Test Sekai na Szpiega

Sekai

-Czego oczekuję od alfy, cóż trudne jest to pytanie, jednak sądzę, że oczekiwałabym zadań, które by mi zlecała alfa, no tak, tylko bym wymagała tego, nic innego mi do głowy nie przychodzi..- odpowiedziała pewna siebie patrząc na alfę spokojnymi oczyma, czyli jednak ten test nie jest taki straszny, jaki jej się wydawał. Jeszcze tylko trochę, wytrzyma bez problemu. Znów owinęła łapy ogonem wyczekując kolejnego pytania.

Atrita

- Możesz spokojnie oczekiwać z mej strony nie tylko rozmaitych zadań, lecz także wsparcia, rady w razie problemów oraz pomocy - powiedziała, nie rezygnując ze swego nietypowego uśmiechu. Tak, młodzi zazwyczaj nie wiedzieli, czego powinni spodziewać się ze strony Alfy. Lecz ta nie tylko przyznawała im misje, wysyłała na zwiady, ale i przejmowała się nimi, wspomagała ich i wierzyła w każdego swego członka stada.
Kiwała ogonem wolno, mozolnie. Zastrzygła uchem jeszcze raz, tym razem zdecydowanie leniwiej.
- Myślę, iż więcej pytań jest niepotrzebnych. Udzielałaś dobrych, nie wybitnych, lecz wystarczających odpowiedzi. Musisz się jeszcze sporo nauczyć, jednak praktyka czyni mistrza - powiedziała wolno, na koniec zaś przymrużając z zadowoleniem ślepia.

Sekai

Znowu patrzyła na alfę wsłuchując się dokładnie w każde jej słowo. -To znaczy, że nie zdałam?- zapytała z lekka załamanym głosem, można było w nim usłyszeć lekki strach, bądź emocje. To były emocje, a nie strach, ale jednak.. wypowiedź alfy była znacząca, lecz wolała się upewnić. I wyczekiwała odpowiedzi. Ta sytuacja lekko ją zaniepokoiła, lecz po chwili to już minęło, zachowywała się tak jak wcześniej, bez strachu w oczach, czy też żadnych emocji.

Atrita

Zamrugała, przenosząc białe, poważne ślepia na fioletową waderę. Przechyliła delikatnie łeb w bok, po czym mlasnęła głucho językiem z ogarniającego ją rozbawienia. Uśmiech na kufie poszerzył się jeszcze bardziej, nie ukrywając ostrych, przeznaczonych do zabijania kłów.
- Praktyka czyni mistrza - powiedziała wolno, smakując każde słowo. - Jak mogłabyś praktykować bez odpowiedniej rangi? - zapytała potem, o mało nie parsknąwszy śmiechem. - Zdałaś, Córko Świata, od dziś jesteś Szpiegiem i wierzę, iż będziesz polepszać swe umiejętności z każdą kolejną dobą, każdym świtem i zmierzchem - rzekła już poważniej, choć oczy jej błyszczały wewnętrznymi, tłumionymi iskrami. - Twoje odpowiedzi były wystarczające, lecz mam nadzieję, iż nie zaprzestaniesz się uczuć i staniesz się chlubą stada.
Powstała, przeciągnęła się, po czym niespodziewanie położyła łapę na łbie Sekai. Nachyliła się ku niej, patrząc prosto w ślepia.
- Żyj więc i kształć się, ażeby Wataha miała z Ciebie pożytek i abyś Ty miała pożytek z własnego istnienia.
Cofnęła się i odwróciła, ruszając niespiesznie w swoją stronę.
- Gratuluję - dodała jeszcze na koniec, znikając w pobliskich zaroślach.

z.t.

Sekai

Gdy alfa skończyła mówić wilczyca aż otworzyła pyszczek z wrażenia, zdała! Ona zdała na szpiega! Podskoczyła wesoło odprowadzając Atrite wzrokiem. Uśmiechnęła się. -Bardzo dziękuję..- powiedziała tylko na zakończenie i ruszyła przed siebie, po chwili i ona zniknęła gdzieś za krzakami.

z/t