Przeklęta Puszcza- Polowanie Sagi, Yue i Crystal.

Morte

Ho, ho! Trwała tutaj bardzo, ale o bardzo długa cisza. Nikt się nie odzywał. Jedynie wrogie spojrzenia błąkały po sobie bezkarnie. Coś tu i tak nie grało. Nagle w lesie, temperatura rosła, aż w końcu wynosiła jakieś 15 stopni. W sam raz na polowanie! Mgła zaczęła opadać, aż w końcu zniknęła całkiem. Jak się teraz okazało, wszystkie wilczyce, były bardzo blisko siebie! Może oddalone o jakieś 120 metrów? Wiatr zawiał mocniej, aż zaczął mierzwić ich sierść.

Saga- Zwierz ryknął wściekle i popatrzył na niebo, które troszeczkę się przejaśniło. Niedźwiedzia ślepia stawały się coraz bardziej czerwone, a sierść była coraz ciemniejsza. Nagle sylwetka zwierza zaczęła się rozpływać, a zwierzę ryknęło. Czyżby wschód słońca miał coś z tym wspólnego? Bynajmniej tak. Niedźwiedź ryknął wściekle i w końcu zniknął.
[i]- Nie, nie, nie!! Jeszcze mnie zobaczysz i pożałujesz tego, że się tu pojawiłaś!- wrzasnął wściekle i się rozpłynął. Zostawił po sobie jednak ślad, mały płat sierści. Hmm, może być to coś cennego, kto to wie? I tyle Saga go widziała! Co robisz, bierzesz kawał sierści i mykasz stąd do reszty wilczyc, by dalej polować? Poddajesz się i rezygnujesz, wracasz do domu jedynie z małym kawałkiem sierści.[/i]

Yue- Syczenie momentalnie ustało. Gad nie odpowiedział jej na żadne z pytanie, jedynie podpełznął.
[i]- Kochana, złe duchy cię nie opętały.. Lecz innych owszem! W końcu opętani zniszczą ten przeklęty świat!- powiedział, normalnie? Bez syczenia, jednak każde ze słowa było przepełnione jadem. I sylwetka węża zaczęła się rozpływać w powietrzu. On syknął jedynie:
- Jeszcze mnie nędzna istoto popamiętasz! Nie, całą naszą trójkę!- wypowiedział i zniknął, pozostawiając po sobie kilka zielonkawych łusek. Głaz zasłaniający wyjście się rozkruszył, a soczysta łąka stała otworem! Co robisz, zbierasz łuski, zabierasz je ze sobą i idziesz na polowanie w głąb cudnej łąki? Czy, uciekasz i zostawiasz wszystko na miejscu, poddając się?[/i]

Crystal- Jeleń zaśmiał się gardłowo i uśmiechnął. Uśmieszek był krzywy i podejrzliwy, nic dodać, nic ująć. Popatrzył w niebo i wzdrygnął się.
[i]- Oo nie!- wyszeptał i cofnął się o kilka kroków w tył. Popatrzył, już pewnym spojrzeniem na Crystal i po raz kolejny uśmiechnął się cwaniacko.
- Jeszcze mnie kiedyś zobaczysz! Obiecuję ci to!- zakrzyknął i zniknął. Po prostu rozpłynął się w powietrzu, zostawiając po sobie pamiątkę. Na ziemi leżały dwa rogi. Nie było to całe jego poroże, lecz część. Co robisz, zabierasz ze sobą poroże i idziesz do Yue, by kontynuować polowanie? Czy, uciekasz z rogami i już się tu nie pokazujesz?[/i]

Saga

Wadera stała osłupiała i nierozumiejąca co się teraz stało. Nagle ogarną ją strach gdy zobaczyła tylko strzępek sierści.
Saga kawałek sierści i pobiegła do Yue.
-W...W..widziałam niedźwiedzia-Wyszeptała Saga do jej ucha niepewnie.-Polana!-Wilczyca krzyknęła w duchu lecz na zewnątrz nie pokazywała żadnych uczuć. Nadal zdziwiona zaczęła oglądać kawałek sierści. To było dziwne... Spojrzała na ziemie. Było tam kilka łusek. Zaczęła się zastanawiać czy ona też zauważyła jakieś demoniczne stworzenie. A co z Crystal? Ten las...było z nim coś nie tak. Wszyscy to wiedzieli...

Yue

Yue wpatrywała się w węża bez słowa. Miała wrażenie, że ją ostrzegał przed niebezpieczeństwem grożącym na tej pięknej łące. Gdy rozpłyną się w powietrzu rozejrzała się. Zostało po nim tylko kilka łusek. Niesamowite. Widząc w jakim stanie jest Saga, która właśnie tu wbiegła wiedziała, że nie tylko ona miała jakąś dziwną przygodę. Skinęła głową na znak, że też zauważyła demoniczne stworzenie.
Wpatrywała się intensywnie w łąkę. Zamierzała dokończyć to polowanie. Ucieczka nie wchodziła w grę. Ruszyła powoli w jej kierunku. Po chwili sprawdziła czy Saga idze za nią, i czy przypadkiem nie ma tu Crystal. Ciekawe co się z nią stało.

Crystal

Wadera odetchnęła ciężko i bez chwili wahania pochwyciła w paszczę dziwny kawałek poroża i pognała do dwóch pozostałych wader. Kiedy weszła do środka dziwnej jamy, dostrzegła, że obie wilczyce miały chyba ten sam los co ona. Crys skrzywiła pysk i położyła poroże na podłożu.
- A więc, was też to spotkało?- powiedziała z nutką tajemniczości w głosie i machnęła nerwowo ogonem. Po jakimś czasie zorientowała się, że tuż przed nią rozciąga się niesamowita łąka! Crystal zaśmiała się cicho i popatrzyła na Sagę i Yue.
- Dziewczyny, nic jeszcze nie jest stracone. Nie?- powiedziała i podeszła w stronę łąki. Zaraz jednak przypomniała sobie o kawałku poroża. Skrzywiła się i wzięła jakiś sznurem, po czym przywiązała nim owe poroże do grzbietu. Tak będzie wygodniej!

Morte

No nic, było minęło. Wadery były na pewno przerażone, ale cóż już nic strasznego się nie stanie. Teraz wielka łąka stała przed nimi otworem, a paczące się tam ofiary, wyglądały na szczęśliwie i spełnione. Atak powinien być bardzo łatwy! Co robicie, atakujecie zwierzynę? Czy, poddajecie się i wracacie z dziwnymi ''darami'', typu: łuski, sierść i róg?

Saga

Saga skoczyła radośnie i wbiegła na polankę. Było tu tak pięknie!. No cóż. Trzeba było poczekać na Yue i Crystal! Wilczyca posłała im leniwe spojrzenie zachęcające do pośpiechu.
-To idziecie czy nie? Wszamałabym coś!-Krzyknęła dostając ADHD. Wadera wreszcie zmęczona klapnęła wśród traw. Po jej młodej acz mądrej głowie iskrzyła się różne plany atakowania. Może będzie zaganiać ofiarę do Yue i Crystal? Zobaczy się... Wilczyca wciąż z szalonym uśmiechem podbiegła do wilczyc.

Morte

Yue nie odpisuje, Sagi nie było.. KONIEC POLOWANIA! Niestety z niepowodzeniem..