Test Krik'a na Wojownika

Euforia

- Łatwo Cie sprowokować do walki?- zastanawiała się, od czego zacząć.

Krik

To zależy, dla czego miałbym walczyc. Jeśli chodzi o to, że ktoś mi ubliża to nie, ale jeśli mam bronic watahy, nie zawacham się zaatakowac, kogokolwiek

Cujo

Kotka machnęła ogonem. Wstała i przemieściła się na drugą gałąź. Spojrzała w dół, na Krika. Chodziło jej o to, że np. jeśli ktoś będzie cię denerwować, wkurzać, irytować, zaatakujesz go. Jednym słowem - ile masz cierpliwości - ozwała się Vakooja w jego myślach. Usiadła znowu.

Krik

Rozumiem, o co jej chodziło, ale udzieliłem szerokiej odpowiedzi-powiedziałem na głos, nie patrząc na kotkę

Euforia

Pożałowała, że nie ma daru po matce, żeby czytać w myślach.

- Wstań, spróbuj mnie przestraszyć. - powiedziała, stojąc już pewnie na nogach.

Krik

Stanąłem i spojrzałem jej głęboko w oczy-spojrz w moje oczy, powiedz co cujesz...

Euforia

Nic, wyzbywam się uczuć i czekam co zrobisz- powiedziała zaglądając mu głęboko w oczy błyskając czujnymi źrenicami.

Krik

Kącik wargi odchylił mi się w uśmiechu pełnym sarkazmu. Oczy rozbłysły mi piekielną czerwienią*. Po chwili znalazłem się tuż przy lewym uchu wilczycy, stojąc równolegle do jej ciała.-Wiesz co to znaczy piekło?-zacząłem mówić szeptem-mogę sprawić, że je poczujesz...

*nie traktować dosłownie

Euforia

- Spróbuj.... bo ja już spróbuję- warknęła gładko i uchyliła się z uśmiechem i z gracją złapała go za futro za uchem. Potrzymała chwilę nie raniąc go. Kiedy już puściła odsunęła się trochę i popatrzyła na wilka.
- Jeszcze raz. Skutecznie i nie daj przewagi przeciwnikowi.

Krik

Nie jestem dobry w straszeniu, gdy nie mam powodu...-powiedziałem i zacząłem uważnie przyglądać się wilczycy

Euforia

Spojrzała na koronę drzewa, gdzie siedział żbik. Pomyślała chwilę zamykając oczy.
- Wyobraź sobie, że kiedyś z Tobą walczyłam, zraniłam Cię i zostawiłam bez pomocy i opieki żebyś zdechł. Masz do wyrównania rachunki, a ponadto teraz atakuję młode wilczycę z naszej Watahy. Jestem obcą i groźną wilczycą. Teraz uszkodziłam Ci skórę za uchem, więc walcz. Strasz, atakuj. - otworzyła oczy i popatrzyła bacznie na wilka.

Krik

Zamknąłem na chwilkę oczy, znów rozbłysły czerwienią, tym razem złości. Wyszczerzyłem kły, "przykucnęłem", szykując się do skoku, mierząc w nieosłoniętą szyję

Euforia

Przekrzywiłam łeb odsłaniając ja przekornie. Śledziłam każdy jego ruch, patrząc, czy wszystko wykonuje prawidłowo.

Krik

Zauważyłem, że wilczyca odsłania szyję, wydawało mi się, ż chce mnie podpuścic. Zmieniłem kąt i uderzyłem w łapy wilczycy wywracajac ją i nad nią stając szczerząc kły

Euforia

Błyskawicznie chwyciła łapę wilka bliżej jej pyska. Nie gryząc szarpnęła za tę łapę wywracając go i uwalniając się spod cielska.

Usiadła i spojrzała bystro na wilka. Wiele umiał, ale według niej nie wybiegał myślą naprzód. Spojrzała na koronę drzewa, szukając wzrokiem żbika.

Krik

Warknąłem cicho, ale szybko si opanowałem. Usiadłem, czekając na decyzję wilczycy. Zastanawiało mnie, jak podchodzi do sprawy i co planuje...

Euforia

- Krik, jeszcze taka sytuacja, czysto teoretyczna, ale spróbuj ją sobie wyobrazić. Ty i dwóch wojowników podążacie za swym wrogiem. Napotykasz jednak szczenię wilczycy z naszej Watahy. Cujo nakazał walczyć, ale wiesz, że Inna nakazałaby chronić młode. Szczeniak nie ma szans na powrót, nie mówiąc już o przeżyciu bez Twojej pomocy. Wiesz też, że Twoi towarzysze zabiją je choćby przez nieuwagę, albo rozmyślnie... Więc... co robisz? Musisz wybrać najlepsze rozwiązanie.

Krik

Zastanawiałem się chwilę-w takiej sytuacji, najprawdopodobniej zawyłbym wystarczajaco donośnie, aby wezwac niańkę bądź medyka. Jeśli bym się spieszył, wiedząc, że wróg umknie, kazałbym zostac najodpowiedniejszemu z wilków, aby pilnował młodego. Dostałby też wyraźny zakaz przenoszenia szczenięcia, i ochrony go przed obcymi wilkami oraz odeskortowanie do obozowiska szczeniaka wraz z jego opiekuną czy opiekunem-powiedziałem przewidując różne możliwości rozwoju wypadków-jeśli zaś sytuacja byłaby na tyle niebezpieczna, że nie mógłbym zdradzic pozycji, wysłałbym najchyższego z wilków, aby powiadomił odpowiednią osobę, która miała by zaopiekowac sie maluchem. Jeśli drugi wilk byłby kompetentny i wolniejszy ode mnie, kazałbym mu śledzic wroga i dołączył do niego jak tyko by ło by to mozliwe

Euforia

- Według mnie zdałeś, powinieneś zostać na pozycji wojownika. Jako dowódca, myślę, że byś się sprawdził... Może jako strateg nie do końca, ale zmierzasz w dobrym kierunku. Poczekajmy jednak na kogoś, kto faktycznie może Ci przyznać rangę... Ja takiej władzy nie mam, Krik. - uśmiechnęła się w końcu.

Krik

Bardzo dziękję, Euforio.-powiedziałem skinajac Jej głową-Mam nadzieje, że taka osoba wkrótce sie zjawi, a ja nie zawiodę Twojego i Jej zaufania.