszystko. Dodatkowo duchy muszą liczyć się z tym, że jeśli dawno umarły to nie otrzymają pięknego i ''nowego'' ciała, tylko to ''stare'' w aktualnym stanie. Np. po ciele pozostają same kości. Jednak Pośrednik dzierży ogromną mocą i ma za zadanie również przeprowadzanie dusz do krainy Zmarłych. Czemu? Ponieważ tylko pośredni zna tę właściwą drogę, dzięki niemu dusza nie zabłąka się.-powiedziała zgrabnie dobierając słowa. No nic, Seele powiedziała wszystko co wiedziała na ten temat.